غدیر در سیره رسول الله ص

روز غدیر, روز نور, روز سرشاری, کمال, روز باروری و اتمام, روز رهبری و ولایت است رسول الله در بازگشت از حج و در گرمای سوزان کویر برای ابلاغ آخرین پیام حق و مهم ترین و اساسی ترین پیام دین به جمعیت مسلمانان دستور توقف می دهد, محمد ص برای هیچ یک از اصول دین خود چنین محکم و استوار اقدام نکرده است

روز غدیر، روز نور، روز سرشاری، کمال، روز باروری و اتمام، روز رهبری و ولایت است. رسول‌الله در بازگشت از حج و در گرمای سوزان کویر برای ابلاغ آخرین پیام حق و مهم‌ترین و اساسی‌ترین پیام دین به جمعیت مسلمانان دستور توقف می‌دهد، محمد(ص) برای هیچ‌یک از اصول دین خود چنین محکم و استوار اقدام نکرده است. آیا ولایت‌دوستی علی است؟ علی را همه دوست دارند حتی دشمنانش از محبت او سرشارند، علی عصاره فضایل انسانیت است، علی انسان کامل است. در او علم و عشق، تدبیر و شمشیر، حریت و عبودیت، نجوای دل و آتش سخن، زمزمه شب و فریاد روز، قدرت و عزت و تواضع و ذلت جمع است. ولایت علی، نه علی را دوست داشتن که فقط علی را دوست داشتن است ولایت علی، ولایت حق است و ادامه توحید، توحیدی در درون و در هستی و در جامعه، توحید در درون انسان، هوی‌‌های دل و حرف‌ها و جلوه‌های دنیا را می‌شکند و توحید در جامعه طاغوت‌ها را کنار می‌زند، کسی که حق را حاکم گرفته و در درونش خود را حاکم نمی‌داند در جامعه هم هیچ طاغوتی را پذیرا نیست و توحید در هستی بت‌ها و خدایان دروغین را کنار می‌زند.

موحد جز خدا کسی را حاکم نمی‌گیرد و جز وظیفه و تکلیف، او را به حرکت درنمی‌آورد. هنگامی که توحید در سه‌بعد درون، جامعه و هستی حاکم شد، ولایت حق تحقق می‌یابد و امری جز امر حق محرک موحد نیست.موحد چه در پای‌‌ریزی زرهش- چه شمشیر هندی نهی بر سرش- امید و هراسش نباشد زکس - ره رستگاری همین است و بس.النبی اولی بالمومنین من انفسهم (احزاب:۶) و این علی که توحید مجسم است از طرف رسول‌الله(ص) به نص مورد اتفاق فریقین و به ولایت می‌رسد «من کنت مولاه فهذا علی مولاه» آن هم پس سوال رسول از مردم! الست اولی بکم من انفسکم؟ آیا من از خود شما به شما برتر نیستم؟ولایت علی یعنی تنها علی را حاکم گرفتن و امر او را بر هواهای نفس، حرف‌های خلق و جلوه‌های دنیا مقدم داشتن!زیربنای ولایت علی، علم او به تمامی راه در همه دنیا و آخرت است و آزادی او از همه جلوه‌ها که علی جز حق نمی‌بیند و از ما به ما مهربان‌تر است و منافع و مصالح ما را بیش از ما درک می‌کند که امر او امر حق است که او با «نور» و با «فرقان» همراه است و این ولایت است که به تعبیر قرآن «متمم نعمت‌هاست» چراکه همه نعمت‌ها را به کار می‌گیرد و تمام استعدادها را شکوفا می‌کند.ضرورت ولایت از آنجا ناشی می‌شود که جامعه هم مانند یک اندام به قلب، به مغز و به «خون» نیازمند است و انسان محتاج نمونه رهبر و حجتی است که «امین» باشد، «نور» باشد و راه او را روشن کند. هدف ولایت بالاتر از امنیت، رفاه و عدالت است و هدفش تشکیل جامعه انسانی بر اساس انتخاب انسان است، انسان را تربیت می‌کند تا خود قسط را به پا دارد.رسول‌الله برای تحقق این ولایت، گام‌های بلند برداشت.

از اولین روزهای دعوت تا واپسین لحظه‌های عزیمت رسول‌الله همیشه علی را نشان می‌داد و سفارش می‌کرد که بر او جلو نیفتید که گمراه می‌شوید، ‌احادیث غدیر و ثقلین، منزلت و ... در کتاب‌ها جمع هستند. دیگران که به این راه روشن چشم بستند و غیر او را انتخاب کردند هدف حکومتی اسلام را نادیده گرفتند و حکومت اسلامی را تا حد چپاول و استعمار و فتوحات و غنایم پایین آوردند و عاقبت، گرفتار بدعت و اشرافیت و تبعیض و تجزیه شدند.از هنگامی که اسلام از مسیر ولایت منحرف شد. اسلام غروب کرده بود رسول تمام توان خود را برای زمینه‌سازی انتقال قدرت سیاسی و حاکمیت علی به‌کار برد، رسول‌الله برای اینکه مدینه را برای حکومت علی آماده کند تمامی اصحاب را تحت سرپرستی جوانی ۱۸ساله «اسامه» از جنس خودشان روانه سرزمین‌های دورکرد و بر هرکس که از لشکر اسامه تخلف می‌کرد نفرین فرستاد. ولی آنها که هدف رسول را دریافته بودند نفرین رسول را بر خود خریدند و مدینه را ترک نکردند و جامعه اسلامی را به بن‌بست کشاندند. ‌پیامبر با مشاهده سرپیچی اصحاب، قلم و دوات خواست ولی با این امر رسول‌الله هم مخالفت کردند، چراکه مردمی بودند که به تعبیر قرآن با دعوت به دنیا حتی رسول‌الله را در نماز تنهای تنها رها می‌کردند.

رسول‌الله در طول زندگی و حتی در آخرین لحظه‌ها علایم و نشانه‌ها و معیارهایی به‌دست مردم می‌دهد که جز علی را انتخاب نکنند. این علامت‌ها انسان‌های گویایی همچون فاطمه، ابوذر و عمار هستند و قرآن تا امروز حقانیت علی را فریاد می‌زند. رسول‌الله بارها گفته بود فاطمه از من است و کسانی که او را به خشم بیاورند مرا و خداوند را به خشم آورده‌اند و فاطمه بر آنها خشمناک بود. رسول‌الله گفته بود آسمان بر راستگوتر از ابوذر سایه نینداخته است و رسول‌الله شهادت عمار توسط گروه ستمگر را در سپاه علی و در جنگ صفین پیش‌بینی کرده بود. رسول‌الله آخرین هدیه‌اش حدیث ثقلین، کتاب‌الله و عترتی بود.

سیدمحمود علیزاده‌طباطبایی