پنجشنبه, ۱۱ بهمن, ۱۴۰۳ / 30 January, 2025
شاکی باشیم یا متشکر
با توجه به ازدیاد جمعیت و گسترش شهرها و همچنین شیوع انواع بیماریهای فصلی شهروندان نیاز مبرمی به پزشک و تهیه دارو دارند. متاسفانه برخی از مردم در مورد میزان مصرف دارو اطلاعات جامع نداشته و در برخی مواقع بدون اینکه برای مداوای عارضه فصلی نزد پزشک بروند، با مراجعه به داروخانههایی که بدون نسخه، دارو در اختیار بیماران قرار میدهند، از آنها دارو میگیرند و بعد خودسرانه آن را مصرف میکنند. از طرفی شمار بازرسان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به اندازهیی نیست که بطور مستمر از داروخانهها و روش ارایه دارو به بیماران نظارت لازم را به عمل آورند که همین نقصان باعث شده است داروخانهها، هر دارویی که بیمار بدون نسخه پزشک طلب میکند، در اختیار او بگذارند.
به منظور اطلاعات بیشتر در این زمینه و همچنین آشنایی شهروندان با سرمایهگذاری پیرامون تاسیس داروخانه و چگونگی مسائل بهداشتی و مشکلاتی که پزشکان داروساز به دلیل رعایت برخی مسائل با مراجعهکنندگان دارند با دکتر محمد عبداللهی، داروساز و مدیر داروخانه به گفتوگو مینشینیم:
چرا بسیاری از داروخانهها در سراسر کشور از دکتر داروساز استفاده نمیکنند یا فقط در ساعات محدودی از روز یا هفته دارای دکتر داروساز هستند؟
طبق قانون در تمام ساعات فعالیت داروخانهها، داروساز باید در داروخانه حضور داشته باشد و در زمانی که داروساز در داروخانه حضور ندارد، داروخانه قانونا مجاز به فروش هیچ دارویی نیست، چه با نسخه و چه بدون نسخه!
در ضمن تمام داروخانهها برای شروع و ادامه کار باید به تعداد لازم داروساز داشته باشند، در غیر این صورت از ادامه کار آنها جلوگیری میشود. داروخانههای روزانه باید حداقل یک داروساز و داروخانههای شبانه روزی باید حداقل دو داروساز داشته باشند. ولی برخی به علتهای مختلف از جمله میزان کم حقوق، رفتار بد برخی از بیماران و غیره دچار دلزدگی شده و در نتیجه به صورت مرتب سر کار خود حاضر نمیشوند.
آیا کار فروش دارو به مراجعهکنندگان داروخانهها را افراد عادی و غیرتحصیلکرده میتوانند و مجاز هستند که به صورت تجربی انجام دهند؟
خیر. برای فروش دارو، نظارت تمام وقت داروساز لازم است. تا چند سال پیش که تعداد فارغالتحصیلان داروسازی به تعداد کافی نبود به افراد غیرداروساز نیز اجازه تاسیس داروخانه داده میشد، ولی بعدا که تعداد داروسازان رو به ازدیاد گذاشت داروخانهها را ملزم کردند که برای ادامه فعالیت حتما از داروسازان استفاده کنند.
به نظر شما چند درصد از داروخانههای تهران دارای دکتر داروساز هستند؟
همه داروخانههای کشور دارای داروساز هستند زیرا برای ادامه کار و برقراری سهمیه دارویی و انعقاد قرارداد با بیمهها وجود حداقل یک داروساز برای داروخانههای روزانه و حداقل دو داروساز برای داروخانههای شبانهروزی لازم است. البته من منکر این مساله نیستم که برخی از همکاران کوتاهی کرده و در بعضی مواقع سر کار خود حاضر نمیشوند.
حقوق و مزایای داروسازان شاغل در داروخانهها چگونه و بر اساس چه ضوابط و شرایطی تعیین و محاسبه میشود؟
حقوق و مزایای داروسازان هر ساله توسط انجمن داروسازان با توجه به جوانب مختلف از جمله تورم محاسبه و پیشنهاد میشود ولی ضمانت اجرایی ندارد و هر داروساز باید خودش مقدار حقوق پیشنهادی را از مالک داروخانه مطالبه کند و با ایشان به تفاهم برسند.
داروخانهها چه داروهایی را مجاز هستند که بدون نسخه پزشک به مراجعهکنندگان بفروشند؟
داروهایی که فروش آنها بدون نسخه پزشک آزاد است و بطور معمول OTC نامیده میشوند. از جمله داروهای OTC میتوان به قرص مولتیویتامین، قرص آسپرین، قرص آلومینیوم ام جی و غیره اشاره کرد. لیست داروهایOTC توسط وزارت بهداشت تهیه میشود و در اختیار داروخانهها قرار میگیرد. طبق این فهرست فروش داروهای آنتی بیوتیک که توسط بیماران به غلط چرک خشککن نامیده میشوند یا داروهای قلبی، داروهای مربوط به اعصاب و غیره بدون نسخه پزشک ممنوع است، اما برخی از داروخانهها این داروها را نیز بدون نسخه به بیماران عرضه میکنند و متاسفانه برخورد قانونی مناسبی هم با آنان نمیشود.
فرمول و شکل محاسبه قیمت داروها از هر نوع برای بیماران بیمهیی دارای دفترچههای بیمههای مختلف چگونه است؟
در مورد بیمارانی که بیمه هستند قسمتی از مبلغ دارو به عهده بیمار است که اصطلاحا «سهم بیمار» نامیده میشود و قسمت دیگر آن به عهده بیمه است که اصطلاحا «سهم سازمان» نامیده میشود. در مورد بیمههای مختلف میزان سهم بیمار و سهم سازمان متفاوت است و توسط سازمان بیمه مربوط مشخص میشود. در مورد بیمه خدمات درمانی، سازمان تامین اجتماعی و نیروهای مسلح از مبلغ کل دارو، ۳۰ درصد سهم بیمار و مابقی یعنی ۷۰ درصد سهم سازمان است، البته باید توجه داشته باشید که برخی داروها مورد قبول بیمهها نیستند. مثلا داروهای تقویتی مثل آمپول ب ۱۲ و ب کمپلکس و قرصهای ویتامین. در مورد برخی داروها هم بیمه، تمام قیمت دارو را قبول نمیکند و تنها قسمتی از آن را پرداخت میکند و مابقی آن را خود بیمار باید پرداخت کند.
در ضمن برخی بیمهها مانند بیمه بانک مرکزی و بیمه شهرداری هم ۱۰۰ درصد پول داروی دریافتی را پرداخت میکنند و بیمار در داروخانه هیچ وجهی بابت دارو نمیپردازند.
چرا بسیاری از داروخانهها اقلام متعددی از داروها را به بهانه افزایش قیمتها با قیمتی بسیار بالاتر از مبلغ چاپ شده بر روی جعبه دارو میفروشند؟ هرچند خود به صراحت عنوان میکنند که این اقلام خرید قبلی ما هستند.
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست