رنو, خودروساز جهانی

موقعیت جدید رنو از سال ۱۹۹۲ ۲۰۰۵ استقلال و مسئولیت در اواسط سال Lery ۱۹۹۲ Reymond H به سن بازنشستگی رسید و بعد از ایشان مدیر مالی شرکت رنو Louis Schweitzer که تنها شش ماه به شرکت رنو ملحق شده بود, مدیریت شرکت رنو را در دست گرفت

موقعیت جدید رنو از سال ۱۹۹۲-۲۰۰۵: استقلال و مسئولیت:در اواسط سال Lery ۱۹۹۲ .Reymond H به سن بازنشستگی رسید و بعد از ایشان مدیر مالی شرکت رنو Louis Schweitzer که تنها شش ماه به شرکت رنو ملحق شده بود، مدیریت شرکت رنو را در دست گرفت.

دشواری اول: قرارداد با ولوو

Louis Schweitzer سکان شرکت رنو را در دوره‏ای بحرانی در دست گرفت، در آن زمان موقعیت رنو در خطر قرار گرفته بود، در حالی که ولوو رو به بهبود بود. ترکیب سه اشکال اساسی باعث شد قرارداد بین این دو شرکت لغو شود:

- مشکلات سیاسی از سوی دولت فرانسه (راست‏ها و چپ‏ها) که مکررا از بیم ناسازگاری اتحادیه کارگری، خصوصی‏سازی را به تعویق می‏انداخت.

- اشتباه در تصمیم‏گیری‏های رنو که تفاوت‏های فرهنگی را در ارتباط تجاری در نظر نمی‏گرفت و با شرکت‏های فرانسوی و سوئدی هم‏زمان کار می‏کرد.

- مشکلات تاکتیکی، با سه سال فاصله بین اولین امضای قرارداد و اعلان ادغام این دو شرکت در واقع زمان زیادی از دست رفت و در این مدت بین دو شرکت اختلاف عقیده به وجود آمد.

شکست قرارداد

در ششم سپتامبر سال ۱۹۹۳ خبر داده شد شرکت‏های رنو و ولوو در اول ژانویه سال ۱۹۹۴ ادغام خواهند شد. این بیانیه خصومت را در سوئد برانگیخت و این خصومت از درون ولوو به وسیله مخالفان CEO Pehr Gyllenhammar و از بیرون به وسیله تجمع کوچکی از سهامداران رهبری شد. کم کم سهامداران بزرگ شرکت را ترک کردند و شرکت ولوو با فقدان پشتیبانی هیات‏مدیره و رئیس هیات‏مدیره مواجه شد. مدیر شرکت ولوو در دوم دسامبر همان سال استعفا داد.

خصوصی‏سازی

به علت شکست قرارداد شرکت‏های رنو و ولوو، آسیب‏پذیری شرکت رنو نمایان شد. آنها پی بردند که شرکت رنو خیلی کوچک، تنها و بیش از اندازه فرانسوی است و حتی نمی‏تواند یک سرمقاله را به خود اختصاص دهد. به همین علت مدیر شرکت رنو بر دولت فرانسه اصرار داشت که با خصوصی‏سازی موافقت کند. در سال ۱۹۹۴ گام اول با اولین عرضه عمومی سهام کارخانه برداشته شد. دولت فرانسه سهام خود را تا ۵۲/۹۷ درصد کاهش داده، شرکت ولوو ۱۱/۴ درصد سهم خود را حفظ کرده و بقیه سهام رنو توسط مردم و خصوصا پرسنل رنو خریداری شد. در سال ۱۹۹۶ گام دوم با خصوصی‏سازی برداشته شد، هسته محکمی از سهامداران اصلی شکل گرفت که ۱۱ درصد از سهم رنو را در اختیار گرفتند و دولت فرانسه به یک سهامدار اقلیت (کوچک) با ۴۵/۸۷ درصد سهم تبدیل شد.امروزه دولت فرانسه ۱۵/۷ درصد سهام شرکت رنو را در اختیار دارد.

