وقتی تصویر به حرف می‌آید

وقتی برادران لومیر تصویر قطار در حال حرکتی که به ایستگاه قطار وارد می‌شد، روی پرده سفید اتاق تاریک انداختند، هیچ فکر نمی‌کردند بعد از حدود یک قرن چیزی به اسم سینما به وجود …

وقتی برادران لومیر تصویر قطار در حال حرکتی که به ایستگاه قطار وارد می‌شد، روی پرده سفید اتاق تاریک انداختند، هیچ فکر نمی‌کردند بعد از حدود یک قرن چیزی به اسم سینما به وجود بیاید و به یکی از مهم‌ترین سرگرمی‌ مردم دنیا تبدیل شود. مردمی که در آن سالن نشسته بودند از تماشای قطاری که به سمت‌شان می‌آمد این قدر وحشت‌زده شده بودند که با جیغ و داد، سالن نمایش را ترک کردند. حالا فکرش را بکنید اگر لومیرها در همان روزها فکری هم به حال «صدا» کرده بودند و مردم صحنه ورود قطار به ایستگاه را با صدای واقعی می‌شنیدند، حتما چند نفری از ترس سنگ‌کوب می‌کردند.

اواخر دهه ۱۹۲۰: صدا در فیلم‌های صامت اولین سال‌های اختراع سینما به موسیقی‌های ارکسترال یا نوازندگی‌های تک نفره ختم می‌شد. این فیلم‌ها در نبود دیالوگ برای برقراری ارتباط بیشتر با تماشاچی، به مناسبت هر صحنه موسیقی ضبط شده یا زنده‌ای پخش می‌کردند.

اواخر دهه ۱۹۳۰: در آن زمان صدا کم‌کم داشت راهش را در سینما باز می‌کرد؛ اما به نظر فیلمسازان آن دوره صدا کابوسی غیرقابل پذیرش بود. از نظر آنها فیلم‌های صامت، آثار کاملی بود که هیچ نیازی به ورود عنصری به نام صدا نبود.

اواخر دهه ۱۹۴۰: رکود اقتصادی در آمریکا با ورود صدا در سینما همزمان شده بود. برای همین هم خیلی از فیلمسازان تمایلی برای ورود صدا به فیلم‌هایشان نداشتند. اما بعد از بهبود شرایط اقتصادی، قابلیت جادویی صدا بیشتر برای سینماگران معلوم شد. در این زمان کسانی که دل‌ خوشی از ناطق شدن فیلم‌ها نداشتند سر عقل آمدند و حالا شروع به دیالوگ‌نویسی برای شخصیت‌های فیلم‌ها کردند.

اواخر دهه ۱۹۵۰: در این دهه صدا باعث تحول اساسی در سینما شد. حالا دیگر موسیقی و دیالوگ‌نویسی جزو جدا نشدنی فیلم‌ها بود و وقت این بود که تماشاچی‌ها صداهای محیط را هم در سالن بشنوند.

اواخر دهه ۱۹۷۰: حالا شنیدن صدای محیطی در فیلم‌ها اینقدر عادی شده بود که فیلمسازان دنبال ارتقای این ساختار بودند. در این سال‌ها تکنولوژی صدای دالبی به سینما راه پیدا کرد که بسیار هم مورد توجه قرار گرفت.

اواخر دهه ۱۹۹۰: تغییر سلیقه فیلمسازان در استفاده از صدا باعث شد تا تماشاچی‌ها از تماشای فیلم در سالن سینما لذت بیشتری ببرند. حالا وقت ورود افکت‌های صوتی و جلوه‌های شنیداری در سینما بود.

دهه ۱۹۹۰ تا امروز: پیشرفت‌های فنی به اوج خود رسیده است. حالا فیلم‌هایی مثل «آواتار» ساخته می‌شود که صدا و افکت‌هایی که تماشاچی می‌شنود، در میزان برقراری ارتباط او با فیلم بشدت تاثیرگذار است. پخش صداهای تفکیک شده، دقیق و پر از جزئیات از آخرین دستاوردهای ورود صدا به سینماست.