۲۷ ژانویه ۲۰۰۹ ـ رویدادی که آمریکا را تکان داد: توافق برای مردن! ـ پرزیدنت اوباما! مسئله در همینجاست نه در افغانستان

۲۷ ژانویه ۲۰۰۹ یک تلویزیون محلی لس آنجلس فاکسی دریافت کرد که در آن مردی به نام «اروین لوپو» نوشته بود که با بانویش «آنا» ـ هردو مدیکال تکنیشن (کارمند فنی آزمایشگاه و یا اسکن و عکس) …

۲۷ ژانویه ۲۰۰۹ یک تلویزیون محلی لس آنجلس فاکسی دریافت کرد که در آن مردی به نام «اروین لوپو» نوشته بود که با بانویش «آنا» ـ هردو مدیکال تکنیشن (کارمند فنی آزمایشگاه و یا اسکن و عکس) در مرکز پزشکی کایزر در منطقه لس آنجلس ـ از ۲۵ دسامبر ( ۳۳ روز پیش از آن) کار خودرا از دست دادند و تلاش آنان که دارای پنج فرزند دو تا هشت ساله و از جمله دو تا دوقلو هستند برای یافتن کار دیگر به جایی نرسید و حتی موفق نشدند که کار نگهداری از بچه ها در غیاب والدین (دی ـ کر و بیبی سیتینگ) را به دست آورند. از آنجا که پس انداز ندارند و قسط خانه عقب افتاده است؛ با هم (زن و شوهر) موافقت کردند که بهترین راه برایشان در این شرایط رفتن از این دنیا است و بهتر است که بچه ها را هم با خود به آن دنیا ببرند زیرا که نمی خواهند به دست دیگران بزرگ شوند و در بزرگی به روز آنان افتند زیرا وضعیت دنیا دارد بدتر می شود. این فاکس هنگامی به دست شما خواهد رسید که ما هفت نفر دیگر زنده نیستیم. مسئولان تلویزیون (ک ـ ای بی سی) جریان را به پلیس اطلاع دادند که پلیس گفت چنین تلفنی از جانب «اروین» به آنان شده است. پلیس به محل سکونت این خانوار واقع در ویلمینگتون (۱۸ مایلی مرکز شهر لس آنجلس و نه چندان دور از ساحل اقیانوس آرام) رفت. در یک اطاق خواب «آنا» را در حالی که پسران دوقلوی دو ساله اش در آغوش گرفته بود به خون نشسته بود و در اطاق خواب دیگر به همینگونه اروین و سه دخترش. در کنار جسد اروین تپانچه او روی زمین افتاده بود. خانه و اثاثه آن نشان می داد که این خانواده وضعیتی خوب داشتند. خبرنگارانی که برای بازدید از محل به آنجا رفته بودند گزارش کرده اند که در کنار بیش از نیمی از خانه ها ساین (تابلو) توقیف توسط بانک به چشم می خورد. قبلا در همین منطقه پنج رویداد مشابه و ناشی از بیکاری و اقتصاد بد اتفاق افتاده بود از جمله قتل عام ده تن از اعضای یک خانواده به دست یک مهندس برق که کار خود و در نتیجه بانویش را از دست داده بود. تفسیر نگاران دراین باره نوشته اند: پرزیدنت اوباما! مسئله در همینجاست نه در افغانستان. صدها میلیارد دلار پولی را که برای تجدید حیات بانکها و تسهیل اعتبارات داده شده صرف خرید هواپیماهای اختصاصی ۵۰ میلیون دلاری برای مدیران بانکها و میز و صندلی ۶۵ هزار دلاری برای دفاترشان و پرداخت پاداش های میلیون دلاری شده و مسئله وام مردم و بیکاری را حل نکرده است، زیرا که هر راه حلی در آمریکای امروز گرفتار چنبره بوروکراسی بد می شود.