هرم کودتا در هندوراس فرو می ریزد

نهادهای سیاسی هندوراس و اکثریت لایه های طبقات بالای این کشور, ابتدا در حمایت از روبرتو میچلتی «رئیس کودتا چیان» اتفاق نظر داشتند ولی در روزهای اخیر مشاهده شده است که پس از اعلام فرمان مستبدانه جدید میچلتی, عده ای از حامیان کودتا از جمله رهبران کنگره نشانه هایی از مخالفت و تمایل به برون رفت از این وضع را بروز داده اند

نهادهای سیاسی هندوراس و اکثریت لایه های طبقات بالای این کشور، ابتدا در حمایت از روبرتو میچلتی-«رئیس کودتا چیان»- اتفاق نظر داشتند ولی در روزهای اخیر مشاهده شده است که پس از اعلام فرمان مستبدانه جدید میچلتی، عده ای از حامیان کودتا از جمله رهبران کنگره نشانه هایی از مخالفت و تمایل به برون رفت از این وضع را بروز داده اند.

فرمان اخیر میچلتی در روز یکشنبه گذشته که در آن حقوق قانونی مردم، رسانه ها و اجتماعات برای ابراز عقیده و بررسی مسائل سیاسی نفی شده است، یکپارچگی طرفداران میچلتی را از بین برده است و پیوند این افراد و ارگان ها را سست کرده است. هیأت عالی داوری انتخابات هم همان طور که گفته شد، به حامیان دو آتشه قبلی میچلتی که اعتراض های فزاینده ای را نسبت به فرمان مستبدانه میچلتی نشان می‌دهند پیوسته است. آنها معتقدند که او در این فرمان بشدت زیاده روی کرده است. هیأت عالی داوری TSE از میچلتی خواسته است این فرمان را که ناقض حقوق مردم است و به فرایند انتخابات که برای نوامبر برنامه ریزی شده است لطمه می زند، لغو کند.

میچلتی اظهار داشته است که با تحلیل و بررسی این خواسته موافق است و در لحظه مناسب فرمان را لغو خواهد کرد، ولی باید در باره این موضوع با دادگاه عالی و سایر سازمان های دولتی مشورت کند تا «به اتفاق آرا» تصمیم گرفته شود. روز یکشنبه، وقتی میچلتی فرمان مستبدانه خود را بدون کسب «اتفاق آرای» بازیگران کلیدی کودتا اعلام کرد، به نظر می رسید که به غیر از مردم عادی، خیلی های دیگر هم از شنیدن آن شگفت زده شدند.

این فرمان پیش از این هم در میان بازیگران محدود قدرت، دارای «اتفاق آرا» نبود، یعنی بین آنهایی که در مورد تحقق کودتا با آنها مشورت شده بود، ولی اکنون روبرتو میچلتی، رئیس جمهور کودتا، می گوید برای لغو آن به «اتفاق آرا» نیاز دارد. این اظهارات به چه مفهوم است؟ با این حرف‌ها او می خواهد بگوید که خود رأساً چنین فرمانی را صادر نکرده است. او مشخصاً از دیوان عالی نام می برد و به «سازمان های دولتی» اشاره دارد که به احتمال زیاد به مفهوم نیرو های نظامی است - دو رکن اصلی کودتا - که میچلتی برای آنها یک عروسک خیمه شب بازی به حساب می آید.

روشن است که قدرت های پشت این فرمان – دیوان عالی و ارتش- می‌خواهند پیش ازاین که فرمان را لغو کنند مطمئن شوند به هدف‌های اصلی خود رسیده‌اند. آنچه اعضای هیأت انتخاباتی می توانند از حالا ببینند این است که قوای سه گانه کودتایی- ارتش، دیوان عالی و میچلتی- متوجه نیستند که این فرمان تا چه حد امید مردم هندوراس و مردم جهان را نسبت به آزاد و منصفانه بودن انتخابات ۲۹ نوامبر از بین برده است و به نظر می‌رسد ایجاد چنین امیدی دیگر دیر شده باشد. افراد باهوش تر می توانند این امر را مشاهده کنند که اگر ارتش، دیوان عالی و میچلتی سرکوب و ممانعت از سخنرانی و ابراز عقیده را ادامه دهند، مقاومت مردمی در زمان انتخابات بشدت بالا خواهد گرفت.

تحلیل های هر دو بخش کودتا تاحدی درست به نظر می رسد، میانه رو ها بر این عقیده اند که در نتیجه فرمان میچلتی، از هم اکنون موفقیت کودتا چیان در انتخابات تضمین شده است. در حالی که گروه های سرسخت و دو آتشه کودتا بر این باورند که اگر حقوق قانونی مردم را مجاز بشمارند دیگر نمی توانند موج اراده عمومی را به عقب برانند.

در ضمن به تأخیر انداختن تقاضای متحدان سابق کودتا برای لغو فرمان میچلتی و نادیده گرفتن اعتراضات مردم، ارتش و دیوان عالی را هر روز بیشتر منزوی می کند و باعث می شود حمایت افرادی راکه پیش از این از آنها حمایت می کردند، از دست بدهند. این امر کودتایی را که شکست‌ناپذیر می‌نمود، به چند دستگی و اختلاف و در نهایت، سقوط سوق خواهد داد.

منبع: سایت رؤیاهای مشترک