مینی تنیس ابزاری برای استعدادیابی و انعطاف پذیری

مینی تنیس همان بازی تنیس است در زمینی كوچك تقریباً به اندازه زمین بدمینتون, چنین زمینی را می توان روی سطح صافی ساخت

●مینی تنیس چیست؟

مینی تنیس همان بازی تنیس است در زمینی كوچك تقریباً به اندازه زمین بدمینتون، چنین زمینی را می‏توان روی سطح صافی ساخت. نوع راكت مورد استفاده چندان مهم نیست به شرطی كه وزن آن خیلی سنگین و دسته‏اش خیلی قطور نباشد.یك راكت كوچك چوبی نیز مناسب است. به هر حال مینی تنیس را با راكتهای پلاستیكی،چوبی یا آلومینیومی نیز می‏توان بازی كرد.مینی‏ تنیس علاوه بر آنكه سرگرمی مفرحی است می‏تواند به عنوان ابزاری مؤثر برای تشخیص كودكان صاحب استعداد تنیس و آماده سازی بازیكن‏های مبتدی در هر سن برای بازی در زمینی بزرگ كاربرد داشته باشد.

تمامی مهارتهای تنیس متدوال مانند: ضربات زمینی فلت و اسپین دار، والی‏ ها، لاب‏ ها و غیره را می‏توان در مینی تنیس آموخت.در واقع مینی تنیس برای بازیكن‏ها در هر سطح از توانائی و مهارت، ابزار آموزشی با ارزش است. مهارتهائی كه به دست می‏آیند به سادگی در زمین بزرگ مورد استفاده قرار می‏گیرند.

مینی تنیس برای شمار زیادی بازیكن جدید امكان فوق‏العاده‏ای ایجاد می‏كند.علاوه بر ساده و مفرح بودن، تقریباً همه جا می‏توان بازی كرد و به وسایل گران قیمت نیاز ندارد.مینی تنیس را در مدارس هم می‏توان برد مسابقاتی را هم در این زمینه می‏توان ایجاد كرد که ابعاد زمین آن ۱۲?۴ متر می‏باشد كه طول زمین از ۲ متر تا ۶ متر متغیر است و ارتفاع تور ۸۵ سانتیمتر است.

●انعطاف پذیری در تنیس

تمرینات را به بازی تبدیل کنیم نه دردسر و تکلیف

در هفته چند دقیقه از وقت کلاس مینی تنیس را باید به انعطاف پذیری اختصاص داد؟

اکثر صاحبنظران بر این عقیده اند که:

▪سن حساس برای ایجاد انعطاف پذیری در افراد بین ۵ تا ۱۲ سالگی است

▪ نحوه صحیح ایجاد انعطاف، به ایجاد و تقویت هماهنگی میان ماهیچه ها کمک می کند

▪ تمرینات انعطاف پذیری به ایجاد آرامش ( Relax ) کمک می کند

▪انعطاف پذیری پیشرفته،مفاصل را تقویت می کند

▪ انعطاف پذیری به جلوگیری از بروز صدمات استخوانی و مفصلی کمک می کند

▪ افزایش سن، موجب کاهش چشمگیر میزان انعطاف پذیری می شود

▪ بیشترین میزان انعطاف پذیری کمر در سنین ۸ الی ۹ سالگی است و سپس این میزان بتدریج کاهش می یابد.

▪ مناسبترین سن برای بهبود انعطاف پذیری در کمر، شانه ها و باسن، بین ۱۰ الی ۱۳ سالگی است

آنچه گفته شد، اهمیـت انعطاف پذیری را در رشد صحیح بازیکن نشان می دهد . باید به این نکته توجه داشت که پس از گذشتن از سن مناسب، ایجاد انعطاف پذیری بسیار مشکل و حتی ناممکن خواهد شد. بنابراین کلاس مینی تنیس بهترین فرصت و موقعیت برای معرفی عناصر انعطاف در بازی های مختلف است. مربی باید اهداف یا بازی هایی را طراحی کند که انعطاف پذیری کودکان را افزایش دهد.

در آغاز درس، بازی یا تمرین باید ترکیبی از هماهنگی، تعادل، انعطاف پذیری و رقابت امدادی ارائه شود. توجه داشته باشید که در این سن، خواسته مربی از کودکان و هدفش داشتن مهارت های کامل تکنیکی نیست بلکه می خواهد به آنها بیاموزد که ماهیچه ها نه تنها منقبض می شوند بلکه کش هم می آیند.

●نتیجه:

کودکان فقط هنگامی قادر به فراگیری چالش های نوین در مهارت های خود هستند که درگیر شرایط مناسب فیزیکی ، جسمانی و عاطفی باشند و تجربه ها برای آنها راحت، مطمئن و مطلوب باشد. در سنین کودکی باید انعطاف پذیری را به عنوان پدیده ای جالب که مستلزم همکاری است، به آنها معرفی کرد. تمرینات انعطاف پذیری تحت هیچ شرایطی نباید اجباری باشد و باید با همکاری و به نحوی جالب و مهیج ارائه و معرفی شود. فراموش نشود که کودکان تا قبل از سن بلوغ، چندین بار دچار تغییرات هورمونی می شوند که نتایج آن به تناسب جنسیت شان، متفاوت است . نکته قابل توجه دیگر اینکه رشد استخوان ها سریعتر از رشد ماهیچه ها است و به همین دلیل ماهیچه ها همواره در حال تطبیق خود با اسکلت فرد هستند.

