اپیدمی نژادپرستی

نژادپرستی حاكم بر زمین های فوتبال در سرتاسر اروپا معمولاً با آگاهی مردم هر یك از این كشورها نسبت به این پدیده است و قطعاً وجود چنین پدیده یی در هر كشوری, به خصوص در اروپا, به میزان جمعیت اقلیتش بر می گردد

با چنین مقدمه یی، قطعاً وضعیت فرانسه كه در قیاس با ایتالیا، اسپانیا یا حتی یونان، دارای اقلیت های نژادی متعددی است، تا حدودی با بقیه فرق دارد. تا امروز، فقط یك مورد به خصوص از توهین های نژادی در زمین های فوتبال فرانسه دیده شده كه به اواخر دهه ۸۰ باز می گردد؛ زمانی كه ژوزف آنتوان بل، دروازه بان كامرونی آن زمان تیم بوردو زمانی كه به سمت هواداران مارسی رفت با باران موز از سوی آنها روبرو شد. بل زمانی در مارسی بازی می كرد؛ با این حال، این حركت هواداران مارسی بیشتر از اینكه جنبه توهین نژادی داشته باشد، به عنوان عملی برای فروكش كردن خشمشان بابت انتقال بل به باشگاه رقیب برداشت شد. اما از طرف دیگر، تاریخ فوتبال ایتالیا با این توهین های رنگارنگ مزین شده است. بین هواداران ایتالیایی، تفاوت میان توهین نژادی و دیگر توهین ها، چندان ملموس نیست. برای تیفوسی فرقی نمی كند كه توهینشان به ارزش های اخلاقی یا نژادی مادر بازیكن بر می گردد یا به تمسخر زادگاه تیم حریف! با وجود تلاش های گسترده اتحادیه فوتبال ایتالیا، كه همه چیز را در قالب جوانمردانه اش جلوه می دهد، چنین توهین هایی چه عامیانه چه بی معنی و ارزش، پایانی ندارند. بنابراین، در دیدار برخی تیم ها با تورینو، شنیدن مسخره بازی هواداران حریف و اشاره آنها به تراژدی «سوپرگا» طبیعی به نظر می آید. این تراژدی به سال ۱۹۴۹ بر می گردد؛ زمانی كه كل تیم تورینو در سانحه یی هوایی كشته شدند یا زمانی كه تیم های جنوبی به خانه شمالی های ثروتمند سفر می كنند، تماشاگران میزبان مدام از بوی گند و تعفنی كه هواداران جنوبی با خود می آورند، انتقاد می كنند و آنها را به دزدی متهم می كنند، توهین های نژادی هم همین وضعیت را دارند. آنها هم نوع دیگری از توهین هستند، توهینی كه واقعاً جنبه نژادی ندارد. لیلیان تورام، مدافع فرانسوی یوونتوس كه سال ها است در ایتالیا بازی می كند، در مورد این پدیده می گوید: «من بارها از طرف هواداران و بازیكنان حریف آماج چنین توهین هایی قرار گرفته ام. اما بهترین جواب به آنها این است كه یا بخندی یا حرف هایشان را نادیده بگیری چون اگر مقابل این حرف ها واكنش خشمگیانه یی داشته باشید، همان كاری را انجام داده اید كه آنها می خواسته اند. هدفشان این است كه شما عصبانی شوید و وقتی اهمیتی ندهید، خودشان ساكت می شوند. این به این معنی نیست كه نژادپرستی را به عنوان یك پدیده باید نادیده گرفت. اما توهین های نژادی در زمین، نمونه یی معمولی است كه بیشتر از بقیه به چشم می آید. نمونه های دیگری از نژادپرستی هستند كه باید حل شوند و این كار عملاً از طریق آموزش به دست می آید. خیلی راحت است كه یك مشت احمق و بی كله را روی سكوها مجازات كنیم.» در همین حال، پلیس ایتالیا و اسپانیا هم پاك كردن این پدیده رایج از روی سكوها را خیلی سخت تر از جیزی كه به نظر می رسد، می دانند. گاهی اوقات باشگاه ها مجبورند با ابزارهای سمبلیك خود بجنگند. دو سال پیش، هواداران نژادپرست ترویسو، در اولین بازی اولو واشه گون اومولاده، بازیكن نیجریه یی شان را هو كردند. درست در بازی خانگی بعدی شان، دیگر اعضای تیم صورتهایشان را واكس سیاه زدند تا هماهنگی شان را با این مرد نیجریه یی نشان دهند. در آلمان، باران موز و صدای میمون در تمام بازیهای خارج از خانه بایرن مونیخ بر ورزشگاه حاكم می شود. با این تفاوت كه هدف این سر و صداها، اقلیت های تیم چون سامی كوفور غنایی و زه روبروتوی برزیلی نیستند بلكه این اولی كان بلوند است كه اغلب اوقات با میمون مقایسه می شود. به دلیل سوابق تاریخی، آلمان در برابر نژادپرستی در هر شكل و قالبی بسیار حساس است و به جز ظهور مقطعی نئونازیست ها در دهه ۸۰ میلادی، بوندس لیگا از هر گونه نژادپرستی و آنتی سمیتیسم (ضد یهودیت) به دور بوده است.

مترجم: محمدوالا یزدانی