چه چیزهایی را به پزشکمان بگوییم؟

شکی نیست همه ما حرف زدن را بلد هستیم اما مهم اینکه باید قادر باشیم در یک فرصت محدود اطلاعات لازم را به پزشک منتقل کنیم. بعضی‌ها وقتی به پزشک مراجعه می‌کنند از هر دری حرف می‌زنند …

شکی نیست همه ما حرف زدن را بلد هستیم اما مهم اینکه باید قادر باشیم در یک فرصت محدود اطلاعات لازم را به پزشک منتقل کنیم. بعضی‌ها وقتی به پزشک مراجعه می‌کنند از هر دری حرف می‌زنند به جز موضوع و مشکلی که موجب مراجعه آنها شده است. ما باید یاد بگیریم راجع به مطالب کلیدی که در امر تشخیص مشکل‌مان به پزشک کمک می‌کند، حرف بزنیم. ما به شما کمک می‌کنیم بدانید چه‌ چیزهایی را باید به پزشک بگویید.

تشریح علایم بدون هیچ کم و کاست یا مبالغه:

اگر علایم مشکل خود را صادقانه و واقع‌گرایانه با پزشک مطرح کنید بیشترین کمک را به خودتان کرده‌اید.

مواردی را که از آن می‌ترسید:

بیشتر مردم در شرایطی که بیماری آنها جدی تشخیص داده شود در وضعیت بدی قرار می‌گیرند. برخی حتی قبل از تشخیص هم از شرایط، اقدامات و محیط پزشکی به شدت می‌ترسند. برای مثال از ترس آندوسکوپی یا کولونوسکوپی یا عکس‌برداری‌های متعدد مشکلات در دفع ادرار یا مدفوع خود را از پزشک مخفی می‌کنند. مردم باید بدانند چگونه با این مشکل کنار بیایند، چون این مساله بیشتر اوقات به عنوان علامت مهمی از بیماری‌ها محسوب می‌شود. پزشک می‌تواند با بیان جنبه واقعی بیماری، به شما اطمینان‌ خاطر دهد و ترس شما را برطرف کند.

اگر در مورد مشکل‌تان با پزشک صحبت نکنید، ممکن است تشخیصی را که می‌تواند بیماری شما را درمان کند از دست بدهید. حتی اگر این مساله، موضوعی خصوصی مانند روابط جنسی باشد.

سابقه فامیلی و بیماری‌های قبلی خودتان:

اگر در خانواده‌تان بیماری ژنتیکی خاصی وجود دارد، به پزشک اطلاع دهید.

داروهایی را که بدون نسخه پزشک خریداری می‌شوند و مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید:

اول اینکه هیچ‌گاه این اشتباه مصرف خودسرانه داروها را مرتکب نشوید و خوددرمانی نکنید. بسیاری از بیماران فراموش می‌کنند تا در مورد داروهایی که بدون تجویز پزشک مصرف می‌کنند، با پزشک صحبت کنند. این در حالی است که خیلی از این داروها می‌توانند با سایر داروها تداخل اثر داشته باشند. حتی بهتر است لیستی از داروهایی را که سایر پزشکان برای شما تجویز کرده‌اند به ترتیب اولویت تهیه کنید تا وقت زیادی برای به خاطر آوردن آنها صرف نشود. ولی یادتان باشد هیچ نکته‌ای را ناگفته باقی نگذارید.

داروهایی را که برای شما تجویز شده، ولی استفاده نکرده‌اید:

بعضی اوقات مردم، به خاطر عوارض جانبی داروها و به خاطر نقل‌قول‌های غیر تخصصی دیگران داروهایشان را کامل مصرف نمی‌کنند. بعضی‌ها هم اصلا تمایلی به مصرف دارو ندارند. بنابراین اگر مشکل خاصی در مورد مصرف دارو دارید، با پزشک در میان بگذارید، چون احتمالا روش درمان را تغییر می‌دهد (برای مثال اگر نمی‌توانید قرص مصرف کنید شکل دارویی دیگری تجویز می‌کند) و شاید هم روش غیردارویی برای حل مشکل شما وجود داشته باشد.

سیگار یا هر اعتیادی را با پزشک‌تان در میان بگذارید:

اطمینان داشته باشید که او بهترین رازدار شماست. اگر در مورد مصرف سیگار یا الکل از شما سوال شود، دروغ نگویید و اگر هم سوال نشد، خودتان مطرح کنید.

استرس:

از بیان این موضوع خجالت نکشید و حتما با پزشک در میان بگذارید، چون می‌تواند به بیماری‌های دیگری از جمله خستگی و بی‌خوابی منجر شود و یا خود، علامتی از عامل اصلی یا بیماری دیگری باشد که دور از نظر بماند. پزشک می‌تواند با تشخیص مناسب کیفیت زندگی شما را تا حد زیادی بهبود بخشد.

سایر اطلاعات:

مادامی که در اتاق انتظار هستید از سفر اخیرتان، مصرف خوردنی‌های جدید مثل گیاه یا جانور خاصی که در سفر تجربه کردید، لازم است به پزشک اطلاع دهید، شاید شیوع یک بیماری در آن کشور موجب ابتلای شما باشد.