آلمان ۶هزار موزه

موزه ارتباطات در برلین مجموعه یی گسترده از پست و تلفن آلمان را طی صدها سال در معرض دید قرار می دهد موزه ملی ژرمنی در نورنبرگ بزرگ ترین مجموعه تاریخی هنر و فرهنگ آلمان را از دوران ماقبل تاریخ تا قرن بیستم گردآورده است

در آلمان‌ نزدیك‌ به‌ ۶۰۰۰ موزه‌ وجود دارد. از جمله‌ آنها موزه‌های‌ ایالتی‌، شهری‌، اتحادیه‌های‌، بومی‌ و خصوصی‌ و همچنین‌ موزه‌های‌ متعلق‌ به‌ خزانه‌ها، مناطق‌ اسقفی‌، كلیساهای‌ جامع‌، اقامت‌گاه‌ها، كاخ‌ها و قصرها و موزه‌های‌ فضای‌ آزاد هستند. موزه‌ها در طول‌ قرن‌ها از مجموعه‌های‌ متعلق‌ به‌ شاهان‌، كلیساها و اشراف‌ شهری‌ به‌ وجود آمده‌اند.

البته‌ مجموعه‌های‌ متعلق‌ به‌ شاهان‌ برای‌ آموزش‌ و سرگرمی‌ عموم‌ جمع‌آوری‌ نشده‌ بودند، بلكه‌ باید با غنای‌ نفایس‌ و گنج‌های‌ خود قدرت‌ و مكنت‌ پادشاهان‌ را به‌ رخ‌ می‌كشیدند. مثلا مونیخ‌ در قرن‌ شانزدهم‌ از این‌ جهت‌ یك‌ مركز هنری‌ بین‌المللی‌ بود. شاهزادگان‌ بایری‌ نه‌ فقط‌ آثار هنری‌، وسایل‌ فنی‌ زمان‌ خود، ابزار، آلات‌ موسیقی‌، سنگ‌های‌ معدنی‌ و اشیایی‌ از مناطق‌ دوردست‌ را جمع‌آوری‌ می‌كردند. «گنبدسبز» حاكم‌ زاكسن‌ در درسدن‌ در قرن‌ هفدهم‌ بزرگ‌ترین‌ گنجینه‌ اروپا بود. بعدها با مجموع‌ ذخایر آن‌ یك‌ گالری‌ نقاشی‌ و یك‌ موزه‌ كوچك‌ فیزیك‌ و ریاضی‌، همچنین‌ موزه‌یی‌ برای‌ معدن‌شناسی‌ و یك‌ مجموعه‌ سكه‌ ایجاد شد.

برخی‌ از شهروندان‌ ثروتمند نیز طبق‌ مد روز مجموعه‌هایی‌ را برای‌ خود تهیه‌ می‌كردند. در آلمان‌، براساس‌ این‌ شوق‌ جمع‌آوری‌، همه‌ رشته‌های‌ هنر و فعالیت‌ بدون‌ هیچ‌ كمبودی‌ به‌ صورت‌ موزه‌ها قابل‌ عرضه‌ بودند. امروزه‌ موزه‌های‌ بزرگ‌ بویژه‌ سعی‌ دارند حتی‌الامكان‌ بخش‌های‌ متنوعی‌ از اشیای‌ خود را در معرض‌ نمایش‌ قرار دهند.

ضمن‌ آنكه‌ هنوز هم‌ تقریبا همه‌ موزه‌ها به‌ دلیل‌ كمبود جا بسیاری‌ از اشیای‌ خود را در خزانه‌ها حفظ‌ می‌كنند. این‌ اشیا فقط‌ از طریق‌ نمایشگاه‌های‌ ویژه‌ در معرض‌ دید عموم‌ قرار می‌گیرند. تنوع‌ نمایشگاه‌ها از رامبراند و پیكاسو تا كاغذدیواری‌ها (كاسل)، از دستگاه‌های‌ تولید شراب‌ (كوبلنس) تا شهاب‌سنگ‌ها (ماربورگ‌)، از مومیایی‌هایی‌ از باتلاق‌ (شلزویك) تا دستگاه‌های‌ نورسنجی‌ (اوبركوخن) و یا قدیمی‌ترین‌ وسیله‌ دریانوردی‌ جهان‌ كه‌ از قطعات‌ اصلی‌ بازسازی‌ شده‌ است‌ (برمرهافن‌)، حدومرزی‌ نمی‌شناسند. موزه‌های‌ سنتی‌ همانند موزه‌های‌ مدرن‌ در آلمان‌، امروزه‌ سعی‌ می‌كنند با همه‌ افراد با سطح‌ دانش‌ متفاوت‌ ارتباط‌ برقرار كنند. آلمانی‌ها امروزه‌ با همان‌ رغبت‌ به‌ موزه‌ می‌روند كه‌ قبلا به‌ سینما می‌رفتند.

نمایشگاه‌های‌ انفرادی‌ نقاشان‌ بزرگ‌ و كلاسیك‌ مدرن‌ باعث‌ ایجاد صف‌های‌ طولانی‌ در برابر گیشه‌ موزه‌ها می‌شود. میلیون‌ها انسان‌ هر سال‌ از موزه‌هایی‌ بازدید می‌كنند كه‌ در برخی‌ از شهرهای‌ بزرگ‌ مجموعه‌هایی‌ را تشكیل‌ داده‌اند. به‌ عنوان‌ مثال‌ مجموعه‌ موزه‌های‌ ساحل‌ رود ماین‌ در فرانكفورت‌، مسیر موزه‌ها در بن‌ و یا برلین‌، جایی‌ كه‌ در سال‌ ۱۹۵۱ بنیاد میراث‌ فرهنگی‌ پروس‌ با مجموعه‌هایش‌ چندین‌ موزه‌ را انباشت‌.

