میانه‌روی و اعتدال در مصرف‌

خداوند متعال با نعمت‌ها و امکانات بسیار، زمینه‌ی زندگی شاداب همراه با آسایش را برای انسان‌ها فراهم نموده است و برای استفاده صحیح از نعمت‌های الهی الگوهای مصرف را مشخص کرده …

خداوند متعال با نعمت‌ها و امکانات بسیار، زمینه‌ی زندگی شاداب همراه با آسایش را برای انسان‌ها فراهم نموده است و برای استفاده صحیح از نعمت‌های الهی الگوهای مصرف را مشخص کرده است.و همه را به میانه‌روی و اعتدال امر فرموده است و مسرفان را <اهل آتش و برادران شیطان> معرفی فرموده است.

قرآن کریم می‌فرماید: بخورید و بیاشامید؛ ولی اسراف نکنید. خداوند اسراف‌کنندگان را دوست ندارد.

بنابراین اسراف، ناسپاسی از نعمت‌های الهی است و اگر جامعه به اسراف عادت کند، موجب فقر و احساس نیاز و کمبود می‌شود و به مرور زمان دست نیاز به سوی بیگانگان دراز می‌شود. و در نتیجه استقلال اعتقادی و سیاسی مورد تهدید قرار می‌گیرد. افراد یک جامعه‌ می‌توانند با پرهیز از تجمّل‌گرایی و اسراف و کاهش مصرف غیرضروری و توسعه فرهنگ ساده‌زیستی، زمینه‌ی صرف سرمایه‌های اضافی در امور زیربنایی و بسترهای ایجاد اشتغال را فراهم نمایند. در نتیجه باعث پیشرفت اقتصادی و گسترش عدالت اجتماعی در جامعه شوند.

در روایات صرفه‌جویی، قناعت و ساده‌زیستی جزو <حیات طیّبه> و با ارزش‌ترین گنج‌هاست. از صرفه‌جویی برای سپاسگزاری از خداوند، انتقام‌گیری از حرص و طمع، تأمین آسایش روحی و روانی و نیمی از زندگی یاد شده است که آثار بسیاری دارد. برجسته‌ترین اثرهای آن:

۱) موجب خودکفایی می‌شود. حضرت علی(ع) فرموده‌اند: هر کسی به روزیِ الهی قناعت ورزد از مردم بی‌نیاز می‌شود.

۲) صرفه‌جویی موجب ریشه‌کنی فقر می‌شود.

پیامبر اکرم(ص) فرموده‌اند: با میانه‌روی انسان به تنگدستی دچار نخواهد شد.

۳) صرفه‌جویی موجب زیاد شدن روزی می‌شود.

حضرت رسول(ص) فرموده‌اند:

کسی که در زندگی صرفه‌جویی کند، خداوند روزیش را افزایش می‌دهد و کسی که زیاده‌روی کند، خداوند روزیش را از او می‌گیرد.

تهیه و تنظیم: جمیله مهدوی‌نیا