ابوعبدالله محمد بن خفیف‌ بن اسفکشاد / اسکفشاد ابن خفیف

جنسیت: مرد
تولد و وفات: ( ... - ۳۷۱) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: صوفی و عالم
ملقب به شیخ کبیر و شیخ شیرازی. اهل شیراز بود و از مشایخ بزرگ صوفیه به‌شمار می‌رفت ، به همین …

جنسیت: مرد
تولد و وفات: ( ... - ۳۷۱) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: صوفی و عالم
ملقب به شیخ کبیر و شیخ شیرازی. اهل شیراز بود و از مشایخ بزرگ صوفیه به‌شمار می‌رفت ، به همین خاطر وی را شیخ‌الاسلام می‌خواندند. ابن‌خفیف مؤسس مکتب عرفانی مستقلی بود و رباطی در شیراز بنا کرده که تا اواخر سدهٔ ششم دایر بود. تعلیمات او کم و بیش متأثر از مذهب حلاج بود تا زمان آغاز حملهٔ مغول در فارس نفوذ عمیق داشت. ابن خفیف در فقه ، ظاهری مذهب و در کلام ، اشعری مذهب و در الهیات عرفانی روشی ضد سالمیان داشت. ابوعبدالله صحبت جنید و ابومحمد رُوَیم و ابوالعباس بن عطا را دریافت و با حسین ‌بن‌منصور حلاج ملاقات داشت. شیخ کبیر در دستگاه عضدالدولهٔ دیلمی صاحب نفوذی سیاسی بود و از حلاجیان حمایت آشکار می‌کرد. جامی سال مرگ وی را ۳۳۱ق و هدایت در "ریاض‌العارفین" ۳۹۱ق می‌نویسد. ابن خفیف تألیفات بسیاری داشته است ، از آن جمله: "آداب‌المریدین" ، "اختلاف‌الناس فی‌الروح"؛ "جامع‌الارشاد"؛ "الجمع و ‌التفریق"؛ "الردعلی ابن سالم"؛ "دیوان" شعر؛

"شرف‌الفقراء ‌علی‌الاغنیاء" یا "شرف‌الفقرا المتحققین علی الاغنیاء‌المنفقین"؛ "فضل‌التصوف"؛ "کتاب الاستدراج"؛ "کتاب السماع"؛ "کتاب الفضائل" و جامع‌الدعوات و‌ الاذکار"؛ "کتاب المعتقد‌الصغیر"؛

"کتاب‌المعتقد‌الکبیر"؛ "کتاب‌المعراج"؛ "کتاب‌المفردات"؛ لبس المرقعات".