گنه کرد در بلخ آهنگری

مثل این است که طرف مقابل تهدیدتان کند «می‌روی تا غروب پنج شش تا مهمان پیدا می‌کنی می‌آوری خانه، اگر نیاوردی خودم سجلت را باطل می‌کنم!» شما هاج و واج و با ترس می‌پرسید «مهمان؟ از …

مثل این است که طرف مقابل تهدیدتان کند «می‌روی تا غروب پنج شش تا مهمان پیدا می‌کنی می‌آوری خانه، اگر نیاوردی خودم سجلت را باطل می‌کنم!» شما هاج و واج و با ترس می‌پرسید «مهمان؟ از کجا؟ کی؟ اگر راضی نشدند بیایند چه؟ گناه من چیست؟» اما او شانه بالا می‌اندازد و رو بر می‌گرداند و می‌گوید «خود دانی!»

حرفش غیرمنطقی است؛ تهدیدش بی‌معناست و احتمالا شما حدس می‌زنید او دنبال بهانه‌ای می‌گردد تا از صفحه روزگار محوتان کند و قضیه مهمان، فقط بهانه است.

صاحبان آژانس‌های گردشگری هم حالا همین حدس را می‌زنند، چون دیروز مرتضی شریفی، مدیرکل مراکز اقامتی و خدمات گردشگری کشور در ابراز نظری عجیب به آن‌ها هشدار داده است اگر می‌خواهند مجوزشان برای سال آینده تمدید شود حتما باید تور ورودی به کشور داشته باشند که یعنی اگر آژانسدارها و همه آنها که زیر نظرشان کار می‌کنند، نتوانند خارجی‌ها را راضی کنند به ایران بیایند تا سال آینده بیکار خواهند شد.

این‌که تهدید مدیرکل مراکز اقامتی و خدمات گردشگری کشور منطقی است یا نه، بماند؛ چرا که انتخاب مقصد سفر به‌وسیله گردشگران امری کاملا اختیاری است، یعنی امکان دارد آژانس‌های مسافرتی کشورمان برای جذب گردشگران خارجی تمام توان‌شان را به‌کار گیرند، اما آنها به هر دلیلی نخواهند ایران را به عنوان مقصد انتخاب کنند.

در این شرایط نمی‌شود تقصیر را گردن آژانس‌ها انداخت و مجوزشان را تمدید نکرد مگر آن که همه این ماجراها بهانه‌ای باشد که مسوولانی در سازمان میراث فرهنگی و گردشگری را مجاز می‌کند برخی آژانس‌ها را تعطیل کنند.

از سوی دیگر مهم‌ترین ابزار برای جذب گردشگرانی که این مسوول می‌خواهد به بهانه نیامدن‌شان به ایران آژانس‌ها را تعطیل کند، تبلیغات است.

بخش اول تبلیغات گردشگری تبلیغات درباره جاذبه‌های گردشگری یک کشور است که مسوولیت این نوع تبلیغات به‌عهده متولیان دولتی گردشگری است و بخش دیگر که وجودش به بخش اول وابسته است، شامل تبلیغات درباره نوع خدمات گردشگری است که به مسافران در کشور مقصد ارائه خواهد شد. مسئولیت این بخش به عهده مراکز خصوصی یعنی همان آژانس‌های مسافرتی است.

بحث تبلیغات گردشگری شما را یاد چیزی نمی‌اندازد؟ درست حدس زدید! همین تازگی‌ها معاونت گردشگری سازمان میراث فرهنگی و گردشگری اعلام کرد بودجه‌ای برای تبلیغات در اختیار ندارد و با این حساب، چگونه می‌شود انتظار داشت گردشگران به کشوری که هیچ اطلاعی درباره‌اش ندارند، سفر کنند و اگر آنها در این شرایط، ایران را به‌عنوان کشور مقصد سفرشان انتخاب نکنند، چرا آژانس‌های مسافرتی باید مجازات شوند؟

آوید طالبیان