سه شنبه, ۲ بهمن, ۱۴۰۳ / 21 January, 2025
ستاد مشترک انفجارهای زنجیره ای
منطقه خاورمیانه و بخصوص کشورهای عراق، سوریه، لبنان، پاکستان و افغانستان طی دو هفته اخیر شاهد انفجارهای مهیب و پیوسته ای بود و همزمانی این انفجارها می تواند یک وضعیت جدید را ترسیم کند. برای درک ماهیت آنچه اتفاق افتاده و احیانا رخدادهای مشابهی که طی هفته های آینده اتفاق می افتد به گزاره های زیر توجه کنید:
۱) انفجار در منطقه الخضراء بغداد در نزدیکی یک پست بازرسی نیروهای آمریکایی اتفاق افتاده و به کشته شدن حدود ۳۰نفر عراقی منجر شده است.
۲) در حمله تروریستی از طریق خودروهای انفجاری علیه نمازگزاران در دو مسجد «الجدیده» و «زعفرانیه» واقع در شرق بغداد- منطقه شیعه نشین- حداقل ۲۵ نمازگزار شهید و ۵۰نفر از آنان زخمی شده اند. گفته شده که این حملات کار «تندروهای مذهبی» بوده است.
۳) از زمانی که بحث توافق آمریکا برای خروج ۴۵۰۰۰نظامی این کشور از بغداد- تا پایان سال جاری میلادی- اعلام شد، منطقه حفاظت شده الخضراء بغداد شاهد مشکلات فراوان امنیتی بوده است.
۴) انفجارهای پیاپی در طرابلس لبنان درست در زمانی اتفاق افتاده که همه گروه های معارض کنونی با مدیریت رئیس جمهور این کشور گفت وگوهای موثری را دنبال کرده و به توافقات مهمی هم دست یافته اند. در این ماجرا نیز گفته شده است «تندروها» یا «سلفی ها» عامل اصلی انفجار بوده اند. سوریه نیز انگشت اتهام خود را به سمت «عربستان» نشانه رفته است.
۵) در انفجار سوریه نیز که در یک چهارراه در منطقه زینبیه - اتوبان منتهی به فرودگاه دمشق- روی داد، ۱۷شهروند دمشقی که در میان آنان سرلشکر «جرج ابراهیم الغربی» نیز بود، کشته شدند در این حادثه نیز انگشت اتهام به سمت مخالفان مذهبی بشار اسد- جنبش اخوان سوریه- رفت. مقامات امنیتی سوریه نیز از «یک گروه عربی که هیچکدام تبعه سوریه نبوده اند» خبر دادند و بعضی از رسانه های این کشور آشکارا عربستان را عامل انفجارهای دمشق معرفی کردند. پیش از این نیز در یک انفجار یک ژنرال سوری که گفته می شد مشاور مورد اعتماد بشار اسد بوده است، کشته شد.
۶) در پی وقوع چندین فقره اقدام نظامی ناتو علیه شهروندان افغانی، حامد کرزای رئیس جمهور افغانستان با صراحت اعلام کرد: «تعاملی بین نیروهای بین المللی و نظامیان افغان وجود ندارد.»
۷) سخنگوی نیروهای ناتو در افغانستان اعلام کرد: «ناتو با مشارکت گروههای سابق جهادی افغانستان در مبارزه علیه تروریسم در این کشور مخالفند.»
۸) نیروهای استرالیایی عضو ایساف- نیروهای ناتو در افغانستان- دو هفته پیش «روزی خان برکزای» والی منطقه چورا که بشدت با جنگ سالاران طالبان مبارزه می کرد، کشتند.
۹) روزنامه انگلیسی گاردین اعلام کرد تعداد غیرنظامیانی که در حملات نظامی آمریکا کشته می شوند، روز به روز افزایش می یابد.
۱۰) رابرت گیتس در نشست اخیر وزرای دفاع عضو ناتو در بروکسل اعلام کرد: «ما در افغانستان تنها در پی از میان بردن شورشیان طالبان نیستیم حوزه عمل ما فراتر از آنان است» و همزمان با او باراک اوباما اعلام کرد: دشمن ما فقط طالبان نیست بلکه دشمنان ما کسانی اند که اسلام را بعنوان یک ایدئولوژی مد نظر دارند.
۱۱) رادیو رژیم صهیونیستی چهار روز پیش طی یک تحلیلی گفت: «ترور و ناامنی، کشورهای عرب را به آمریکا نزدیکتر می کند.»
مرور این گزاره ها به ما می گوید در بحران های امنیتی کشورهای یاد شده حتی اگر با دست های طالبان و القاعده انجام شود، حتما دست مدیریت آمریکایی ها پشت آن وجود دارد.
حدود دو هفته قبل «مایکل هایدن» رئیس سازمان CIA با صراحت اعلام کرد که «نیروهای آمریکا می کوشند دشمنان خود را به واکنش تحریک کنند.»
تلاش آمریکا برای دامن زدن به بحران در کشورهای یاد شده از حس ناکامی آمریکا نشأت می گیرد. اگر نگاهی به این ۵ کشور بیاندازیم راز رویکرد آمریکا به انفجارهای پیاپی آشکار است. آمریکا از اینکه لبنان پس از یک دوره کشمکش اینک با اذعان به برتری حزب الله راه گفت وگو را می پیماید، رنج می برد. واشنگتن از اینکه می بیند رژیم سوریه با شکست حلقه های توطئه عربی- آمریکایی اینک به دولتی پایدار و محبوب تبدیل شده و در نقطه مقابل آن ضربه های حیثیتی فراوانی به دولت های متحد او در منطقه وارد شده است، رنج می برد.
