نگاهی به فیلم سینمایی نارنجی پوش، ساخته داریوش مهرجویی

نارنجی پوش بیشتر به یک شوخی می ماند. انگار که استاد داریوش مهرجویی در سالهای آغازین دهه هشتم زندگی اش،به یکباره شوخی اش گل کرده باشد که بگوید می تواند از یک سوژه کم و بیش دم دستی …

نارنجی پوش بیشتر به یک شوخی می ماند. انگار که استاد داریوش مهرجویی در سالهای آغازین دهه هشتم زندگی اش،به یکباره شوخی اش گل کرده باشد که بگوید می تواند از یک سوژه کم و بیش دم دستی فیلمی بسازد که تماشاگرش را سرگرم کند و پیام آموزشی مدنظرش را که در همان تیتراژ ابتدایی از زبان خودش بیان می شود به گونه ای دراماتیک منتقل کند. در چنین فیلمی چندان نباید به دنبال لایه های پنهان و اشارات پیچیده فلسفی گشت.این چنین است که نباید تعجب کرد وقتی شخصیت حامد آبان (حامد بهداد) با خواندن بخش هایی از کتاب فنگ شویی، به طور خلق الساعه متحول می شود و به یکباره از تغییر دکوراسیون خانه انرژی مثبت می گیرد. علاقه و حضور حامد در قالب رفتگران شهرداری با این نگرش که "جارو می کشم تا روح و روانم را تطهیر و پاک کنم" هم تا زمانی که قضیه جدی تر می شود قابل درک است. شوخی ها و شعرخوانی سرخوشانه حامد و فرزندش در خیابان های شهر نیز در خدمت فضای فیلم قرار دارد.مشکل از جایی بروز می کند که ردپای خبرنگارها و تیترهای روزنامه ها به ماجرا باز می شود و قضیه را از شوخی به جدی تبدیل می کند.

در عین حال بازگشت همسر حامد، نهال (لیلا حاتمی) و رویارویی او با حامد و نیز پرستار بچه (میترا حجار) بر جدیت فیلم آنچنان می افزاید که چندان تناسبی با قرارداد اولیه فیلمساز و تماشاگرش برقرار نمی کند. با این حال تصور رفتن مادر و فرزند از کشور، که آشفتگی ذهنی و درونی شخصیت حامد و به هم ریختگی بیرونی وی را در پی دارد می توانست ضربه غافلگیرکننده ای را به مخاطب وارد کرده تا فیلم را جدی تر از پیش دنبال کند. اما فیلمساز راهی دیگر را در پیش می گیرد. حضور غیرمنتظره شهردار تهران (همایون ارشادی) یکی از عجیب ترین رخدادهای فیلم را رقم می زند. صحبت ها و سخنرانی وی برای مردم،بیش از آن که در خدمت قصه و بار محتوایی اثر باشد تصنعی و تحمیلی به نظر می رسد. پایان بندی فیلم نیز نمی تواند چندان با واقعیت سازگاری داشته باشد. بازگشت نهال و حضور وی و شهردار در ضیافت جمعآوری زباله ها اگرچه هم راستا با فضای شوخ و شنگ ابتدای فیلم می نماید اما نمی تواند تماشاگری را که به غیر از پیام های اخلاقی و آموزشی به دنبال جلوه هایی از هنر در چنین فیلمی می گردد را راضی از سالن سینما خارج کند.

نویسنده : ف.خ