برنزه بودن از دیروز تا امروز

گرچه تابستان فصل برنزه کردن است اما علاقه بشر به برنزه کردن پوست به همین فصل محدود نشده است و انسان‌ها کرم‌های برنزه‌کننده، انواع اسپری‌ها و اتاق‌های سولاریوم را تولید کرده‌اند. …

گرچه تابستان فصل برنزه کردن است اما علاقه بشر به برنزه کردن پوست به همین فصل محدود نشده است و انسان‌ها کرم‌های برنزه‌کننده، انواع اسپری‌ها و اتاق‌های سولاریوم را تولید کرده‌اند. چرا پوست سفید که قرن‌ها نماد زیبایی بوده است دیگر از دور خارج شده و چنین تحول اساسی در مد به وجود آمده است.

به نوشته فیگارو، رابطه بشر با خورشید نوعی رابطه مذهبی، پزشکی و اجتماعی است. بسیاری از تمدن‌های باستان که در راس آنها مصر قرار دارد، خورشید را به عنوان پروردگار می‌پرستیدند. پس از مدتی خورشید به عنوان یک نوع دارو مورد استفاده پزشکان قرار گرفت. رومن‌ها اولین کسانی بودند که متوجه فواید حمام آفتاب در درمان چاقی و آرتریت شدند و ابوعلی‌سینا تنها کسی بود که پس از قرن‌ها به مضرات زیاد زیر نور خورشید قرار گرفتن، اشاره کرد. از دوران باستان تا اواخر قرن ۱۸، از حمام آفتاب تنها برای درمان بیماری‌ها استفاده می‌شد و رنگ پوست سفید هم از نظر اجتماعی و هم مذهبی پسندیده‌تر بود.

در حقیقت سفیدی پوست به معنی پاک بودن و مقدس بودن افراد شمرده می‌شد. حتی بسیاری از مذهبیان تلاش می‌کردند با مالیدن پودر سفید و طلایی صورت‌های خود را درخشان‌تر نشان دهد. تنها پوست کسانی برنزه می‌شد که نمی‌توانستند خود را در برابر نور خورشید بپوشانند و مجبور بودند ساعت‌ها زیر نور آفتاب کار کنند. در حقیقت رنگ برنزه رنگ پوست اقشار پایین جامعه خوانده می‌شد. اما امروزه برنزه بودن نشانه داشتن درآمد کافی و در رفاه بودن است و برعکس یک پوست سفید رنگ پریده نشانه بیماری یا فقر است. این نوع عقیده از اواخر قرن ۱۹ شکل گرفت و از این زمان انواع اتاق‌های حمام آفتاب، انواع کرم‌های برنزه‌کننده و... وارد بازار شد.

البته هنوز بیش از یک قرن و نیم از این موضوع نگذشته بود که دانشمندان به صدماتی که برنزه کردن به سلامت افراد وارد می‌کند، اشاره کردند. احتمال پیری زودرس پوست، به وجود آمدن انواع سرطان‌ها و دیگر بیماری‌های پوستی که طی ۱۰ ساله اخیر نیز آمار آن دو برابر شده است.