۷ باور غلط درباره خودکشی

۱) کسی که خودکشی می‌کند فرد بی‌ایمانی است. در صورتی که ما در مباحث روان‌شناسی ارتباط خاصی بین ایمان، ضعف و خودکشی برقرارنمی‌کنیم. البته کسانی که ایمان داشته باشند، دارای یک …

۱) کسی که خودکشی می‌کند فرد بی‌ایمانی است. در صورتی که ما در مباحث روان‌شناسی ارتباط خاصی بین ایمان، ضعف و خودکشی برقرارنمی‌کنیم. البته کسانی که ایمان داشته باشند، دارای یک بازدارنده قوی برای جلوگیری از خودکشی هستند ولی برعکس این قضیه صادق نیست، یعنی لزوما فردی که خودکشی می‌کند، بی‌ایمان نیست.

۲) کسی که حرف می‌زند، عمل نمی‌کند. این جمله در بحث خودکشی بسیار خطرناک است. چه بسا فردی که واقعا قصد خودکشی ندارد، به وسیله تحریک با این جمله، دست به این کار بزند.

۳ ) هرکس که دست به خودکشی می‌زند، واقعا قصد مرگ دارد. این طورنیست. ممکن است فرد برای جلب توجه و برای اینکه خود را اثبات کند، دست به خودکشی زده باشد.

۴ ) خودکشی بدون اطلاع قبلی رخ می‌دهد. همان‌طور که پیش‌تر هم اشاره شد، از روی علایم هشداردهنده فراوانی می‌توان از این مساله آگاه شد.

۵) صحبت درباره خودکشی یعنی القای آن. این یکی از شایع‌ترین باورهای غلط رایج در جامعه ماست. اطرافیان بیمار به هیچ‌وجه مایل نیستند که درباره این مساله با بیمار صحبت کنند ولی روان‌شناسی ثابت کرده است که مصاحبه با یک بیمار افسرده کامل نمی‌شود مگر اینکه در مورد خودکشی هم با او صحبت شود.

۶ ) فقط افراد روانی خودکشی می‌کنند. بسیاری از مواقع انسان‌های کاملا سالم اقدام به این کار می‌کنند. اصولا هر فرد زمانی که خود را در بن‌بست حس کند، ممکن است به فکر خودکشی بیفتد.

۷) کسی که یک بار اقدام به خودکشی کرد، دیگر نمی‌کند. این باور هم اشتباه است زیرا تجربه نشان داده است خطر تکرار این کار برای کسی که یک بار آن را تجربه کرده است، نسبت به کسی که آن را تجربه نکرده است، به مراتب بیشتر است.