نستا,مردی که ۳ کیلو شکلات خورد

ایتالیا مهد فوتبال تدافعی است از دل کاتاناچیو خاص لاجوردی, مدافعان بزرگی سر برآورده اند در میان قدیمی ها می توان به باره سی و مالدینی و در بین مدافعان عصر جدید به کاناوارو و نستا اشاره کرد در این بین ”الساندرو نستا“ هم به جهت ارائه دلنشین ترین بازی ها, هم به خاطر وفاداری به پیراهن باشگاه هائی که در آن بازی می کند و البته چهره ای جذاب و دلنشین, در خاطره ها باقی مانده است او در لاتزیو بهترین و بی همتاترین بازیکن نزد هواداران بود و حالا در میلان آماده است تا بعد از مالدینی اسطوره جدید تیم لقب بگیرد

ایتالیا مهد فوتبال تدافعی است. از دل کاتاناچیو خاص لاجوردی، مدافعان بزرگی سر برآورده‌اند. در میان قدیمی‌ها می‌توان به باره‌سی و مالدینی و در بین مدافعان عصر جدید به کاناوارو و نستا اشاره کرد. در این بین ”الساندرو نستا“ هم به جهت ارائه دلنشین‌ترین بازی‌ها، هم به‌خاطر وفاداری به پیراهن باشگاه‌هائی که در آن بازی می‌کند و البته چهره‌ای جذاب و دلنشین، در خاطره‌ها باقی مانده است. او در لاتزیو بهترین و بی‌همتاترین بازیکن نزد هواداران بود و حالا در میلان آماده است تا بعد از مالدینی اسطوره جدید تیم لقب بگیرد.

تولد: ۱۹ مارس ۱۹۷۶

محل تولد: رم

قد: ۱۸۷ سانتی‌متر

وزن: ۷۹ کیلوگرم

ستاره بخت: پیسز

لقب: ساندرو

وضعیت تأهل: متأهل دارای همسری به‌نام ”گابریلا پانوتزی“

هنرپیشه مورد علاقه: آلبرتور سوردی دمی مور

فیلم محبوب: مارچز دل گریلو

خواننده مورد علاقه: لیگبوی

ماشین: او دارای یک گلف است و پیش از این پورشه‌ای در اختیار داشت که به‌علت سرعت بیش از حد آن را فروخت!

علایق: گوش فرا دادن به موزیک لیگبوی بیلیارد (او یک میز بیلیارد در منزلش دارد)، بازی‌های کامپیوتری (فرمول یک و فوتبال)، جست‌وجو و چت در اینترنت تماشای فیلم‌های سینمائی از طریق ویدئو ورزش شنا و تنیس

غذای مورد علاقه: جینوچی

شماره شانس: ۱۳

رنگ محبوب: او به رنگ آبی علاقه دارد.

رنگ تیم محبوب ابدی‌اش لاتزیو!

ورزش به‌خاطر رهائی از کمردرد

نستا در ساعت ۵/۱۰ دقیقه صبح روز ۱۹ مارس متولد شد. او هنگام تولد ۴ کیلوگرم وزن داشت. الساندرو کوچکترین عضو خانواده نستا محسوب می‌شد. فرناندو برادر بزرگتر او کسی بود که بزرگترین نقش را در موقعیت‌های آینده ”ساندرو“ ایفاء کرد. ”کتی“ تنها خواهر او است. نستا هنگامی که بسیار کودک بود به بازی فوتبال روی آورد. عشق و علاقه به لاتزیو از همان زمان در وجود وی پا گرفت. داستان روی آوردن وی به ورزش و فوتبال جالت توجه است. نستا در کودکی از ناحیه کمر دچار مشکل بود. پزشک به وی توصیه کرد برای رهائی از این درد وحشتناک سراغ ورزش برود. نستا نیز به خوبی گفته دکتر را آویزه گوش کرد و سراغ فوتبال رفت. به‌طور دقیق نستا ۸ سال سن داشت که بازی در یک تیم فوتبال را تجربه کرد. فکر خود را متوجه تیم‌های محلی و دسته‌های پائین‌تر ایتالیا نکنید. بله، او از همان روز با لاتزیو قرارداد بست. عشق وی به لاتزیو فراتر از حد تصور بود. به همین جهت وقتی اولین اطلاعیه مدرسه فوتبال لاتزیو را جهت سنجش استعدادهای جدید دید، درنگ نکرده و راهی مرکز تمرینی لاتزیو شد. استعداد فوق‌العاده او چشم مسئولان لاتزیو را گرفت. آنها خیلی زود یک قرارداد آماتوری به وی پیشنهاد دادند. ”نستا“ دیگر در این مورد فکر نکرد.او از آن روزی که همراه با عمویش ساختمان باشگاه را ترک کرد، دیگر به پشت سرش نگاهی نینداخت.

مصیبت بزرگ: سحرخیزی!

