غلات

امروزه كودهای ماكرو در زراعت غلات به طور مرتب مصرف می شود ولی برای به دست آوردن محصول با كیفیت مناسب باید از كودهای میكرو هم استفاده نمود و این مسأله در مورد غلات به خاطر نقش …

امروزه كودهای ماكرو در زراعت غلات به طور مرتب مصرف می شود ولی برای به دست آوردن محصول با كیفیت مناسب باید از كودهای میكرو هم استفاده نمود و این مسأله در مورد غلات به خاطر نقش تغذیه ای آن از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است .

تاثیر عناصر مختلف بر غلات و علائم کمبود آنها

ازت (N) :

باعث افزایش پروتئین دانه ، بهبود كیفیت پخت ، افزایش راندمان آبیاری شده تعداد پنجه ها را زیاد نموده و مقاومت گیاه را نسبت به زنگ زرد گندم افزایش می دهد . در صورت كمبود این عنصر ساقه كوتاه و نازك می شود پنجه زنی گیاه كم شده ، برگها سبز مایل به زرد گشته و خوشه ها كوچك می شوند .

فسفر (p) :

باعث تكامل دانه ، افزایش عمق نفوذ ریشه و سهولت جذب آب می شود . این عنصر زمان بلوغ و رسیدن محصول را تسریع نموده و باعث می شود گیاه از خشكی كه عمدتا با زمان تشكیل دانه همراه است آسیب نبیند . در صورت كمبود فسفر برگها و ساقه سبز مایل به آبی شده و بعد از مدتی برنزه یم شود . برگهای پیر از نوك به طرف پائین برگ شروع به خشك شدن نموده و خوشه ها كوتاه می مانند .

پتاسیم (k) :

مقدار پروتئین دانه و راندمان استفاده از كودهای ازته را افزایش می دهد . میزان سلولز زیاد شده و در نتیجه ورس كاهش می یابد . مقاومت نسبت به آفات و بیماریها نیز افزایش می یابد . اگر گیاه دچار كمبود پتاسیم شود . ساقه ها كوتاه و گیاه لاغر می شود . مقدار دانه كم شده و اندازه آنها كوچك می ماند . برگها به رنگ سبز مایل به خاكستری و یا كمی رنگ پریده می شود و سوختگی لبه و نوك برگ به وجود می آید .

منگنز (Mn) :

وزن هزار دانه را افزایش می دهد . باعث غنی شدن دانه گندم شده و عملكرد دانه و كاه را افزایش می دهد . در صورت كمبود ، رگه های زرد كم رنگ و نیز لكه های قهوه ای پراكنده ، روی برگ ظاهر می شود .

مس (Cu) :

عمدتا به عنوان كاتالیزور در واكنشهای گیاه شركت می كند و در صورت كمبود برگهای جوان تر لوله ای شده ، نوك برگها چروك می خورد و دانه ها لاغر و كوچك بنظر می رسد .

روی (zn) :

در تشكیل هورمونهای گیاهی نقش عمده ای داشته و اگر گیاه دچار كمبود این عنصر شود . نوارهای موازی زرد رنگ در اطراف رگبرگ میانی مشاهده خواهد شد .