۲۴ اوت ۱۹۲۷ ـ اعدام دو آنارشیست در آمریکا و نگاهی کوتاه به نظرات آنان

۲۳ اوت ۱۹۲۷«نیکلا ساکو» و «بارتلمو وانزتی» در یک زندان ایالت ماساچوست آمریکا با صندلی الکتریک اعدام شدند. این دو که از مهاجران ایتالیایی و پیرو مکتب آنارشیسم بودند متهم به حمله …

۲۳ اوت ۱۹۲۷«نیکلا ساکو» و «بارتلمو وانزتی» در یک زندان ایالت ماساچوست آمریکا با صندلی الکتریک اعدام شدند. این دو که از مهاجران ایتالیایی و پیرو مکتب آنارشیسم بودند متهم به حمله مسلحانه به یک بانک شده بودند که به باور آنان، بهره ظالمانه بانکها و سازمانهای معاملات پول بر بدبختی طبقه کارگر می افزاید. بنا بر این، اتهام سرقت را نپذیرفتند و آن را به مفهومی که داشت رد کردند. عقیده این دو همانند آنارشیست های دیگر، انهدام نظام هایی بود که به برقراری عدالت اجتماعی توجه نداشتند. آنارشیستهای وقت با هرچه که سلطه و ظلم و حرف بدون منطق بود مخالفت می کردند. آنان خواهان اقتصاد تعاونی (نوعی سوسیالیسم) بودند. اختلاف نظر آنان با کمونیست ها در این بود که می گفتند که اینان می خواهند با زور و اجبار مردم را به قبول سوسیالیسم وادار کنند حال آن که پذیرش هر نظام باید داوطلبانه و از صمیم قلب باشد. برخلاف کمونیستها، آنارشیستها برای رسیدن به عدالت اجتماعی معتقد به خشونت انقلابی بودند و در زمینه عواطف انسانی می گفتند انسان خوب کسی که نگران وضعیت دیگران باشد و برای تامین منافع جامعه اولویت قائل شود و نفع جمع بر منافع فردی را ترجیح دهد. خاطره خشونت های آنارشیستهای آن زمان است که غربی ها را از گروههایی نظیر القاعده ترسانیده است زیرا که تقریبا روش های مشابهی را اعمال می کنند. آنارشیست های اروپایی در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن بیستم بسیاری از سران غرب از جمله پادشاه ایتالیا، رئیس دولت فرانسه و رئیس جمهور آمریکا را ترور کردند.

نیکلا (نیکلو) و بارتلمو در لحظه پیش از اعدام گفته بودند که به آنارشیسم وفادار هستند.