خاطرات تلخ را به دست باد بسپارید

مرور زیاد تجربه های بد باعث غم و اندوه فراوان می شود

وقتی غرق خاطره می‌شوی، ناخودآگاه به روبه‌رویت خیره می‌مانی. حالا روبه‌رو هر کجا که می‌خواهد باشد. شم‌هایت همان جایی که زل زده‌ای جا می‌ماند. اگر خاطره ات شیرین باشد یک لبخند گوشه لبت می‌نشیند، اگر تلخ باشد لایه خیسی از اشک در چشمانت حلقه می‌زند. نفسی هم به عمق یک آه می‌آید و می‌رود.

بسیاری از انسان‌ها در گذشته زندگی می‌کنند. این افراد اگر خاطره خوبی داشته باشند، هرگز مهم‌ترین حوادث زندگیشان را فراموش نمی‌کنند. مانند پیرمردی که بعد از فوت همسرش همچنان به جای یک بشقاب ۲ بشقاب سر سفره می‌گذارد یا با عکسش حرف می‌زند و تمام کارهایش را با وی در میان می‌گذارد.

اما همیشه این‌طور نیست، اگر برای فرد اتفاق ناخوشایندی بیفتد، تمام تلاشش را می‌کند تا یادش نیفتد. حالا اگر در دوران کودکی این اتفاق بیفتد، ممکن است در بزرگسالی منشأ بسیاری از اختلالات روانی باشد.

مریم حیدری، کارشناسی ارشد روان‌شناسی بالینی معتقد است یادآوری برخی خاطرات چه تلخ چه شیرین گاهی اوقات خوب است. زیرا از بعضی خاطراتمان درس عبرت می‌گیریم و به قول معروف از یک سوراخ دو بار گزیده نمی‌شویم. البته بعضی مواقع هم زیادی فکر کردن به آنها، ما را از زمان حال غافل می‌کند و چیزی جز فرصت‌سوزی، نتیجه دیگری ندارد. همچنین موجب افسردگی نیز می‌شود. همان‌طور که در آینده زندگی کردن نیز اضطراب‌آور است. کسانی که تجربه‌های تلخی داشته‌اند، ممکن است با یادآوری برخی اتفاقات زندگیشان احساس ناامیدی کنند. مرور زیادی تجربه‌های بد باعث غم و اندوه زیادی می‌شود. دیدگاه منفی به گذشته به بدتر شدن وضعیت سلامت فرد در زمان حال هم مرتبط است. چون برای انجام کارهایشان تحرک کمتری دارند که موجب تنبلی می‌شود و احتمال بیمار شدنشان بیشتر است.

● خاطراتی که مال کودکیست

کودکی نقطه عطف خاطره‌هاست. در واقع ریشه تمام مشکلات روانی هر فردی، گذشته اوست و می‌توان گفت «کودکی» که به عنوان یک دوره برای همه ما افراد بالغ گذشته است، هنوز وجود دارد و «کودک» در وجود ما ادامه حیات می‌دهد. در همه سنین رد پای کودکی دیده می‌شود.

وقتی کودکی آسیب دیده و صدمه خورده در یک یا چند موقعیت متفاوت خجالت کشیده، تحقیر شده، مورد سرزنش قرار گرفته یا تنبیه شده، همین احساسات را در ضمیر ناخودآگاه خود به دوران بزرگسالی می‌آورد و از قرار گرفتن در موقعیت‌های مشابه، همان احساسات را تجربه می‌کند. این احساسات در رفتار، گفتار و شخصیت قابل مشاهده است.

● فراموش کردن یک خاطره

بسیار اتفاق افتاده است از مرور یک روز در برگ تقویم رنج می‌بریم. تمام تلاشمان این است که از یاد ببریم، اما آن تجربه مدام جلوی چشمانمان است.

گذشته باید همان گذشته بماند و از آن تنها باید به عنوان یک تجربه استفاده کنیم. مریم حیدری در پاسخ به این‌که چگونه می‌توان خاطرات تلخ را فراموش کرد، می‌گوید: باید قبول کرد کاری از دست هیچ‌کس برنمی آید. برخی از امور در حیطه اختیار ما انسان‌ها نیست. از جمله رفتن به گذشته و تغییر دادن آن. فرد هر کاری که از دستش بر می‌آمده، انجام داده است. پس باید هر طور که می‌تواند با این مساله کنار بیاید. شاید هم بتوان جبران گذشته را عملی کرد. همواره باید امیدوار باشیم.

اگر فرد مدام درگیر گذشته است، باید افکارش را به زمان حال برگرداند. زمان می‌گذرد؛ فرد هم باید از گذشته بگذرد. یعنی تجربه یک دنیای تازه....

لیلا عابد‌‌