احساس نیاز برای رها کردن دیروز را در خود ایجاد کنیم

خوب است ما برای روح خود یک احساس نیاز برای رها کردن دیروز و دیروزها جهت ادامه زندگی در امروز ایجاد کنیم و متوجه باشیم که اگر روح و روانمون را دائم بخواهیم در گذشته‌ها سیر بدهیم …

خوب است ما برای روح خود یک احساس نیاز برای رها کردن دیروز و دیروزها جهت ادامه زندگی در امروز ایجاد کنیم و متوجه باشیم که اگر روح و روانمون را دائم بخواهیم در گذشته‌ها سیر بدهیم تغذیه نمی‌شود و توانش رو از دست می‌دهد و دچار مرگ تدریجی می‌شود.

اگه یکی به شما بگوید: دیروز ناهار خوردی پس امروز غذا نخور! یا دیروز دست و صورتت رو شستی، پس امروز این کار را نکن! می‌گویید اون دیروز بوده و تموم شده و چه ربطی به امروز دارد؟ چطور در این موارد ما یاد گرفتیم که بگوییم دیروز دیروز بود و ربطی به امروز ندارد، اما در مسائل اخلاقی این طور برخورد نمی‌کنیم. مثلا نمی‌گوییم دیروز از دستش دلخور بودم؛ چه ربطی به امروز دارد؟

روان ما احتیاج به نشاط دارد، کسب تجربه‌های جدید، آرامش و رهایی. این‌ها آب و غذای روحمون هستند. باید کمک کنیم تا روحمون دچار سوء تغدیه نشود.

باید ویتامین‌های محبت و سرزندگی و نشاط و خنده رو به روحمان برسانیم و اگر لازم شد از متخصص تغذیه روح کمک بگیریم.