سرآغاز پیشرفت جدید

با ایجاد ظرفیت جدید برای تصمیم‏گیری، شرکت رنو بالاخره توانست برای پیگیری توسعه در کارخانه آزادانه تصمیم‏گیری کند. از سال ۱۹۹۵، Louis Schweitzer مشتاق بود تا رشد اقتصادی را در کشورهایی به جز ژاپن، آمریکا و کشورهای اروپایی جستجو کند. دو رکن اساسی برای پیشرفت بین‏المللی رنو، عبارت بودند از: ترکیه با تقویت زیربنای صنعتی - تجاری رنو و دیگری Mercosur که با نوسازی کارخانه کرد و با در آرژانتین و مقری در برزیل کارخانه تولید اولین محصول جدید شرکت رنو در قرن بیستم را به وجود آورد. رنو در این کشورها آخرین مدل‏های خود را مطابق با استانداردهای اروپایی ارائه کرد.

پایگاه اروپایی

شرکت رنو هنوز به یک پایگاه کاملا اروپایی برای تحمل رشد پرنوسان این گونه کشورها نیاز داشت، اما رقابت در اروپا بسیار دشوار است و بعد از گزارش از دست دادن بیش از ۵ میلیون فرانک در سال ۱۹۹۶ (آخرین سال تیره رنو)، رنو تشخیص داد نیاز به اصلاحاتی دارد و برای رقابت باید محصولات خود را با کیفیت بهتر و سرعت بیشتر و قیمت نازلتر در اختیار مشتری قرار دهد.Carlos Ghosn مرد شماره دو کارخانه رنو از سال ۱۹۹۶ شرکت رنو را با مدرن‏سازی به پیش برده، برنامه کاهش قیمت سیستم تولید رنو را با ارائه توزیع مجدد عملیات‏های تولید در تمام کارخانه‏های متعلق به رنو، توجیه کرد. این حرکت منطقی با بستن کارخانه Vilroorde در بلژیک در سال ۱۹۹۷ همراه شد. البته این تصمیم، اعتصاب‏هایی را در اروپا در پی داشت ولی رنو با پافشاری بر این موضوع تمام پرسنل اخراجی را در بخش‏های دیگر استخدام کرد.

جشن صد ساله و جوان‏سازی

شرکت رنو در جشن صدسالگی خود در سال ۱۹۹۸، دو کارخانه بزرگ را تاسیس کرد. مرکز فنی رنو با ۶۵۰۰ متخصص طراحی و مهندسی درGuyancourt نزدیک پاریس، نیروی محرکه‏ای برای عملکرد رقابتی رنو محسوب می‏شود. از این پس تمام مدل‏های جدید رنو در Technocenter طراحی و توسعه داده می‏شوند. کارخانه مونتاژ بدنه به نام Scenic در کوریتیبای برزیل اولین واحد پیشرفته و پیچیده‏ای بود که بعدها بخش مونتاژ خودروهای سبک تجاری نیز به آن پیوست.

Twingo محصول جدید

در سال ۱۹۹۲، Twingo کوچکترین خودرو با قوه تشخیص و کوچکترین MPV در بازار خودرو، معرفی شد و با اقبال بی‏نظیری مواجه شد. بعد از آن در سال ۱۹۹۳ مدل Laguna جایگزین رنو ۲۱ شد.خودروی بعدی Megane بود که با یک پلتفرم، برای شش محصول مختلف پوشش داده می‏شد. مدل اصلی Megane، Scenic بود که به عنوان اولین MPV متوسط در بازار خودرو جای گرفت و نصف فروش شرکت رنو را در کل خط Megane به خود اختصاص داد. در سال ۱۹۹۶ مدل Espace به بازار آمد و در سال ۱۹۹۸ وقتی ClioII پدیدار شد با اقبال عمومی و مشتاقانی علاقه‏مند مواجه شد. مدل سالن ClioII موفقیت زیادی در مرکز و شرق اروپا به دست آورد و شرکت رنو را در صدر بازار خودروهای سبک اروپا قرار داد. شرکت رنو وقتی که در مسابقات Alpine از دور مسابقات حذف شد، از بازار خودروهای اسپرت بیرون آمد.

---