نمایشگاه تایپوگرافی

«به روزهای پایانی تابستان چیزی نمانده است. چرا تابستان زود می‌گذرد؟ برعکس فصل‌های دیگر که کند و یواش مثل لاک‌پشت حرکت می‌کنند؟»
این جمله‌های فاضلانه مربوط می‌شود به جناب …

«به روزهای پایانی تابستان چیزی نمانده است. چرا تابستان زود می‌گذرد؟ برعکس فصل‌های دیگر که کند و یواش مثل لاک‌پشت حرکت می‌کنند؟»

این جمله‌های فاضلانه مربوط می‌شود به جناب سنجاق قفلی...

۸ و ۶ ۱هم درگیر ورزش هستند و حواسشان به گذر تابستان نیست.المپیک تمام شده و آنها می‌خواهند چهار سال دیگر در بازی‌های المپیک شرکت کنند.اما نقطه نظرهای شما در باره این سه موجود هم جالب است. پریا پورزند خبرنگار افتخاری، در نامه‌ای به گزارشگر ۱۶+۸ نوشته است: «خوشحالم که این سه موجود در گرمای تابستان، سرشان به کلاس گرم است و فرصت شیطنت و به ستوه آوردن گزارشگر را ندارند. خانم خانی، یک پیشنهاد کوچولو هم دارم؛ هر چند وقت یک‌بار صفحه گزارش را به این سه موجود بسپارید تا از شیطنت هایشان به زبان خودشان بنویسند؛ البته امیدوارم صفحه را منفجر نکنند...»

پریا خانم پورزند، این پیشنهاد خوبی است. البته آنها چه بخواهیم و چه نخواهیم، ستون خودشان را، یعنی گزارش ۱۶+۸ را منفجر کرده‌اند... اما چشم. بنده بدم نمی‌آید مدتی به سفر بروم و از شرّ این سه موجود نجات پیدا کنم.این صفحه و این ستون و این سه موجود فضایی!

این هفته سراغ یک نمایشگاه تایپوگرافی (حروف‌نگاری) رفتیم. موزه هنرهای معاصر این روزها شاهد یک نمایشگاه تایپوگرافی است که تا ۲۵شهریور ادامه خواهد داشت.

هم اکنون ۱۰۰ اثر از ۶۷ هنرمند در این نمایشگاه به نمایش در آمده است.

حتماً می‌پرسید: تایپوگرافی چیست؟

تایپو‌گرافی یا همان حروف‌نگاری، هنری است که هنرمند با استفاده از هنر خط طرح‌های گرافیکی و اسلیمی خلق می‌کند.

وارد سالن‌های پیچ‌درپیچ موزه هنرهای معاصر می‌شویم. سنجاق قفلی از بسیاری از اثرها عکس می گیرد.

اینجا پراز طنین نام خداست. اسم‌ها و صفت‌های خدا پیش‌ چشم ما با طرح‌های گرافیکی آراسته شده‌اند. در آغاز نمایشگاه، یک تخته سیاه توجهم را جلب می‌کند که روی آن با خط کودکانه نوشته شده است: «به نام خدا...» یادگار مدرسه و اولین و بهترین جمله‌ای که دانش‌آموزان در بدو ورود روی تخته سیاه می‌نویسند. به نام خدا را در بالاترین و بهترین نقطه تخته‌سیاه می‌نویسند تا به خوبی دیده ‌شود و این گونه نمایشگاه شروع می‌شود: بسم‌الله، هو، یاالمحجوب، لااله‌الاالله، یا خیرالرازقین، نور یا الرحمن‌و یا الرحیم و... واژه‌ها در بسیاری از تابلوها دیده می‌شود! مرغ‌ بسم‌الله، واژه هو، که در طرح‌های گرافیکی بدیع شکل گرفته‌اند و تابلوی زیبایی در یکی از سالن‌هاست: یا غفارالذنوب، تویی که بخشنده گناهانی، تابلوی سفیدی است که با پاک‌کن سفید شده است. «و خدا، گناهان را می‌بخشد و پاک می‌کند.»؛ این تابلو کار محمد یاراحمدی است.

یا تابلوی حسین ماهرانی که با گندم روی صفحه‌ای بزرگ نوشته است: «یا رزاق» که او روزی دهنده است. دایره‌ای سبز و سیاه هوالاول وهوالآخر... این نیز کار دیگری از محمد یاراحمدی است.

در جای دیگر عکس ظرف نذری شعله‌زرد را می‌بینم که با خط خوش خیرالرازقین روی آن نوشته شده است. این تابلو کار علی چکاد است.

در تابلوی آبی رنگی نور سفیدی دیده می‌شود با واژه نور...

به هر حال در این نمایشگاه با کارهای گرافیکی جالبی روبه‌رو خواهید شد. گرافیک، خط، نقاشی و عکس، دست به دست می‌دهند تا پوسترهای زیبا جان بگیرند.موزه هنرهای معاصر در بلوار کشاورز، خیابان کارگر، جنب پارک لاله واقع است.

فریبا خانی