آمریکا از اینکه یک دولت انقلابی- اسلامی با رها شدن عراق از سلطه رژیم وابسته صدام حسین و با سپری شدن دوره اشغال نظامی عراق- که بسیار نزدیک است- سربرآورد و همین حالا که هنوز عراق در اشغال است، نخست وزیر آن آمریکاییها را به واکنش مردمی تهدید کند، رنج می برد. آمریکا از اینکه هنوز در افغانستان پس از حدود ۷سال اشغال، تلفات می دهد و - بنا به اعلام پنتاگون- ۵۲۱ کشته روی دست آن گذاشته و آینده آن برای واشنگتن کاملا تیره است، رنج می برد.
آمریکا طبعا نمی تواند با این همه هزینه- اعزام حدود ۳۵هزار نظامی به افغانستان و اعزام حدود ۳۰۰هزار نیروی نظامی و شبه نظامی به عراق و حدود ۱۰۰۰میلیارد دلار هزینه شاهد بر باد رفتن اهداف و برنامه هایش باشد از این رو استراتژی عملیاتی آمریکا- مطابق مدلی که هایدن از آن سخن گفت- در شرایط فعلی این است که اوضاع را هر جور شده بهم بریزد- البته اگر بتواند- تا بلکه از دل شرایط گل آلود ماهی مقصود را صید کند.
آمریکا بخصوص در منطقه افغانستان و پاکستان بصورت کاملاً رادیکال عمل می کند. نظامیان این کشور از یک سو بی محابا به مردم در مناطق جنوب و شرق افغانستان و نیز مناطق شمال و شرق پاکستان حمله می کنند و با خشم مردم و مقامات این دو کشور مواجه می شوند و از سوی دیگر با هم پیمانان خود که در قالب نیروهای ایساف عمل می کنند سر ناسازگاری گذاشته اند. آمریکا بخصوص انگلیس- که اداره امور امنیتی استان هلمند را در دست دارد- را متهم به مدارا با طالبان و طفره رفتن از وظایف خود می کند و در همان حال خواستار اعزام بیشتر نیروهای نظامی انگلیس- که اینک عدد آنان در افغانستان به ۷۸۰۰ نیرو می رسد- شده است. آمریکایی ها دریافته اند که در صورت تداوم تک روی و یکجانبه گرایی با واکنش ۲۴عضو دیگر ناتو-حتی فرانسه و انگلیس-مواجه می شوند ولی ظاهراً به این موضوع چندان اهمیت نمی دهند.
نکته دیگر در این مواجهه این است که آمریکایی ها دامنه برخورد را از جنگ سالاران به توده های مردم کشانده اند و آشکارا از لزوم مبارزه با اسلام گراها سخن می گویند از همین رو آنان دست مجاهدین افغانی که در ائتلاف سیاسی با حامد کرزای به سر می برند را بسته اند و با کنایه می گویند مشکل ما فقط طالبان نیست. با این وصف باید به انگلیس و فرانسه حق داد که چندی پیش در بروکسل به وزیردفاع آمریکا یادآور شدند که «روش جدید آمریکا» همه مسلمانان را در مقابل ناتو قرار می دهد.
نکته دیگر این است که آمریکایی ها اصرار زیادی دارند تا کشورهای منطقه باور کنند که انفجارهای عراق، لبنان، سوریه، افغانستان، پاکستان و... کار «اسلام گراها»، «سلفی ها»، «نیروهای مورد حمایت بعضی از کشورهای منطقه» و عناوینی از این قبیل است در حالیکه این سوال اساسی وجود دارد که چگونه می توان انفجار یک مسجد و به شهادت رساندن مسلمانان نمازگزار آنهم در روزعیدفطر را کار مسلمانان دانست هرچند که این مسلمانان در اوج جهالت باشند. با انتساب این اتفاقات به شیعه ها یا سنی ها چه نیرویی آسیب می بیند و کدام جریان قدرت می گیرد؟ پاسخ این سوالات کاملا واضح است.
حتی انتساب انفجارهای طرابلس به کشور عربستان سعودی و مرتبط دانستن آن با نارضایتی این کشور از توافق دوحه نیز چندان منطقی نیست تحریک اختلافات مذهبی به نفع قدرت های خارجی است از این رو رسانه های آنان- از جمله رادیو بی بی سی- با آب و تاب خبر انفجار در جلوی یک مسجد شیعی در عراق و یا یک مسجد سنی در پاکستان را پوشش داده و روی واژه های «مسجد»، «نمازگزاران»، «اختلافات مذهبی» و «ارتباط با یک یا چند کشور منطقه ای» تاکید می کنند.
در حالیکه مسئله چیز دیگری است. حدود یک هفته پیش «استیفن کوهن» تحلیلگر موسسه آمریکایی بروکینگز که به نئوجمهوری خواهان آمریکا نزدیک است، در نشریه این موسسه نوشت:«آمریکا به خود حق می دهد تا اردوگاههای شبه نظامیان را در پاکستان مورد حمله قرار دهد کما اینکه حق دارد از هر روشی برای رسیدن به مقصود سود برد.»
سعدالله زارعی
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست