غار دانیال رودخانه ای در زیرزمین

غارهای آبی از انواع غارهایی هستند که طی فرآیند چند میلیون ساله و بر اثر تغییر و تحول عوامل فیزیکی و شیمیایی به وجود آمده اند

غارهای آبی از انواع غارهایی هستند که طی فرآیند چند میلیون ساله و بر اثر تغییر و تحول عوامل فیزیکی و شیمیایی به‌وجود آمده‌اند.

غار رودخانه‌ای دانیال دومین غار طولانی ایران به طول ۲.۱۵۸ متر بعد از غار قوری قلعه در کرمانشاه است که در دل جنگل‌های شمال و در بستری آهکی شکل گرفته و یکی از مناطق گردشگری استان مازندران محسوب می‌شود. جهت بازدید از این غار باید به شهرستان سلمانشهر رفت. در دو کیلومتری جنوب این شهرستان روستای دانیال قرار گرفته، دهانه غار در ضلع جنوب غربی روستا و درفاصله ۵۰۰ متری زیر یک صخره سنگی سفید رنگ واقع شده که با کمی جست‌وجو آن‌را خواهید یافت.

از دیگر نام‌هایی که به این غار نسبت داده‌اند، کرد کوی و چاری و گرده کوه است.

نقشه‌برداری این غار در اکتبر ۲۰۰۸ توسط تیمی از غارنوردان کشورمان و سایمون بروکس، غارنورد مشهور انگلیسی که غارهای زیادی را در کشورمان بازدید کرده به انجام رسیده است.دمای داخلی آن در طول سال تقریبا یکسان می‌باشد. با ورود به غار، جریان رودخانه‌ای آب از ابتدا همراه شماست تا بخش‌های انتهایی. عمق آب در بخش‌های مختلف غار متغیر است، ولی به‌طور کلی از یک مترو نیم تجاوز نمی‌کند. البته چندین گذرگاه در این غار وجود دارد که در هنگام بارندگی عمق آنها بیشتر می‌شود و گذر از آنها به سختی

امکان‌پذیر است. آب داخل غار از چند چشمه کوچک انتهایی غار سرچشمه می‌گیرد و کاملا زلال و از نظر محلولات دارای درصد پایینی است. گذر از آبشار‌های کوچک، معابر تنگ و باریک و حتی در قسمتی از غار، عبور از یک دهلیز پر از آب و پیمایش این غار از جذابیت خاصی برخوردار کرده است. غار دارای دو تالار است: تالار اول به‌نام تالار خفاش و تالار دوم ریزان یا زرین.

تالار اول یا تالار خفاش به علت سطح گلی و لغزنده آن، گذر از این معبر را به سختی امکان‌پذیر می‌نماید، همچنین وجود تپه‌ای از فضولات خفاش‌ها که طی صدها سال تشکیل شده بوی نامطبوعی را در این تالار متساعد ساخته است. در این تالار هیچگونه تزئینات اعم از استالاگتیت و استالاگمیت به چشم نمی‌خورد.

استالاکتیت‌های سوزنی شکل تالار دوم که از سقف آویزان است جلوه خاصی را به این تالارداده است. وجود قطرات آب حاوی بی کربنات کلسیم در نوک این استالاکتیت‌ها نشان از ادامه روند شکل‌گیری این تزئینات دارد که شاید بلندتر شدن این چکنده‌ها یا استالاکتیت‌ها با همین فرایند طولانی، صدها یا هزاران سال به‌طول بیانجامد.

جهت پیمایش این غار به لوازمی مثل لباس یکسره غار، لباس اضافه، اغذیه مناسب، کلاه ایمنی، هد لایت، کفش مناسب نیاز است. حیواناتی که در غار وجود دارد نوعی پشه، خفاش و آبزیان محدودی مثل خرچنگ هستند.

با توجه به وجود آب جاری، حوضچه‌ها و آبشارک‌های متعدد آب طی مسیر و همچنین درگیری با آب در معابر تنگ و خیس شدن لباس‌ها، پیمایش‌کنندگان باید از شرایط فیزیکی خوبی برخوردار باشند، بهترین زمان برای بازدید، فصل تابستان است که به‌علت خیس شدن باید بعد از خروج از غار برای جلوگیری از سرمازدگی، لباس‌ها تعویض شود. (مدت زمان نرمال بازدید از این غار برای یک تیم ۴ نفره حدود چهار ساعت است).

● توصیه‌ها

به هیچ عنوان به تنهایی به داخل غارها نروید.

برای غارنوردی، حتما شخصی را از برنامه خود آگاه کنید.

حداقل تعداد افراد برای ورود به غار، چهار نفر است و سعی کنید حتما از یک راهنمای غارنورد کمک بگیرید.

کیت لوازم امدادی اولیه همراه خود داشته باشید.

بهترین راه بازدید از این غار همراه شدن با تورهایی است که تخصص کافی در این زمینه داشته باشند.

چیزی با خود به غارنبرید، چیزی از غار خارج نکنید و به غارها آسیب نرسانید.

عکس: وحید عامری