میراث فرهنگی جزئی از زندگی روزمره انسان‌هاست

میراث فرهنگی در نقش یک عامل هویت‌ساز، بیانگر چیستی و کیستی یک جامعه یا یک شهر و روستا است و چون با زندگی مردم عجین می‌شود، زنده خواهد ماند. سوال مهم این است که میراث فرهنگی چگونه …

میراث فرهنگی در نقش یک عامل هویت‌ساز، بیانگر چیستی و کیستی یک جامعه یا یک شهر و روستا است و چون با زندگی مردم عجین می‌شود، زنده خواهد ماند. سوال مهم این است که میراث فرهنگی چگونه می‌تواند هویت هر جامعه‌ای را در جامعه جهانی جدید نشان دهد. به عبارت دیگر میراث فرهنگی با وجود جریان شتابان و فراگیر جهانی شدن «Globalization» چگونه می‌تواند از یک طرف هویت اصیل یک جامعه را حفظ کند و از طرف دیگر آن را جهانی کند؟

میراث فرهنگی به عنوان یک پدیده اجتماعی جنبه جبری و تحمیلی بر محیط اجتماعی و زندگی انسان‌ها دارد، به طوری که عده‌ای در تعریف آن ادعا می‌کنند. نتیجه این رفتار تعاملی را در یک نگاه میراث فرهنگی می‌گویند و یک بعد این تعریف زمان این تعامل است و الان نیز این نظر وجود دارد که برخی رفتارهایی که حتی در دوره جدید انجام می‌شود و به نوعی ریشه در رفتارهای تعاملی که در طول هزاران سال پیش شکل گرفته‌اند دارد، می‌تواند در حوزه میراث فرهنگی باشد.

بعد دیگر در تعریف میراث فرهنگی، میراث طبیعی است؛ یعنی مکان طبیعی که دارای ویژگی‌هایی است که توان انسان‌ها را به خود جلب می‌کند. با گذشت زمان و وقوع جریان‌ها و دگرگونی‌های عمده بر جهان، میراث فرهنگی نیز دستخوش تغییرات و دگرگونی شد.

در گذشته دیدگاهی وجود داشت مبنی بر این که میراث فرهنگی را مجزا از سایر پدیده‌ها و آثار بدانیم؛ یعنی آن را به عنوان یک ارزش قلمداد کنیم و همگان از آن و حفظ و حراست کنیم. این نگاه‌ها در حال حاضر تغییر کرده است. در نگرش جدید، میراث فرهنگی جزئی از زندگی روزمره انسان‌هاست، به طوری که از آن می‌توان یک عامل هویت‌بخشی نام می‌برند.