افزایش و بهبود انعطاف پذیری به همه افراد کمک می کند هم در حرکات بدنی و هم در تمرکز باعث می شود که احساس بهتری داشته باشند. تجربه های گذشته حاکی از آن است که انعطاف پذیری با مینی تنیس همخوانی دارد اما برای آموزش آن به بچه ها باید با صبر و حوصله عمل کرد همان صبر و حوصله ای که در هنگام تنیس بازی بچه ها لازم است.

●تمرین یک ساعته برای کودکان

موضوع: جلوبردن توپ با راکت و تحرک

هدف: توپ از روی راکت به زمین بیافتد و کودک بعد از زمین خوردن آن را بگیرد یا بزند

دست گرمی: کودکان را به دو دسته تقسیم کنید، کودکان هر دسته در حالی که به طرف گل حریف می روند، توپ را به طرف دیگر بیندازند، امتیاز بازی بر مبنای تعداد توپ هایی است که در گل حریف بنشیند.

▪بازی/ تمرین: بچه ها دو تا دو تا تعادل توپ را تمرین می کنند به این شکل که اولی توپ را به زمین می زند و دومی قبل از برخورد دوم توپ با زمین آن را با راکت می گیرد و بعد نفر دوم توپ را به زمین می زند تا نفر اول به همین شیوه توپ را بگیرد. دو نفری که تعداد بیشتری توپ را بگیرند، برنده می شوند.

▪همین بازی با کمی تغییر: کودکان در حال حرکت یا ایستاده با گریپ متفاوتی راکت را دست بگیرند و توپ را حمل کنند یا به دیگری پاس بدهند.

●تمرین بعدی:

موضوع: حمل توپ با راکت و تحرک

هدف: پاس دادن توپ پس از برخورد آن با زمین

دست گرمی: کودکان را به دو دسته مساوی تقسیم می کنیم . هر دسته از خط خاصی آغاز می کند. با سوت مربی یکی از اعضاء هر دسته راکت خود را در محل از قبل تعیین شده ای بر روی زمین می گذارد و به میان سایر اعضاء دسته باز می گردد. دسته دوم هم به همین ترتیب عمل می کنند و تا آخرین نفر هر دسته این عمل را انجام می دهند، هر دسته ای که در محل تعیین شده راکت بیشتری داشته باشد، برنده خواهد بود.

●تمرین بعدی:

موضوع: پیش بردن و دریافت توپ و همکاری

هدف: آشنا ساختن کودکان با برخی مفاهیم بازی تنیس

دست گرمی: (قورباغه) دو توپ را بطور عمو بر هم روی خطوط کناری زمین تنیس قرار می دهیم. یکی از بچه ها هم بین این دو توپ قرار گرفته است. با سوت مربی، این بچه توپی را که روی خط اول زمین دوبل قرار گرفته برداشته و در عرض زمین به طرف خط وسط می دود و توپ را روی آن می گذارد، بلافاصله برگشته و توپ دومی را هم بر می دارد، باز عرض زمین را می دود و توپ را روی خط زمین انفرادی قرار می دهد. مجددا" بر می گردد توپ اولی را از روی خط وسط بر می دارد و با طی کردن عرض زمین آن را بر روی خط زمین دوبل می گذارد. این کا را آنقدر تکرار می کند تا هر دو توپ به خطوط آن طرف تور منتقل شوند.

▪بازی:

کودکان به دسته های دو نفره تقسیم می شوند و در هر دسته یک نفر سرو می زند و دیگری جواب می دهد هر دو نفری که بتوانند بیشترین سرویس و جواب را داشته باشند، برنده می شوند.

●درس آخر:

پیش بردن و دریافت توپ و همکاری

هدف: آشنا ساختن کودکان با برخی مفاهیم تنیس انفرادی

دست گرمی : بچه ها روی یکی از خطوط زمین می ایستند؛ مربی با صدای بلند خط دیگری از زمین را تعیین می کند و بچه ها باید بدوند تا روی آن خط بایستند. در هر دور بازی، آخرین نفر امتیآز منفی خواهد داشت و این بازی را به همین روال ادامه می دهند تا یک نفر باقی بماند و برنده شود.

▪بازی:

کودکان به دسته های دو نفره تقسیم می شوند، نفر اول سرو می زند و نفر دوم پاسخ می گوید. نفری که پاسخ می دهد باید سمت ضربه سرو را تعیین کند ( فورهند یا بک هند ) و براساس سمت ضربه سرو، آن را پاسخ می دهد . هر دو نفری که بیشترین امتیاز را بیاورند برنده می شوند.

تهیه و تدوین:حسین شریفی