فریدون مشیری

فریدون مشیری در ۳۰ شهریور سال ۱۳۰۵ در تهران به دنیا آمد
پدر و مادر او هر دو از ادبیات و شعر سررشته داشتند و پدربزرگ مادری او میرزا جوادخان مؤتمن‌الممالک از شاعران دوره ناصری …

فریدون مشیری در ۳۰ شهریور سال ۱۳۰۵ در تهران به دنیا آمد

پدر و مادر او هر دو از ادبیات و شعر سررشته داشتند و پدربزرگ مادری او میرزا جوادخان مؤتمن‌الممالک از شاعران دوره ناصری بود.

وی در دوران خردسالی به شعر علاقه داشت و در دوران دبیرستان و سال اول دانشگاه دفتری از غزل و مثنوی فراهم کرد.

مشیری دوره آموزش‌های دبستانی و دبیرستانی را در مشهد و تهران به پایان رساند و سپس وارد دانشگاه شد و در رشته ادبیات فارسی در دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت.

وی ادبیات را ناتمام رها کرد و به سبب دلبستگی بسیاری که به حرفه روزنامه‌نگاری داشت از همان جوانی وارد فعالیت مطبوعاتی در زمینه خبرنگاری و نویسندگی شد و بیش از ۳۰ سال در این حوزه کار کرد.

مشیری سال‌ها عضو هیات تحریریه مجلات سخن، روشنفکر، سپید و سیاه و چند نشریه دیگر بود.

وی از سال ۱۳۲۴ در وزارت پست و تلگراف و تلفن و سپس شرکت مخابرات ایران مشغول به کار بود و در سال ۱۳۵۷ بازنشسته شد.

فریدون مشیری در دوران شاعری خود، در هیچ عصری متوقف نشد، شعرش بازتابی است از همه مظاهر زندگی و حوادثی که پیرامون او در جهان گذشته.

فریدون مشیری در سوم آبان سال ۱۳۷۹ در سن ۷۴ سالگی دارفانی را وداع گفت.

کتاب‌های فریدون مشیری:

ـ تشنه توفان

ـ گناه دریا

ـ نایافته

ـ ابر و کوچه

ـ بهار را باور کن

ـ از خاموشی

ـ مروارید مهر

ـ آه باران

ـ از دیار آشتی

ـ با پنج سخن سرا

ـ لحظه‌ها و احساس

ـ آواز آن پرنده غمگین