حضور در تمرینات لاتزیو هر چند که با رغبت تمام انجام می‌پذیرفت؛ اما تا حدی برایش تنفرانگیز می‌نمود؛ چرا که ”ساندرو“ عادت داشت تا ظهر از تختخواب پائین نیاید! اینگونه بود که همواره جنجال بزرگی برای بیدار شدن وی به‌وجود می‌آمد. کم‌کم نستا یاد گرفت چگونه یک حرفه‌ای باشد. دوران کودکی پایان یافت و نوجوانی آغاز شد. مدرسه فوتبالی که نستا در آن به هنرنمائی می‌پرداخت ”مارکریتا بوسو“ نام داشت. پس از مدتی وی از این مدرسه فارغ‌التحصیل شد و به سوی لاتزیو شتافت؛ اما مشکلی وجود داشت؛ همان ناراحتی قدیمی از ناحیه کمر مانع از تسلط مثبت وی روی توپ می‌شد. به همین جهت سران باشگاه ابتدا به وی توجه چندانی نشان نمی‌دادند. سرانجام لحظه کلیدی فرا رسید. پست بازی در نظر گرفته شده برای او جائی بین هافبک‌ها و مهاجمان بود؛ اما نستا علاقه‌مند بود دفاع را تجربه کند. چیزی که تمام خصوصیات ذاتی ساندرو را بیانگر بود: گوشه‌گیری و علاقه‌مند به دفع کردن خطرات و نه جنگیدن با آنها. زمان به سرعت سپری شد. نستا در سال ۱۹۹۳ (۱۷ سالگی) به تیم اول لاتزیو راه یافت؛ اما قبل از این اتفاق داستان‌های جالبی را تجربه کرد. به‌خاطر درخشش فراوان در تیم جوانان لاتزیو، الساندرو نستا نام خود را در لیست تیم ملی زیر ۱۵سال ایتالیا دید. پله بعدی، حضور در رقابت‌های زیر ۱۶ سال اروپا بود؛ هر چند ایتالیا در چنین رقابت‌هائی درخشش خاصی نداشت و نستا در گمنامی رقابت‌ها را آغاز و به پایان رساند؛ اما تقریباً همگان در رم می‌دانستند یک بازیکن بزرگ در راه است. دلیل این امر ساده بود. آن ”نستای“ خجالتی شهر به یکباره تغییر جهت داد. استیل بازی وی همگان را مجذوب می‌کرد؛ اما لباس‌های جالب و تیپ منحصر به فردش بیش از پیش وی را ”جلوه‌فروش“ نشان می‌داد. ۲ عامل مذکور نام نستا را نزد اهالی فوتبالدوست شهر، شهره ساخت؛ اما تیم اصلی شهر و اولین بازی نستا.

یک آبی درست و حسابی

همانطور که اشاره شد نستا در سال ۱۹۹۳ به عضویت تیم بزرگسالان لاتزیو درآمد. آبی‌های شهر، تیم چندان مطرحی نبودند؛ به همین سبب مورد تحقیر نیمه قرمز شهر قرار می‌گرفتند. از اینجا به بعد نقش پدر وی حیاتی شد. او به خوبی از پسر خود حمایت کرد.

فصل ۱۹۹۶، اوج موفقیت

در این سال نستا در تیم زیر ۲۱ ساله‌های ایتالیا حضور داشت. او در فینال رقابت‌های قهرمانی اروپا با دفاع سرسختانه خود سد راه جوانان اسپانیائی شد و تیم خود را صاحب جام نمود. نستا در پایان، عنوان بهترین مدافع تورنمنت را از آن خود نمود. در روز ۵ اکتبر آن سال ”ساندرو“ اولین بازی ملی خود را برای تیم بزرگسالان انجام داد. رقیب مقابل، مولداوی نام داشت. تیمی که مقابل صخره‌ای به‌نام الساندرو نستا توان مقابله نداشت. کم‌کم سران بی‌خبر لاتزیو متوجه شدند که چه الماس گرانبهائی را در اختیار دارند. در شرایطی که جسته و گریخته خبر پیشنهاد سایر تیم‌های ایتالیائی برای جذب نستا روانه دفتر کرانیوتی (رئیس وقت لاتزیو) می‌شد، این جوان اصرار داشت که فوتبال خود را در شهر رم ادامه دهد. قرارداد جدید، پیش‌روی نستا بود و او با کمال میل آن را امضاء نمود. حضور وی در تیم لاتزیو با دوران شکوفائی فیروزه‌ای‌پوشان توأم شد. او حالا مثل ۲ سال قبل مجبور نبود به شعارهای تحریک‌آمیز هواداران رم گوش فرا دهد. اولین تورنمنت بزرگ نستا در سال ۱۹۹۶ با حضور یورو ۹۶ تعریف شد. ایتالیای ساچی در مرحله اول حذف شد و خاطره‌ای از نستا باقی نماند. ۲ سال بعد موفقیت در عرصه باشگاهی نصیب ”ساندرو“ شد. در فصل ۱۹۹۸ او و لاتزیو با غلبه بر میلان، سوپرجام ایتالیا را فتح کردند. پیامد این موفقیت قهرمانی در سوپرجام اروپا بود. جالب آنکه الساندرو در بازی سوپرجام ایتالیا برای روسونری‌ها به گلزنی پرداخت. کاری که در ادامه چه با پیراهن لاتزیو و چه با پیراهن میلان کمتر موفق به تکرار آن شد. شادی پس از گل نستا جالب توجه بود. او به سمت هواداران دوید و تا آنجا که می‌توانست بالا و پائین پرید. جام‌جهانی ۱۹۹۸ در راه بود. جامی که زندگی شخصی و ورزشی وی را تا بالاترین حد دچار تحول ساخت.

---