غنا و آمریکا به دنبال سکوی پرتاب

چک و ایتالیا دو تیم پیروز در دیدارهای نخست که نه تنها به عنوان صعودکننده که برخوردار از شانس رسیدن به مراحل پایان نیز به حساب می آمدند مقابل غنا و آمریکا به گونه ای ظاهر شدند که حتی امکان صعودشان به ویژه ندود و یارانش در سایه ای از ابهام قرار گرفت

بازی‌های خوب ساحل عاج - با وجود باز ماندن از صعود - در کنار نمایش عالی غنا در دیدار با چک، باعث شد تا فوتبال آفریقا تا همین جای کار نمره قبولی دریافت کند.

اگر در دیدار با مکزیک، تساوی با یکی از تیم‌های مطرح دنیا برای ایران دور از دسترس نبود نتیجه به‌دست آمده در بازی با پرتغال به هیچ روی جای شگفتی و حسرت برای ما به‌جای نمی‌گذارد. صربستان بعد از قبول شکست خفیف مقابل هلند در پی آن بود با ارائه یک بازی قابل قبول و مقتدرانه - به یاد روزهای گذشته و فوتبال هر چند ماشینی، اما پرقدرت اروپای‌شرقی دوران کمونیسم - ضمن زدودن تلخی شکست با کسب دست کم یک امتیاز امیدواری خود را برای حضور در مرحله دوم حفظ کند. از طرف دیگر آرژانتین که پس از عملکرد ضعیف در جام جهانی ۲۰۰۲ این بار برای جبران، گام به میدان نهاده است و با پیروزی دشوار در دیدار با ساحل عاج توان و انگیزه بالقوه خود را برای پیروزی تا رسیدن به قهرمانی را به رخ همگان کشیده بود از همان ابتدا، تفکرات هجومی پکرمن را در زمین حریف اروپای‌شرقی خود به نمایش گذاشت.

آرژانتین نه تنها در میانه زمین که در خط حمله نیز صاحب بازیکنان ممتازی است، بازیکنانی که در هر لحظه و با استفاده از کوچکترین اشتباه حریف، موقعیت ساز و ایجادکننده خطر هستند. در ۲ بازی انجام شده مقابل ساحل‌عاج و صربستان و مونته‌نگرو به خاطر سختکوشی تیم آفریقائی و حضور بازیکنان خوبی که دارد از یک سو و ناهماهنگی تاکتیکی و ضعف‌های تکنیکی و روحی حریف اروپائی از سوی دیگر، آرژانتین توانست بازی تحت فشار و با هماهنگی‌های ۲ یا چند نقره در زمین خودی و حریف هر دو را به درستی و با موفقیت به نمایش بگذارد. نکته دیگر در این میان به خط دفاع آرژانتین بازمی‌گردد که با وجود ابراز توانائی‌های مشهود، در قیاس با میانه زمین و خط حمله در مرتبه پائین‌تری قرار می‌گیرد به‌گونه‌ای که اگر از سوی حریفی برخوردار از خط میانی متنوع و پرقدرت تحت فشار قرار گیرد امکان ریزش آن وجود دارد، شرایطی که هنوز پیش نیامده است و چه‌بسا در رویاروئی با هلند و بازیکنان کناری سریع و تکنیکی این تیم فرصت مناسبی برای محک خوردن جدی خط دفاع آرژانتین فراهم شود.

● غنا و آمریکا به خود آمدند

چک و ایتالیا دو تیم پیروز در دیدارهای نخست که نه تنها به‌عنوان صعودکننده که برخوردار از شانس رسیدن به مراحل پایان نیز به حساب می‌آمدند مقابل غنا و آمریکا به‌گونه‌ای ظاهر شدند که حتی امکان صعودشان - به‌ویژه ندود و یارانش - در سایه‌ای از ابهام قرار گرفت.

