همه تغییرات دیروز و امروز پرسپولیس

اختلافات مدیریتی به جای درگیری های کادر فنی

از آن آخرین قهرمانی، روزهای زیادی نمی گذرد اما امروز در پرسپولیس همه چیز فرق کرده. از مدیریت گرفته تا کادر فنی و بازیکنان و به عقیده خیلی ها حتی خود قطبی که شاید محبوب ترین بازمانده همان تیم قهرمان است. روزهای اول همه از مثبت بودن تغییرات می گفتند اما چنین چیزی هنوز اثبات نشده و واقعیت این است که پرسپولیس با تمام تفاوت هایش دیگر بوی قهرمانی نمی دهد.

حداقل تا امروز که اینگونه بوده و بی جهت نیست که افشین قطبی هم از دادن قول قهرمانی طفره می رود. البته که رفتار او در مواجهه با سؤالاتی که درباره تکرار قهرمانی پرسپولیس پرسیده می شود، جز حرفه ای گری او نیست. اما همین «قول نداده»ی قطبی خود گویای واقعیت هایی است که شاید در سایه سر و صداهای ابتدای فصل پرسپولیس، هرگز به چشم نیامد.

۱) پرسپولیس، فصل گذشته، هرگز از دردسری به نام «اختلاف مدیریتی» رنج نمی برد. همه زنجیروار، حامی یکدیگر بودند. به طوری که باوجود طرح چند باره شایعه اختلاف سعیدلو و کاشانی، مدیرعامل از این بابت اطمینان داشت که عمر مدیریت اش حداقل تا پایان فصل دوام خواهد داشت.

درست برعکس آنچه امروز می بینیم. هنوز اتفاقی نیفتاده، شایعه بر کناری قریب الوقوع داریوش مصطفوی را می شنویم و خبر تلاش های پنهانی اعضای هیأت مدیره برای کنار گذاشتن مجید فرخزادی را. اختلافات مصطفوی با هدایتی و فرخزادی هم که از همان ابتدا نقل محافل بود. به همه اینها، مصاحبه های گاه و بی گاه مدیرعامل و صحبت های حاشیه سازش را هم اضافه کنید. مصاحبه هایی که مثل تمامی اختلافات موجود همواره پشت دیوار تکذیب جا ماند. هر چه هست، کادر مدیریتی پرسپولیس برخلاف آنچه وانمود می کند، روزهای آرامی ندارد و این شاید بزرگترین ضعف امروز پرسپولیس است. به ویژه که حالا و بر خلاف فصل گذشته، کادر فنی کاملا یکدست شده و بی حاشیه.

۲) تمام دردسرهای فصل گذشته پرسپولیس در یک مسأله خلاصه می شد: «اختلافات کادر فنی» جایی که قطبی و همکارانش هرگز قدرت تحمل یکدیگر را نداشته و جز اختلاف، چیزی به چشم نمی آمد.

همین بود که در نهایت به اخراج زودهنگام مرزبان منجر شد. همکاری قطبی و استیلی هم اگرچه تا پایان فصل، کجدار و مریز ادامه یافت، اما اختلافاتشان بارها پرسپولیس را به دردسر انداخت. ولی اینجا هم همه چیز عوض شده. آنهایی که آمده اند، تفاوتشان با رفته ها زمین تا آسمان است. دیگر هیچ رابطه ای مشکوک به نظر نمی رسد.

از حرف های درگوشی هم خبری نیست. همه گوش به فرمان قطبی اند و او همه کاره. درست همان طور که خودش می خواست و قبل از بازگشت هم شرط کرده بود. گویا برخلاف تصورات، قرار نیست دستیاران جدید هم به سرنوشت استیلی و مرزبان دچار شوند. برخلاف دستیار سابق، افشین پیروانی هرگز خود را در مقام رویارویی با سرمربی قرار نمی دهد.

او با رفتاری کاملا حرفه ای حتی از پاسخگویی به سؤالاتی هم که به نوعی به قطبی مربوط است، طفره می رود تا رابطه اش با سرمربی را حتی یک «سوء تفاهم» هم تهدید نکند. چنین رفتار مشابهی را احمدرضا عابدزاده هم در پیش گرفته. او که خیلی ها سعی دارند حضورش در کادر فنی پرسپولیس را بی تأثیر یا حتی مخرب عنوان کنند، محتاط تر از همیشه حرف می زندو در همین مدت، یک حرفه ای واقعی بوده.

این دو به لحاظ محبوبیت هم - حتی در بدترین حالت ممکن - با افشین قطبی برابری می کنند و نیازی نیست که در جمع بازیکنان به دنبال حامی باشند یا با فکر «نفر اول شدن» تمرکز خودشان و سرمربی را به هم بریزند.

در جمع کادر فنی، پرویز کماسی آرام ترین است. اگرچه خیلی ها بر اثبات اختلاف او و قطبی اصرار دارند! اما مشورت این دو قبل از هر جلسه تمرینی، شائبه ای را باقی نمی گذارد.

به علاوه اینکه با توجه به سن و سال و تجربه بالای کماسی، هرگز شاهد رفتاری مشابه مخالفت های فصل پیش مرزبان با قطبی، از جانب او نبوده ایم.

و اما مارکو. کسی از حضور او در کادر فنی استقبال نکرد اما قرار بود دستیار اول باشد و این یعنی کنار رفتن پیروانی! اما پیروانی با سیاستی خاص، قبل از آمدن مربی برزیلی خودش را نفر پنجم کادر فنی معرفی کرد تا دیگر حرفی درباره اش در میان نباشد. بعد از آن بود که مطبوعات سابقه مارکو در دروازه بانی را رو کردند تا شاید خیلی ها به خواسته شان در ایجاد اختلاف میان او و عابدزاده برسند.

اما باشگاه در اقدامی به موقع و با فراخواندن تمامی مربیان، شرح وظایف آنها را مشخص کرد تا اعضای کادر فنی بدون دغدغه و تداخل فعالیت هایشان به همکاری خود ادامه دهند.

۳) اگر فصل گذشته دست کم نیمی از بازیکنان به خاطر حمید استیلی خواهان زمین خوردن قطبی بودند، حالا همه یک هدف دارند و آن هم چیزی نیست جز جلب رضایت سرمربی . دیگر هیچ بازیکنی مورد حمایت یک مربی خاص نیست. مخالفان قطبی همه رفته اند.

دیگر از باندبازی ها و چند دستگی های معمول هم خبری نیست. رفتار قطبی با بازیکنان فرقی نکرده اما دستیارانش تفاوت هایی با قبلی ها دارند و آن اینکه زیاد به بازیکنان نزدیک نمی شوند. آنها سعی دارند فاصله خود را با بازیکنان حفظ کنند. در عوض این نقش را به کریم باقری داده اند که نماینده کادر فنی در میان بازیکنان باشد.

کاپیتان این اختیار را دارد که هر طور صلاح می داند با دیگر سرخپوشان رفتار کنند و بازیکنان هم آنقدر از او حساب می برند که مثل فصل گذشته بدنبال باند بازی و جبهه گیری علیه یکدیگر و کادر فنی نباشند.

۴) با تمام این تفاسیر، مهمترین وظیفه را داریوش مصطفوی در مقام مدیرعامل برعهده دارد. او حالا باید مدیریت خود را به رخ همه بکشد و در جایی که پرسپولیس از درون، هیچ رخنه ای ندارد، رابطه مسوولان باشگاه و اعضای هیات مدیره را بهبود بخشد تا دیگر شاهد ضربه خوردن پرسپولیس به خاطر اختلافات داخلی نباشیم

زهرا اسدی