نیمه‌ی گمشده‌ی خود را پیدا کنید

وقتی با کسی ازدواج می‌کنی که نیمه‌ی دیگر تو است و کامل کننده‌ی کاستی‌های تو، به آرامش و تعادل می‌رسی.
افلاطون
- می‌خواهم ازدواج کنم.
- مبارک است.
- خبر خوب این که نامزدم دقیقاً عین …

وقتی با کسی ازدواج می‌کنی که نیمه‌ی دیگر تو است و کامل کننده‌ی کاستی‌های تو، به آرامش و تعادل می‌رسی.

افلاطون

- می‌خواهم ازدواج کنم.

- مبارک است.

- خبر خوب این که نامزدم دقیقاً عین خودم است. همه‌ی خصوصیات و روحیاتش عین خودم است.

- نمی‌خواهم نارحتت کنم، ولی بهتر است با چنین کسی ازدواج نکنی.

- چرا؟

- همسرت باید نیمه‌ی گمشده‌ات باشد و تو را کامل کند؛ نه این که همان خصوصیات و نقائص تو را داشته باشد. اگر در ازدواج فقط راحتی و آرامش خودت را در نظر بگیری و کسی را انتخاب کنی که از هر جهت شبیه خودت است ازدواجت چندان نتیجه‌بخش نخواهد بود.

- آخر چرا؟

- فرض کن همه این جور ازدواج کنند. مثلا اشخاص قانع و ملایم همیشه به کسانی میل کنند که مثل خودشان هستند؛ یا مثلا مردان شجاع زنانی را انتخاب کنند که دارای همین خصوصیتند.

- مگر چه اشکالی دارد؟

- اشکال این است که در این صورت خصوصیات مختلف با هم درنمی‌آمیزد. مثلاً وقتی زن و مردی که خیلی شجاع هستند با هم ازدواج کنند آنچه حاصل می‌شود شجاعتی است که از ملایمت تاثیر نپذیرفته.

- این که عالی است.

- بله! در آغاز عالی است و جلوه‌ی درخشانی دارد؛ ولی در پایان کار به بی‌باکی و دیوانگی و سرکشی می‌انجامد؛ زیرا با ملایمت نیامیخته. روح ملایم و آرام نیز اگر با شهامت و دلاوری ارتباط پیدا نکند به سستی می‌گراید و سرانجام پژمرده و افسرده می‌شود.

- جالب است.

- فقط در صورتی انسان‌ها به تعادل روحی و روانی می‌رسند که خصوصیات مختلف در روحشان با هم آمیخته و هماهنگ شده باشد. وقتی با کسی ازدواج می‌کنی که نیمه‌ی دیگر تو است و کامل کننده‌ی کاستی‌های تو، به آرامش و تعادل می‌رسی. هم خودت و هم فرزندانت.

- نکته‌ای که می‌گویی برایم تازه است. شاید بهتر باشد بیشتر فکر کنم.

برگرفته از رساله‌ی "مرد سیاسی"