چهارشنبه, ۲۶ دی, ۱۴۰۳ / 15 January, 2025
تهران باز هم مترو می خواهد
همچنان‌كه وقتی ماشین دودی‌ها وارد جامعه شهری مان شدند، ادبیاتمان تغییر كرد، بعدها اتوبوس‌های دو طبقه این نقش را بر عهده گرفتند و حالا مترو...
مترو، حداقل روزی یك میلیون نفر را در سطح پایتخت جابه جا می‌كند. حالا دیگر فاصله بالا شهر و پایین شهر نهایتا ۲۵ دقیقه شده و پایین شهری‌ها و بالا شهری‌ها هر روز همدیگر را در دالان های تاریك زیرزمین ملاقات می كنند.
اصطلاحات جدید و حرف‌های بامزه به سرعت برق در چهارگوشه این شهر بی در و پیكر منتشر میشود و از همه مهمتر فشار؛ فشاری كه زبان مسافران را باز می‌كند و خلاقیت ذهنی‌شان را به نهایت می‌رساند.
ما به همان اندازه كه در این دالان‌های لیز انسان‌های متمدنی می‌شویم؛ سیگار نمی‌كشیم و از خط قرمز لبه سكو عبور نمی‌كنیم به همان اندازه هم...
كارشناسان مسائل اجتماعی اعتقاد دارند مترو به دلیل ظرفیت بالایی كه در حمل و نقل افراد سطح شهر دارد و از سوی دیگر كمبودهایی كه این ظرفیت را از جنبه‌های مثبت خود دور می‌كند، می‌تواند تاثیری آرام و عمیق بر رفتار اجتماعی مردم و نوع ادبیاتشان در مراودات روزانه از خود بر جای بگذارد. سید محمد حسن توكلی كارشناس مسائل اجتماعی در این باره می‌گوید:« در هر كشوری مترو یك ظرفیت بالقوه برای تغییر نگرش‌ها و رفتار مردم به حساب می‌آید. تقویت فرهنگ مطالعه، تقویت رفتار آرام و خالی از استرس و... مواردی هستند كه از طریق مترو در كشورهای مختلف آزمایش شده و نتیجه نیز داده است. در برخی كشورها چون امكان مطالعه روزنامه با ورق‌های بزرگ وجود ندارد قطع روزنامه‌های مترو كوچك‌تر میشود تا افراد بدون مزاحمت برای بغل دستی بتوانند مطالعه كنند. این رفتارها ناخودآگاه انگیزه احترام را تقویت می‌كند و حتی اگر مترو شلوغ هم باشد باز نمی‌توان به این بهانه آسایش دیگران را به هم ریخت.» از سوی دیگر وقتی مترو شلوغ میشود افراد باید بیشتر رعایت حال هم را بكنند. در حال حاضر متروی ژاپن بسیار شلوغ تر از متروی ماست و آنجا هم مردم مجبورند فشار را تحمل كنند اما به قانون جایگاه سالمندان و معلولین هم احترام می‌گذارند.
● اتفاقات مترو
اما در راستای تكریم مسافرین حدود دو ماه است كه قیمت بلیت مترو براساس مسافت تعیین میشود: براساس این طرح بلیت‌های تك نفره حذف و كارت هوشمند مغناطیسی با قیمت‌های متفاوت جایگزین شد كه خود در عادلانه كردن قیمت استفاده از مترو تاثیر مستقیم دارد.
اعتبار كارت های هوشمند براساس مسافت طی شده مسافر تعیین میشود: در این راستا كارت هوشمند تنها براساس مسافت معتبر باشد. معاونت پشتیبانی شركت مترو در این زمینه می‌گوید: «در صورتی كه شهروندان مسافت بیشتری را نسبت به مبلغ پرداخت شده طی كرده باشند باید مبلغ اضافی را بپردازند.» (از چك كردن بلیت افراد در زمان پیاده شدن آنها هیچ خبری نیست! بنابراین افرادی كه از كارت هوشمند مبلغ دار استفاده می كنند، معلوم نیست چه مسافتی را طی كرده اند تا بر همان اساس مبلغ كسر شده از كارتشان تعیین شود)
خطوط جدید تا سال ۱۳۹۰ به بهره برداری كامل می‌رسند: براساس این سیاست قرار شده است هزینه‌های عمرانی مترو نیز صرف توسعه خطوط و ایستگاه‌ها شود. معاون پشتیبانی شركت مترو در این زمینه می‌گوید : براساس مصوبه شورای شهر تهران ظرف ۶ سال آینده حدود ۷۰ كیلومتر خط جدید به مترو تهران اضافه میشود كه این خطوط عبارت از خط ۳ به طول ۳۷ كیلومتر از ازگل (شمال شرق) تا اسلام شهر (جنوب غرب) تهران، خط ۴ به طول ۲۰ كیلومتر از شهرك اكباتان (غرب تهران) تا میدان شهید كلاهدوز، یك خط از میرداماد تا میدان تجریش به طول ۸ كیلومتر و توسعه خط ۲ مترو از ایستگاه دردشت تا پایانه جدید شرق هستند.
افزایش و توسعه خطوط متروی تهران می‌تواند علاوه بر كاهش بار ترافیكی سطح شهر و پایین آمدن میزان آلودگی هوا به خلوت شدن خود مترو نیز كمك كند.
