پنج اصطلاح هوشمند!

شاید شما در خواندن بررسی‌های مربوط به گوشی‌های هوشمند یا هنگام خرید آن‌ها به اصطلاحاتی برخورد کرده باشید که یا تا به حال از آن چیزی نشنیده یا هرگز وقت لازم برای جست‌وجوی معنی …

شاید شما در خواندن بررسی‌های مربوط به گوشی‌های هوشمند یا هنگام خرید آن‌ها به اصطلاحاتی برخورد کرده باشید که یا تا به حال از آن چیزی نشنیده یا هرگز وقت لازم برای جست‌وجوی معنی دقیق و کارایی ارایه‌دهنده آن را نداشته‌اید. هرچند بسیاری از ما در هنگام انتخاب یک گوشی هوشمند به اطلاعاتی که فروشنده در اختیار ما قرار می‌دهد بسنده می‌کنیم اما برای یک انتخاب مناسب بررسی تخصصی‌تر امکانات آن و اینکه از چه سرویس‌ها و تکنولوژی‌هایی پشتیبانی می‌کند منطقی‌تر به نظر می‌رسد. از این‌رو در این هفته قصد داریم شما را با برخی از اصطلاحات مربوط به ویژگی‌های گوشی‌های هوشمند هرچند مختصر و گذرا آشنا کنیم:

Wi-Fi:

نام تجاری معروف تکنولوژی بی‌سیم برای استفاده در شبکه‌های خانگی، تلفن‌های همراه، بازی‌های ویدیویی و به ‌طور کلی هر دستگاه الکترونیکی که نیاز به ظرفیت بی‌سیم دارد محسوب می‌شود. هرچند این تکنولوژی با حذف موانع موجود در اتصالات با سیم به انتقال اطلاعات، سرعت و بهبود بیشتری می‌بخشد اما از نقاط ضعف آن می‌توان به پوشش محدود محلی‌اش اشاره کرد. Wi-Fi از استانداردهای مختلف IEEE ۸۰۲، مانند ۸۰۲.۱۱a یا ۸۰۲.۱۱b، پشتیبانی می‌کند.

۳G:

نسل سوم استانداردها و تکنولوژی تلفن‌های همراه است که جانشین تکنولوژی ۲.۵G به شمار می‌رود. شبکه‌های ۳G که بر پایه مجموعه استانداردهای اتحادیه جهانی ارتباط از راه دور (ITU) استوار هستند به اپراتورهای شبکه امکان ارایه سرویس‌های پیشرفته‌تری مانند ارتباط گسترده تلفنی بی‌سیم، تماس‌های ویدیویی و انتقال بی‌سیم داده‌ها با پهنای باند گسترده را می‌دهند. از پروتکل‌های این نسل می‌توان به HSDPA (High-Speed Downlink Packet Access) که از سرعت‌های ۸/۱، ۶/۳ و ۴/۱۴ مگابیت در ثانیه و HSPA که از سرعتی حدود ۴۲ مگابیت در ثانیه پشتیبانی می‌کند اشاره کرد.

GPRS:

این استاندارد مخفف واژه‌های General Packet Radio Service است و سرویس دیگری برای انتقال داده‌های غیرصوتی به شمار می‌رود. قدرت انتقالی GPRS‌ در حدود ۱۱۴ کیلوبیت در ثانیه است.

EDGE:

این استاندارد نیز از واژه‌های Enhanced Data rates for GSM Evolution گرفته و به عنوان بهبوددهنده شبکه‌های GPRS نسل‌های ۲G و ۲.۵G تدوین شده است. از آنجایی که EDGE توانایی انتقال داده در حدود ۳۸۴ کیلوبیت بر ثانیه را به صورت بسته‌های اطلاعاتی دارد از استاندارد لازم برای شبکه ۳G برخوردار است.

HSCSD:

این استاندارد از واژه‌های High-Speed Circuit-Switched Data گرفته شده و تکنولوژی پیشرفته‌تر CSD با سرعت بالاتر است. CSD معرف مکانیزم اصلی انتقال داده‌ها در شبکه‌های GSM است. HSCSD با استفاده از روش‌های کدگذاری متفاوت و استفاده از چند شکاف به طور همزمان حجم انتقال داده را افزایش می‌دهد و در شرایط بد آنتن‌دهی سرعت بالای خود را تا حدود زیادی حفظ می‌کند.