سینتارسوس, دارای قوزك مسطح یا تركیبی

سینتارسوس سینتارسوس تلفظ می شود نوعی دایناسور ساریچین دایناسورهای جهنده و یک تروپود بود این دایناسور نوعی سراتوزارین و یک پودوکزار بود گونه نوعی سینتارسوس رودزینسیس است

● آناتومی:

سینتارسوس، دایناسوری کوچک و سبک وزن بود که روی دو پای بلند راه می رفت. طول این درنده حدود ۱۰فوت(۳متر) و وزن آن حدود ۷۰-۶۰ پوند بود. این جانور، استخوانهایی سبک و توخالی، سریبلند و نوک تیز، دوزاده دندان کوچک و مضرسی و گردنی بلند داشت. سینتارسوس، دستانی بزرگ و چهارانگشتی و چنگالهایی تیز داشت. سینتارسوس، پاهای چهارانگشتی و قوزک پای ترکیبی داشت(استخوانهای قوزک، مانند اورنیتوپودهای اولیه بودند اگرچه این دایناسور، نوعی ساریچین اولیه بود- علت نامگذاری سینتارسوس هم، همین استخوانهای قوزک پا بود).

در لایه ای استخوانی در زیمباوه، آفریقا، حدود۳۰فسیل با هم یافت شدند. دو گونه سینتارسوس کشف شد. طونه فراوانتر، حدود۱۵% بزرگتر از گونه دیگر بود. دیرینه شناسان، به نمونه هایی از پرندگان درنده امروزی استناد می کنند و معتقدند که فسیلهای بزرگتر و فراوانتر، ماده بودند. فسیلهای کوچکتر و کمتر نر بودند.

سینتارسوس کاینتاکاتایی، نخستین سینتارسوس که در آمریکای شمالی کشف شد، دارای دو تاج بود. گونه هایی که در آفریقا کشف شده اند، تاج نداشتند.

● طبقه بندی:

سینتارسوس(سینتارسوس تلفظ می شود)نوعی دایناسور ساریچین(دایناسورهای جهنده)و یک تروپود بود. این دایناسور نوعی سراتوزارین و یک پودوکزار بود. گونه نوعی سینتارسوس رودزینسیس است. سینتارسوس بسیار شبیه به ریواریبازاروس و سیلوفیسز می باشد.

● زمان زیست، اقلیم:

سینتارسوس، در دوره ژوراسیک پیشین، حدود ۱۹۴-۲۰۸ میلیون سال قبل می زیست. این دایناسور در جایی زندگی می کرد که به طور فصلی محیطی خشک و بیابان مانند بود- احتمالا اقلیم آن از نوع ساوان و مانند كنیای امروزی بوده است اما بدون علفزار(علفها و گیاهان گلدار دیگر در آن زمان هنوز ظهور نکرده بودند).

● تغذیه:

سینتارسوس، گوشتخوار بود. احتمالا این دایناسور، لاشخور هم بوده است. معده فسیل شده سینتارسوس کشف شده و حاوی مهره داران کوچک بوده است.

● رفتار:

احتمالا سینتارسوس، به صورت گله ای زندگی و شکار می کرده است. به علت وجود لایه های استخوانی فسیلی(مجموعه ای از تعداد زیادی فسیل در یک مکان)که شامل حدود ۳۰سینتارسوس بوده و در زیمباوه آفریقا کشف شده است، چنین برداشتی شده است.

● تحرک:

سینتارسوس، به خاطر سبک وزنی، وجود پاهای بلند و سبکی بیش از اندازه به علت وجود استخوانهای توخالی، دونده ای بسیار چابک و دوپا بود. . سرعت دایناسورها، با استفاده از مورفولوژی(ویژگیهایی مانند طول پا و وزن تقریبی بدن)و ردپای فسیل شده آنها محاسبه می شود. طول ردپای سینتارسوس حدود ۴اینچ و طول گامهایش حدود ۵/۲فوت(۷۵/۰متر)بود.

● کشف فسیلها:

فسیلهای زیادی از سینتارسوس، در زیمباوه آفریقا و آریزونای ایالات متحده کشف شده اند. حدود ۳۰فسیل سینتارسوس، در لایه فسیلی منفردی در زیمباوه کشف شد و نشان می دهد که این درندگان، به صورت گله ای زندگی می کرده اند. همراه فسیلهای سینتارسوس، فسیل یک مازوسپوندیلوس کشف شد که پروزاروپودی گیاهخوار بود.

سینتارسوس، در سال ۱۹۶۹، توسط دیرینه شناسی به نام رات نامگذاری شد.