کمک های اولیه در آسیب های دستگاه اسکلتی ـ عضلانی

کمک های اولیه برای تمام آسیب های اسکلتی (شکستگی، دررفتگی و پیچ خوردگی) یکسان است و شامل مراحل زیر می باشد:
۱) با حفظ خونسردی، صحنه حادثه را ارزیابی و درخواست کمک می کنید.
۲) وضعیت …

کمک های اولیه برای تمام آسیب های اسکلتی (شکستگی، دررفتگی و پیچ خوردگی) یکسان است و شامل مراحل زیر می باشد:

۱) با حفظ خونسردی، صحنه حادثه را ارزیابی و درخواست کمک می کنید.

۲) وضعیت تنفسی و هوشیاری مصدوم را کنترل کنید.

۳) تمامی زخم های باز را با گاز استریل بپوشانید و خونریزی را کنترل کنید.

۴) اگر آسیب یا علامت واضحی وجود ندارد،ولی مصدوم از درد شکایت دارد،همیشه مبنا را بر وجود شدیدترین آسیب اسکلتی یعنی شکستگی بگذارید و اقدامات لازم را انجام دهید.

۵) از اقدام برا ی جا انداختن موارد شکستگی یا در رفتگی به شدت پرهیز کنید.

به علاوه اگر سر استخوان شکسته از زخم بیرون زده است،سعی در فرو بردن آن به درون زخم نداشته باشید، بلکه آن را با روش مناسب،پانسمان و بانداژ کنید و سپس عضو صدمه دیده را با روش صحیح آتل بندی و بی حرکت کنید.

در مواردی که شک به دررفتگی یا پیچ خوردگی نیز وجود دارد , باید درست مثل موارد شکستگی عمل کنید و اقدامات لازم جهت بی حرکت کردن عضو را انجام دهید.استفاده از کمپرس آب سرد از تورم بیشتر و درد می کاهد.

به یا داشته باشید که در این موارد نیز آتل بندی و بی حرکت کردن عضو لازم است.

در کل بی حرکت کردن عضو آسیب دید هاصل مهم و اساسی در موارد شکستگی ها و دیگر آسیب های اسکلتی می باشد. برا یاین منظور از وسیله ای بنام آتل استفاده می شود.

شکستگی جمجمه، دنده ها، ستون فقرات،لگن و ران شکستگی های خطرناکی هستند که به مراقبت های ویژه نیاز داند.

شکستگی جمجمه می تواند با خونریزی داخل جمجمه ای یا ضربه مغزی همراه باشد.

بنابراین باید سطح هوشیاری مصدوم، وضعیت تنفس و گردش خون، واکنش تقارن مردمک ها و حس و حرکت اندام ها را بررسی کرد و در صورت لزوم کمک های اولیه مناسب را برا ی مصدوم انجام داد. در این موارد ثابت کردن سر و گردن را فراموش نکنید.

شکستگی دنده ها گاهی با آسیب به ریه، قلب، کبد یا طحال همراه است. به تنفس، نبض و فشارخون مصدوم توجه کنید و دنبال علائم خونریزی داخلی باشید.

شکستگی لگن و ران به علت مجاورت با رگ های خونی بزرگ همیشه با خطر خونریزی شدید داخلی و حتی مرگ مصدوم همراه هستند.همچنین خطر دیررس دیگر حرکت چربی در خون (آمبولی چربی) به دنبال این شکستگی ها ( به ویژه شکستگی استخوان ران) و انسداد رگ های ریه است که معمولا در عرض ۲۴ تا ۷۲ ساعت بعد از شکستگی روی می دهد و با سرفه، تنگی نفس، احساس بی قراری و اضطراب، تند شدن تنفس و نبض مصدوم و علائم شوک همراه است.آتل بندی و ثابت کردن سریع شکستگی ران بلافاصله پس از وقوع حادثه، احتمال بروز این عارضه خطرناک را تا حد زیادی کاهش می دهد.

لگن در برگیرنده اندام های ادراری تناسلی است و شکستن لگن خطر آسیب به این اندام ها را در بر دارد.

شکستگی مهره های ستون فقرات ( به ویژه مهره های گردنی ) از اهمیت بالایی برخوردار است و نیاز به مراقبتهای خاص دارد. بنابراین به علائم و نشانه های آسیب به ستون فقرات (مثل زخم، کبودی یا سایر علائم ضربه به سر، گردن و ستون فقرات ، دردناک بودن ستون فقرات هنگام لمس، ضعف، فلج یا عدم توانایی در حرکت دادن اندام ها و از دست دادن حس یا مورمور شدن قسمتی از بدن در زیر ناحیه صدمه دیده ) توجه کنید و در صورت لزوم کمک های اولیه زیر را برای مصدوم انجام دهید:

۱) مصدوم را در وضعیت ثابت نگه دارید و از هر گونه جابه جایی مصدوم به شدت پرهیز کنید.

۲) به سطح هوشیاری، راه هوایی، تنفس و گردش خون مصدوم توجه کنید.تنفس این بیماران ممکن است به صورت شکمی باشد (بالا و پایین آمدن شکم با هر بار تنفس )

۳) نبض،حس و حرکت اندام ها رابررسی کنید.

۴)کمک های اولیه را برای سایر عوارض و صدمات جدی مصدوم را انجام دهید.

۵) جز برای انجام احیای قلبی ریوی یا دور کردن مصدوم از محل ناامن و خطرناک، اقدام به جابجایی مصدوم نکنید.

۶) با کمک تخته کمری کوتاه یا بلند، ستون مهره های مصدوم را ثابت کنید.

۷) تا رسیدن نیروهای امدادی به محل،از هرگونه جابه جایی مصدوم به شدت خودداری کنید و به ارزیابی مداوم و یادداشت علائم حیاتی وی ادامه دهید.