چک‌ها که با به ثمر رساندن ۳ گل و ارائه یک بازی هماهنگ و تهاجمی مقابل آمریکا امیدواری‌های زیادی برانگیخته بودند. با توجه به مصدومیت بان کولر، از یک سو و سن بالای بسیاری از بازیکنانش از طرف دیگر، در رویاروئی با غنا در یک غافلگیری دروازه خود را گشوده دیدند و قافیه را به‌ویژه پس از اخراج مدافع خود وا دادند و نتوانستند به‌عنوان یک مدعی نشانه‌های مثبت بازی اول را بروز دهند.

دوندگی بی‌امان و هماهنگی بالای بازیکنان غنا که تمام نقاط زمین را پوشش می‌دادند اگر با واکنش‌های عالی ”چک“ در درون دروازه روبه‌رو نمی‌شد، بدون تردید پیروزی با ۲ گل برای نماینده آفریقا بسیار اندک می‌نمود.

از طرف دیگر ایتالیا با وجود به ثمر رساندن ۲ گل مقابل غنا در بازی نخست علایمی از ناهماهنگی تاکتیکی به‌ویژه در کناره‌های زمین و از منظر بازیسازی نشان داده بود در بازی با آمریکا نیز به‌گونه‌ای کاملاً مشهود مشخص بود.

آمریکا با توجه به شکست قبلی اگر در این دیدار نیز دستش از امتیاز کوتاه می‌ماند مجبور به خداحافظی زودهنگام بود، از همان ابتدا طوری ظاهر شد که از زمین تا آسمان با دیدار قبلی چک تفاوت داشت. گل زودهنگامی که گیلاردینو به ثمر رساند طرفداران ایتالیا را به کسب یک پیروزی دیگر امیدوار کرد، اما رفته رفته نیروی جسمانی بالای آمریکا باعث شد تا مشکلات تاکتیکی ایتالیا تحت فشار بازیکنان حریف در کناره‌های زمین و میانه میدان خودنمائی کند و بوفون گل تساوی را بپذیرد.

با آنچه از ایتالیا و چک دیدیم این‌گونه به‌نظر می‌رسد که بازی‌های آخر میان غنا و آمریکا از یک سو و چک و ایتالیا از طرف دیگر حساس و تعیین‌‌کننده‌تر شده که در این میدان نرسیدن چک به دور بعد چندان هم نامحتمل نخواهد بود، ضمن اینکه باید دید قدرت جسمانی بازیکنان آمریکا، برگ برنده در بازی با ایتالیا در تقابل با بازی قدرتی غنا چه نتیجه‌ای بر جای خواهد گذاشت.

ناگفته نماند که نیاز آمریکا به پیروزی برای صعود به خودی خود به‌عنوان یک گره روحی جلوه خواهد کرد که در صورت گشوده شدن، کار غنا دشوار می‌شود.

● مکزیک یا آنگولا کدام یک صعود می‌کنند؟

با آنچه از مکزیک مقابل آنگولا دیدیم حسرت عدم دستیابی به تساوی برای ایرانیان بیشتر و بیشتر شد اگرچه با بیان این واقعیت نگارنده به هیچ روی در پی ورود به این بحث که توان و مشکلات فوتبال ما چیست و فاصله ما با فوتبال سطح اول دنیا تا کجاست را ندارد، تنها مسئله این است که با پشت سر نهادن در بازی به روشنی مشخص شد که به غیر از پرتغال سه تیم دیگر ایران و آنگولا در کنار مکزیک از توان صعود برخوردار بودند که با توجه به شکست روحیه خراب‌کن مقابل مکزیک و نتیجه منطقی بازی با پرتغال تیم ملی کشورمان شانس صعود را از دست داد.

آنگولا به‌عنوان حریف سوم تیم ایران با توجه به اینکه در صورت پیروزی و شکست احتمالی مکزیک از امکان صعود برخوردار خواهد شد با انگیزه فراوان گام به میدان می‌گذارد، اما اگر تیم ما با ترکیب مناسب و با تغییرات عمده در تمام نقاط زمین، مقابل نماینده آفریقا ظاهر شود با وجود کاستی‌های جسمانی می‌تواند بازی خوبی را عرضه نماید.