حواسمان به خودمان باشد

این روزها به مناسبت یک اتفاق بزرگ دوباره خیلی از ما دور هم جمع می‌شویم و با هم بودن را کم و زیاد تمرین می‌کنیم.
روز‌ها و شب‌های محرم ما را بیش از خیلی زمان‌های دیگر به گذشته‌ها …

این روزها به مناسبت یک اتفاق بزرگ دوباره خیلی از ما دور هم جمع می‌شویم و با هم بودن را کم و زیاد تمرین می‌کنیم.

روز‌ها و شب‌های محرم ما را بیش از خیلی زمان‌های دیگر به گذشته‌ها بر می‌گرداند. از همان نصف روزی که به اندازه تاریخ امتداد یافت، بگیریم تا امروز که هنوز به پاس آن حادثه گرد هم جمع می‌شویم.

ما این روزها که می‌شود، کمتر گله و شکایت می‌کنیم. آمار‌ها می‌گویند که این روزها و این شب‌ها کمتر سراغ جرم و جنایت و گناه می‌رویم. دلمان می‌خواهد خوب بمانیم و حرمت‌ها را نگه داریم.

این روزها فرصت خوبی هم برای فکر کردن به گذشته‌ها، برای حفظ آینده‌هاست. یکی از همین محور‌های تفکر، چرایی و چگونگی رویکرد‌های جامعه به موضوع جرم و جنایت و تخلف است.

همین دو روز پیش بود که در یکی از مراسم معمول و همیشگی تودیع و معارفه، مسئولی از چرایی و چگونگی پیشگیری از وقوع جرم سخن گفت.

این صحبت‌ها از سوی مسئول جدید پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه مطرح شد. او در بخشی کوتاه از سخنانش به پیشگیری از وقوع جرم مبتنی بر نگاه مردمی اشاره کرد.

او و دیگر مسئولانی که در این مراسم سخن می‌گفتند از همین روزها و شب‌هایی حرف زدند که آمار تخلف‌ها و جرایم کم می‌شود.

روز‌ها و شب‌هایی که مردم بیشتر دور هم جمع می‌شوند و بیشتر از حال هم باخبرند. همچنان که در ماه رمضان هم همین مساله هست و مردم بیشتر با هم هستند و بیشتر با خدایند و کمتر جرم و تخلف می‌کنند.

این مسئول قوه قضاییه گفت که «چه بهتر می‌شد اگر مردم در هر محله و هر کوچه و خیابان خودشان گرد هم جمع بشوند و فکر کنند و ببیند چطور می‌شود جرم‌ها را کم کرد.»

با همین جمله کوتاه بود که به یاد گذشته‌هایی افتادم که دیده‌ایم و شنیده‌ایم، که ما حرف بزرگ‌تر‌ها را می‌شنیدیم.

گذشته‌هایی که در محله‌هایمان حساب و کتابی مردمی وجود داشت و آدم‌هایی بودند که حضورشان و نفسشان حرمت می‌آفرید و خیلی‌ها دست از پا خطا نمی‌کردند.

حالا باید پرسید یعنی می‌شود مردم ما دوباره دور هم جمع بشوند و در هر کوچه و هر محله خودشان حواسشان به همه چیز باشد. یعنی می‌شود مسئولان ما وقتی از پیشگیری‌ها سخن می‌گویند نگاهشان از پایین به پایین باشد.

یادش بخیر، قدیم‌ها می‌گفتند: کار که نشد ندارد.

صولت فروتن