میزان سرقت و تكدی گری در مترو كاهش یافته است: یكی از مسئولین متروی تهران با اعلام این خبر می‌گوید: «از یك سو نمی‌توان مانع ورود افراد در ایستگاه‌های مترو به صرف اینكه دارای لباس مندرس هستند شد و احترام به آنها به عنوان مشتری حایز اهمیت و همچنین تشخیص فرد متكدی نیز بسیار مشكل است. از دیگر سو هرگونه كسب و كار و تكدی در خطوط مترو ممنوع است، بنابراین برای رفع این مشكل با همكاری سایر دستگاه‌ها بویژه نیروی انتظامی تلاش می‌كنیم تا از حضور این دسته از افراد در داخل قطارها جلوگیری كنیم.» وی با تاكید بر اینكه شهروندان نباید نسبت به حضور متكدیان در ایستگاه‌ها و داخل قطارها بی تفاوت باشند، می‌گوید: با هماهنگی‌های انجام شده از میزان سرقت و تكدی‌گری در ایستگاه‌ها و قطارها كاهش یافت اما به دلیل ازدحام جمعیت همچنان مشكل باقی است و برای رفع آن نیازمند همكاری شهروندان و دستگاه‌های مربوطه هستیم.
با این همه هنوز انتظارها از مترو به عنوان یك فضای جدید شهری بالاست و در صورت عدم برنامه‌ریزی صحیح این فضا می‌تواند تاثیری منفی بر رفتار، گفتار، منش و حتی بینش مردم داشته باشد.
بسیاری از كارشناسان مسائل فرهنگی می‌گویند از ظرفیت بالای مترو می‌توان علاوه بر تعدیل رفتارهای اجتماعی و فرهنگی بطور خاص برای از بین بردن برخی آفات در این زمینه استفاده كرد كه بحران مخاطب در حوزه كتابخوانی یكی از این موارد است. نصرت كاملی كارشناس مسائل فرهنگی می‌گوید: «مردم، به هر دلیل علاقه‌یی به مطالعه ندارند یا ناچارا نمی‌توانند كتاب و روزنامه را به عنوان یك كالای فرهنگی در سبد خانوار قرار دهند. بخشی كه به اقتصاد و تنگناهای مالی برمی‌گردد هیچ، اما بخشی از موضوع به عادات مردم بستگی دارد كه این قسمت را معمولا با برنامه‌ریزی و فرهنگ‌سازی می‌توان حل كرد. در این میان مترو یك ظرفیت بالقوه محسوب میشود كه از آن برای رفع چنین معضلی می توان بهره برد حتی در كشوری مثل فرانسه هم برنامه‌یی نظیر این اجرا شده و هنوز هم ادامه دارد یعنی عادت دادن مردم به مطالعه از طریق مترو.»
به هرحال همانگونه كه كارشناسان مختلف اعتقاد دارند و بدان اشاره نیز شد مترو فضایی تاثیرگذار بر فرهنگ عمومی مردم محسوب میشود كه اگر برای كنترل آن برنامه‌یی وجود نداشته باشد هر لحظه امكان دارد جنبه های منفی بروز پیدا كرده و در شكل وسیعی منتشر شود. چنانچه كاملی در همین زمینه می‌افزاید: «بطور كلی وسایل نقلیه در هر كشوری بسیار مهم تلقی میشوند و می‌توان گفت تشكل‌ها و اتحادیه‌هایی همچون كامیون داران، تاكسی داران و... نیز همیشه از قوی‌ترین و تاثیرگذارترین تشكل‌ها بوده‌اند. بنابراین مترو نیز به خودی خود یك امكان قوی و غنی محسوب میشود كه از آن می‌توان برای تصحیح رفتار، تغییر باورها و نگرش عمومی استفاده كرد اما اگر غیر از این باشد خود این امكان به سویی كشیده میشود كه فرهنگ خاص خودش را بر ما تحمیل می‌كند.»
محرم نجاتی شهروند تهرانی كه روزانه دو بار از مترو استفاده می‌كند، می‌گوید: «به نظر من باید مسئولین مترو كمی جدی‌تر در بعد فرهنگی كار كنند. من خودم روزی دو بار از مترو استفاده می كنم، یك بار صبح زود و یك بار شب هنگام برگشت از سر كار. معمولا افرادی هم كه مثل من شب هنگام از سر كار بر می گردند بسیار خسته هستند و اگر دقت كرده باشید در این ساعات اكثر مردم داخل واگن‌ها چرت می‌زنند اما به یكباره می‌بینید كه چند نفر وارد میشوند و با الفاظ ركیك شروع می‌كنند بلند بلند حرف زدن. انگار وسط بیابان گیر كرده باشند و قاعدتا اعصاب همه را به هم می‌ریزند. روزهایی كه یك بازی حساس فوتبال تمام میشود مترو سوار شدن نوعی فاجعه است انگار داخل استادیوم باشی. چند وقت پیش بعد از بازی استقلال و پیروزی عده‌یی با پرچم قرمز و آبی ریختند داخل مترو به قول معروف برای همدیگر كری می‌خواندند و هر كدام می‌خواستند روی دیگری را كم كنند. غافل از اینكه بقیه مردم از سر كار بر می‌گردند، خسته اند و اعصاب درستی ندارند. تذكر دادن هم كار را بدتر می‌كند یا به دعوا می‌كشد یا به تمسخر و ناسزا گفتن و... باور كنید بعضی از روزها قبل از سوار شدن به مترو با وجود كار سنگین اصلا احساس خستگی نمی كنم اما ۱۴ دقیقه‌یی كه داخل مترو هستم خستگی دنیا به سرم می‌ریزد.»
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست