شرایط کودکان ـ بثورات ناشی از پوشک (قنداق)

بثورات قنداقی به تحریکات پوستی در ناحیه قنداق گفته می‌شود. تقریباً تمام کودکان به نوعی دچار بثورات پوشکی می‌گردند. بثورات پزشکی ممکن است در اثر رطوبت، ادرار و یا مواد تحریک‌آمیز …

بثورات قنداقی به تحریکات پوستی در ناحیه قنداق گفته می‌شود. تقریباً تمام کودکان به نوعی دچار بثورات پوشکی می‌گردند. بثورات پزشکی ممکن است در اثر رطوبت، ادرار و یا مواد تحریک‌آمیز پوشک و یا در اثر حساسیت ایجاد شوند.

ـ علائم و نشانه‌ها:

معمولاً بثورات از روی ظاهر، محل و دیگر علائم نمادین مشخص می‌شوند.

بثورات ساده پوشکی به صورت قرمز، کمی خشن و پوسته پوسته می‌باشد. بثورات در روی تمام ناحیه‌ای که به وسیله پوشک پوشیده می‌شود، ظاهر می‌شوند. پوست می‌تواند به وسیله مواد شیمیائی که داخل پودر رختشوئی، صابون، مواد نرم‌کننده و سفیده کننده‌ها است، تحریک شود. شورت‌های پلاستیکی یا لاستیکی که بر روی پوشک پوشیده می‌شوند، گاهی بر پوست تأثیر می‌گذارند. پوست ممکن است به مواد شیمیائی که در تولید پوشک یکبار مصرف یا لایهٔ پلاستیکی خارجی روی پوشک یکبار مصرف به کار رفته است، حساسیت پیدا کند.

بثورات آمونیاکی، نوعی دیگر از بثورات هستند که در اثر ادرار ایجاد می‌شوند. پوست در اثر آمونیاکی که هنگام تجزیه ادرار به وسیله باکتری‌های پوست ایجاد می‌شود، ممکن است سوزانده شود، بثورات آمونیاکی هنگامی که کودک برای مدت زیادی خواب بوده است (و پوشکش عوض نشده است)، بدتر می‌شود. این بثورات به وسیله بوی آمونیاکی که در هنگام عوض کردن پوشک استشمام می‌شوند از انواع دیگر بثورات پزشکی تشخیص داده می‌شود.

اگر پوست کودک در ناحیه‌ای که به وسیلهٔ پوشک پوشش می‌یابد، دچار بثورات شده است. به دنبال علائمی بگردید که نشان‌گر انواع مختلف آن هستند. ظاهر و محل بثورات، بوی آمونیاک و یا بثورات در جاهای دیگر، می‌توانند راهنمای شما باشند. آیا اخیراً نوع پوشک یا طریقه شستشوی پوشک‌ها را عوض کرده‌اید؟ آیا غذای جدیدی به کودک داده‌‌اید که احتمال داشته باشد حساسیت ایجاد کند؟ توجه به این عوامل می‌تواند به شما کمک کند که علت بثورات را پیدا کنید.

ـ مراقبت خانگی:

کودک را تا حد امکان خشک نگه دارید و مرتباً پوشک را عوض کنید. برای بثورات عادی از یک پماد محافظ (ژلاتینی، اکسیدروی، پماد ویتامین آ.د، پماد مخلوط اکسید روی، روغن جگر ماهی، وازلین یا لانولین استفاده کنید) همچنین پودر رختشوئی یا صابونی که با آن پوشک‌ها را می‌شوئید، عوض کنید و از پودر دیگری استفاده کنید.

اگر فکر می‌کنید که بثورات در اثر حساسیت هستند، از دادن غذاهای جدید با نوشابه‌هائی که در ماه گذشته دادن آنها را آغاز کرده‌اید، خودداری کنید. اگر بثورات بیشتر شدند، هر کدام از غذاها را یکی‌یکی و هر هفته یک غذا ـ به رژیم غذائی کودک اضافه کنید. این روش می‌تواند به شما کمک کند که بدانید کدام نوشابه یا غذا باعث ایجاد بثورات شده است. از پزشک خود سئوالی کنید که داروهائی که کودک مصرف می‌کند موجب حساسیت شده‌اند یا نه. با این حال، بدون اجازهٔ پزشک، مصرف هیچ داروئی را قطع نکنید.

اگر پزشک علت بثورات را یک بیماری عفونی یا مسری تعیین کرد، چندین‌بار ناحیه را با آب و صابون بشوئید و از پماد آنتی‌بیوتیک، مانند باسیتراسین یا نئومایسین استفاده کنید. اگر بثورات پخش یا شدید‌تر می‌شوند و یا با تب و تحریک‌پذیری یا فقدان اشتها همراه‌ هستند، به پزشک مراجعه کنید.

ـ موارد احتیاط:

۱. اگر بثورات بعد از دور روز درمان خانگی بدتر شدند، به پزشک مراجعه کنید.

۲. هیچ‌گاه دو نوع پماد مختلف مانند آنتی‌بیوتیک و قارچ کش را در یک زمان با هم مصرف نکنید؛ مگر آن‌که پزشک هر دو آنها را با هم تجویز کرده باشد. اگر کودک نشانه‌های دیگری دال بر وجود بیماری دارد، به پزشک مراجعه کنید.

ـ درمان پزشکی:

پزشک ممکن است از روی ظاهر بثوارات نوع آن را تشخیص دهد و یا این‌که برای پیدا کردن باکتری یا قارچ، آن را کشت دهد. ممکن است تغییر در روش‌های شستشوی کهننه بچه، تغییر در رژیم غذائی و یا دارو تجویز شود.

ـ عناوین مرتبط:

آبله مرغان، اگزما، حسیاست‌های غذائی، زرد زخم، سرخک و بثورات.