مستند تلویزیونی به‌آرامی ‌درحال دگردیسی است

در قرن بیست و یکم هر چیزی ممکن است تغییر ماهیت بدهد. مستند تلویزیونی هم در زمره فرآورده‌هایی است که به آرامی ‌درحال دگردیسی است.
در ادامه آورده است: یک مستندساز کره‌یی گزارشی …

در قرن بیست و یکم هر چیزی ممکن است تغییر ماهیت بدهد. مستند تلویزیونی هم در زمره فرآورده‌هایی است که به آرامی ‌درحال دگردیسی است.

در ادامه آورده است: یک مستندساز کره‌یی گزارشی از پیشینه "رشته" را در نشست تخصصی سردبیران ارشد تلویزیونی به نمایش گذاشت. او این فرآورده تلویزیونی را با هزینه ‌٨٠٠ هزار دلاری ساخته بود.

ژاپنی‌ها که شرقی‌ترین کشور آسیایی هستند رشته را "‌رامن" و "‌اودن"‌ می‌نامند. ده‌ها نوع رشته با طعم و مزه گوناگون در ممالک شرق آسیا به صورت روزانه مصرف می‌شود. ایرانی‌ها هم گرچه رشته را به جای"‌هاشی"‌ با قاشق می‌خورند، اما سابقه دیرینه در پخت آن دارند.

مستند در تلویزیون پیش از این به تولیداتی اطلاق می‌شد که واقعی و حقیقی بودند. اعتقاد بر این است که دخل و تصرف در این فرآورده از سندیت آن می‌کاهد.

فرآورده تصویری "رشته" ترکیبی از تصاویر واقعی و بهره‌گیری از افکت صدا و انیمیشن بود. سازنده این فرآورده معتقد بود که کار تلویزیونی "رشته" حاصل پیمودن هزاران کیلومتر برای پژوهش بوده است! "‌رشته"‌ اثر هنری قابل توجهی بود. هیات داوران که پیشکسوتی آلمانی مسوولیت آن را بر عهده داشت به بیان نقاط قوت آن پرداختند.

پرسشم این بود که فرآورده تلویزیونی "‌رشته"‌ با تعریف کلاسیک "‌مستند"‌ همخوان نیست. او گفت در بهره‌گیری از هر آنچه که بتواند به درک مخاطب از موضوع کمک کند حرجی نیست. راستی آیا زمان بازنگری در تعریف مستند نرسیده است؟