ای دل غافل!!!

در روایات از غفلت از یاد خدا، تعبیر به مستی شده، یعنی همانطوری که شخص مست را هزاران خطر تهدید می‌کند و او بی‌خیال است، مثلا زمین بخورد، سرش به دیوار بخورد، در چاه بیفتد و … همین …

در روایات از غفلت از یاد خدا، تعبیر به مستی شده، یعنی همانطوری که شخص مست را هزاران خطر تهدید می‌کند و او بی‌خیال است، مثلا زمین بخورد، سرش به دیوار بخورد، در چاه بیفتد و … همین طور هم دلی که از یاد خدا غافل شد، هزاران فتنه و فساد و گناه او را تهدید می‌کند، بلکه هر گناهی که از انسان سر می‌زند، ناشی از غفلت است، وگرنه کسی که متوجه است که خدا او را می‌بیند، از اعمالش آگاه هست، ملائکه هم ثبت می‌کنند، کی گناه می‌کند.

اما دلی که غافل باشد، همه جا هست جز به یاد خدا، التفاتی به حضور پروردگار ندارد و گناه می‌کند، پناه بر خدا که انسان در چنین حالی مرگش فرا برسد و به حال غفلت بمیرد. شیخ شوشتری (ره) در مواعظش می‌گوید: «می‌ترسم روز آخر عمرم بدترین روزهای زندگی‌ام باشد، دل همه جا باشد جز نزد خدا…»

از مواعظ آیت‌الله شهید دستغیب‌ (ره)، سرای دیگر (تفسیر سوره‌ی واقعه)