نجات اطفال از بیماری ایدز

درباره بیماری ایدز آنقدر مطلب نوشته شده که همه افراد کمابیش اطلاعات کافی از این بیماری را در ذهن خود دارند مقابله با ایدز که از آن با عنوان “طاعون جدید” نام می برند, از زمان ورود به حیطه علم پزشکی, ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است

درباره بیماری ایدز آنقدر مطلب نوشته شده که همه افراد کمابیش اطلاعات کافی از این بیماری را در ذهن خود دارند. مقابله با ایدز که از آن با عنوان “طاعون جدید” نام می‌ برند، از زمان ورود به حیطه علم پزشکی، ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است.

یکی از راه‌های غیر قابل پیشگیری، انتقال عمودی از مادر به جنین است. در چنین حالتی تنها مداخله سریع پزشکی می‌ تواند باعث نجات جنین از ابتلا به ویروس HIV و تولد نوزادی مبتلا به این بیماری مرگبار شود.

انجمن بین‌المللی ایدز چندی پیش اعلام کرد نوزادانی که با ویروس HIV آلوده شده اند، در صورتی که قبل از ظهور علائم بیماری یا ضعف سامانه ایمنی، درمان مناسب را دریافت کنند شانس بالایی برای زنده ماندن خواهند داشت.

مطالعه‌ای روی نوزادان در کیپ تاون و سووتو در آفریقای جنوبی نشان داد نوزادان در صورت دریافت سریع دارو تا ۹۶ درصد شانس نجات خواهند داشت. این رقم در مقایسه با رقم ۸۴ درصدی نجات کودکانی قرار می‌ گیرد که درمان آنها به هر دلیلی به تعویق افتاده است.

به‌ عبارت دیگر هرچه دارو درمانی سریع تر آغاز شود، شانس زنده ماندن بیمار تازه متولد بالاتر خواهد بود. این تحقیق با حمایت مالی و معنوی انجمن ملی آلرژی و بیماری های عفونی ایالات متحده انجام گرفته است.

به‌ طور تخمینی ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار کودک به ویروس HIV آلوده هستند و سالانه ۶۰۰ هزار مورد آلودگی جدید به این ویروس مرگبار در کودکان اتفاق می ‌افتد. بدون انجام دارو درمانی نیمی از این نوزادان آلوده به ویروس HIV تا قبل از جشن تولد ۲ سالگی شان از بین خواهند رفت.

دکتر الیاس زرهونی مدیر مؤسسه سلامت ملی ایالات متحده، در یک کنفرانس که به خاطر ارائه نتایج مطالعه فوق برگزار شده بود به رویترز می ‌گوید: “در کودکان مبتلا به عفونت HIV اغلب طی نخستین سال زندگی شان با پیشرفت برق آسای بیماری روبه‌رو می ‌شویم که به خاطر سامانه ایمنی درحال تکامل و حساسیت آنها نسبت به سایر بیماری های عفونی خطرناک است.”

او می ‌افزاید:”این نخستین مطالعه تصادفی بالینی بود که نشان داد اگر نوزادان تا قبل از۳ ماهگی تحت درمان قرار گیرند، وضعیت بهتری در مقایسه با نوزادانی خواهند داشت که با تأخیر درمان شده‌اند.”

در این تحقیق ۳۳۷ نوزاد که ۶ الی ۱۲ هفته از تولدشان گذشته بود مورد مطالعه قرار گرفتند.

فرضیه تحقیق این بود که آیا درمان با داروهای ضد ویروسی در یک دوره زمانی معین پیشرفت بیماری را کند می ‌کند یا خیر؟ پزشکان امیدوار بودند که درمان زود هنگام، امکان تکامل سامانه ایمنی بدن نوزاد را فراهم کرده و احتمالاً به کودک اجازه می ‌دهد تا در یک دوره زمانی تحت درمان نباشد و سختی درمان مداوم را تحمل نکند.

مراقبت از کودکان آلوده بهHIV با مشکل بغرنجی روبه‌رو است و آن اینکه، سامانه ایمنی کودکان در خلال سال اول تولد به نمو کامل نرسیده است. این مسئله کودکان را به شدت نسبت به پیشرفت سریع و برق آسای بیماری‌های گوناگون مستعد می ‌سازد و می ‌تواند با مرگ کودک همراه باشد.

در حال حاضر استاندارد مراقبت از بیماران مبتلا به HIV در بسیاری از کشورهای دنیا بر مبنای درمان نوزادان با داروهای ضد ویروسی است، اما این ‌کار همواره بعد از ظهور علائم ضعف سامانه ایمنی صورت می‌ گیرد.

در بیانیه سازمان پزشکان بدون مرز آمده است:”کودکان قربانیان خاموش همه گیری جهانی ایدز هستند.از بین کودکان مبتلا، ۹ تا ۱۰ کودک، بیماری را از طریق مادر خود در دوران بارداری، تولد یا شیردهی دریافت کرده‌اند.”

پزشکان بدون مرز می افزایند: “حدود ۸۷ درصد کودکان مبتلا به HIV در نواحی جنوبی صحرای بزرگ آفریقا زندگی می‌ کنند که از دریافت خدمات بهداشتی حداقل هم محروم هستند. از ۵۴۰ هزار کودکی که به تازگی در سال ۲۰۰۶ به این بیماری مبتلا شده‌اند، ۴۷۰ هزار نفر در آفریقا زندگی می ‌کنند. تنها ۷۰۰ نفر از این کودکان در اروپا یا آمریکای شمالی ساکن هستند.”

بیانیه مذکور توضیح می‌ دهد: “انتقال عمودیHIV از مادر به جنین تقریباً در کشورهای مرفه و پیشرفته از بین رفته است، چرا که داروهای ضد ویروسی برای مادران باردار مبتلا و نوزادانی که تنها چند ساعت از تولدشان گذشته، تجویز می ‌شود.

میزان انتقال HIV از مادر به جنین در کشورهای ثروتمند زیر یک درصد برآورد شده است، در حالی‌که این رقم در کشورهای فقیر آفریقا ۲۵ تا ۴۵ درصد است.”

علیرضا آشوری