امروزه‌ نیز مانند گذشته‌ شهروندان‌ ثروتمند به‌ عنوان‌ حامیانی‌ در توسعه‌ موزه‌ها مشاركت‌ می‌كنند. پتر لودویگ‌ كه‌ در سال‌ ۱۹۹۴ درگذشت‌، یكی‌ از معروف‌ترین‌ این‌گونه‌ افراد بود. او بسیاری‌ از آثار هنر مدرن‌ را به‌ چندین‌ موزه‌ نوساخته‌ اهدا كرد. در «لودویگ‌ فوروم‌» در شهر آخن‌، در یك‌ كارخانه‌ قدیمی‌ چترسازی‌، آثار هنری‌ مربوط‌ به‌ سال‌های‌ آغازین‌ دولت‌ آلمان‌ شرقی‌ جمع‌آوری‌ شده‌ است‌. در یك‌ ساختمان‌ قدیمی‌ در شهر كوبلنس‌، مجموعه‌یی‌ از هنر معاصر فرانسه‌ به‌ نمایش‌ گذاشته‌ شده‌ است‌. در بن‌ «تالار نمایشگاه‌ و هنر جمهوری‌ فدرال‌ آلمان‌» و «خانه‌ تاریخ‌ جمهوری‌ فدرال‌ آلمان‌» هزاران‌ بازدیدكننده‌ را به‌ سوی‌ خود جذب‌ می‌كند. در برلین‌، در «موزه‌ تاریخ‌ آلمان‌» مجموعه‌ تاریخ‌ آلمان‌ تا زمان‌ حاضر نشان‌ داده‌ می‌شود.

در بین‌ موزه‌ها موسسات‌ تاریخی‌ و مردم‌شناسی‌ به‌ سبب‌ عرضه‌ طیف‌ گسترده‌یی‌ از آثار اهمیت‌ خاص‌ دارند. موزه‌ آلمان‌ در مونیخ‌، كه‌ در نوع‌ خود در جهان‌ بی‌نظیر است‌، با اشیای‌ واقعی‌ و مدل‌، تحولات‌ تكنیكی‌ و علوم‌ طبیعی‌ را در جهان‌ به‌ نمایش‌ گذاشته‌ است‌. موزه‌ ارتباطات‌ در برلین‌ مجموعه‌یی‌ گسترده‌ از پست‌ و تلفن‌ آلمان‌ را طی‌ صدها سال‌ در معرض‌ دید قرار می‌دهد. موزه‌ ملی‌ ژرمنی‌ در نورنبرگ‌ بزرگ‌ترین‌ مجموعه‌ تاریخی‌ هنر و فرهنگ‌ آلمان‌ را از دوران‌ ماقبل‌ تاریخ‌ تا قرن‌ بیستم‌ گردآورده‌ است‌.

در این‌جا باید از شمار بسیار موزه‌های‌ مردم‌شناسی‌ نیز یاد كرد. این‌ امر در این‌ واقعیت‌ ریشه‌ دارد كه‌ آلمانی‌های‌ بسیاری‌ به‌ كشف‌ و تحقیق‌ درباره‌ فرهنگ‌های‌ بیگانه‌ پرداخته‌اند. در كنار نمایشگاه‌های‌ دایمی‌، نمایشگاه‌های‌ ویژه‌ نیز كه‌ با كیفیت‌ بالا و عرضه‌ گسترده‌ آثار برگزار می‌شوند در افزایش‌ جذابیت‌ موزه‌ها در آلمان‌ سهیم‌ بوده‌اند.

توزیع‌ وسیع‌ منطقه‌یی‌ موزه‌ها در آلمان‌ امكان‌ بازدید را برای‌ بخش‌های‌ بزرگی‌ از جمعیت‌ فراهم‌ می‌كند. در آلمان‌ سیاست‌ مركزی‌ در مورد موزه‌ها وجود ندارد، با وجود این‌ موزه‌ها در عرصه‌های‌ مختلفی‌ مانند مرمت‌ و امنیت‌ موزه‌ و تحقیق‌ و تمركز اسناد با یكدیگر همكاری‌ دارند. اتحادیه‌ موزه‌های‌ آلمان‌ كه‌ در سال‌ ۱۹۱۷ تاسیس‌ شده‌ و موزه‌های‌ جمهوری‌ فدرال‌ آلمان‌ در آن‌ گرد آمده‌اند، در خدمت‌ این‌ همكاری‌ها قرار دارد.

تنوع‌ در بناهای‌ موزه‌ها نیز قابل‌ مشاهده‌ است؛ از موزه‌های‌ معبد مانند قرن‌ نوزدهم‌ گرفته‌ تا بناهای‌ جدید عصر حاضر كه‌ اغلب‌ از حیث‌ معماری‌ درخششی‌ خاص‌ دارند، مانند موزه‌ جدید نورنبرگ‌ و موزه‌ نقاشی‌ مدرن‌ مونیخ‌.