رفتار شهروندی سازمانی عملکرد موثر سازمان را افزایش می‌دهد

مفهوم «رفتار شهروندی سازمانی» دربرگیرنده آن دسته از رفتارهایی است که با وجودی که هیچگونه اجباری از سوی سازمان برای انجام آن‌ها وجود ندارد، لیکن در سایه انجام آن‌ها از سوی کارکنان …

مفهوم «رفتار شهروندی سازمانی» دربرگیرنده آن دسته از رفتارهایی است که با وجودی که هیچگونه اجباری از سوی سازمان برای انجام آن‌ها وجود ندارد، لیکن در سایه انجام آن‌ها از سوی کارکنان به‌طور کاملا اختیاری، منفعت‌های بسیاری را برای سازمان به وجود می‌آورد.

رفتار شهروندی سازمانی عبارت است از رفتارهای کاملا داوطلبانه و اختیاری که جزء الزامات شغلی رسمی‌کارمند نبوده، اما با این حال عملکرد موثر سازمان را افزایش داده و به کارایی و اثربخشی سازمان‌ کمک می‌کند. صاحب نظران ابعاد مختلفی را برای «رفتار شهروندی سازمانی» در نظر گرفته‌اند.

نوع دوستی، با وجدان بودن یا رفتارهای کمک‌کننده: به معنای کمک داوطلبانه کارکنان به همکاران خود در انجام وظایف و نقش‌هایشان است. بسیاری از صاحب نظران، دو بعد نوع دوستی و باوجدان بودن را با یکدیگر ترکیب کرده و از آن‌ها به عنوان «رفتارهای کمک کننده» نام می‌برند.

جوانمردی یا تحمل پذیری: به معنای تحمل، شکیبایی و صبر کارکنان در برابر شرایط ناراحت کننده (ناایده آل) بدون ابراز هیچگونه شکایت و ناراحتی است.

وفاداری سازمانی: به معنای میزان وفاداری و تعهد کارکنان به سازمان از طریق کمک، حمایت و دفاع از منافع سازمان است.

ابتکارات فردی:

به معنای فعالیت‌های خلاقانه و نوآورانه کارکنان به صورت داوطلبانه در جهت بهبود وظایف سازمانی است که منجر به بهبود عملکرد سازمان می‌شود.

توسعه شخصی:

به معنای توسعه دانش، مهارت‌ها و توانایی‌های کارکنان به صورت کاملا داوطبانه است. چرا که کارکنان سازمان با توسعه دانش، مهارت‌ها و قابلیت‌های خود در دراز مدت، منجر به رشد و توسعه سازمان می‌شوند.

فضیلت شهروندی یا مشارکت سازمانی:

به معنای مشارکت فعالانه کارکنان در زندگی سازمانی همچون مشارکت در فعالیت‌های فوق برنامه سازمان و ... است.

احترام و تکریم:

به معنای نحوه رفتار و برخورد کارکنان سازمان با همکاران، سرپرستان و مخاطبان خود در سازمان است.