روش بازی گروهی و فردی در فوتبال

روش بازی ، سازماندهی گروهی و فردی بازیکنان است که سیستم بازی و نحوه اجرایی آن را تعیین می کند . تطبیق گروهی بازیکن با نوعی تاکتیک ، نیاز به اصولی مشخص و خود کاری افراد تیم دارد …

روش بازی ، سازماندهی گروهی و فردی بازیکنان است که سیستم بازی و نحوه اجرایی آن را تعیین می کند . تطبیق گروهی بازیکن با نوعی تاکتیک ، نیاز به اصولی مشخص و خود کاری افراد تیم دارد . بازیکنان با جاگیری یا جا به جای خود تاکتیکی را در زمین اجرا می کنند که پاسخگوی نیاز دفاعی یا تهاجمی آن ها باشد .

جستجوی یار همواره موضوعی مهم است . ساده ترین تاکتیک ، بازی دو نفره است . البته دیگر ترکیبات بازی ( بازی مثلثی ، بازی شناور ) نیز وجود دارند، اما اساس یک بازی تاکتیکی پاس دو نفره است . روش بازی گروهی ویژگی های تکنیکی و فردی بازیکنان را مشخص می کند .

این نیروی گروهی که در آن استعداد بالقوه یک بازیکن مکمل ویژگی های بازیکن دیگری می شود ، اساس بازی تیم را تشکیل می دهد . در این جا است که هوش و ذکاوت فوتبالیست مطرح می شود . قدرت تشخیص و روشن بینی او است که در انجام دستورات فوتبال نوین به او کمک می کنند.

نیروی یک تیم به تبادل وظایف و نقش های بازیکنان با یکدیگر بستگی دارد ، بدون این که به بازده کار جمعی و فردی لطمه بزند . فوتبال امروز ترکیبی از سبک های مختلف است . یک مدافع می تواند مهاجم شود و بالعکس . چنان چه این تبادل وظایف در زمین خوب انجام بگیرد ، قدرت و انسجام تیم چندین برابر می شود . گذشته از ارزش های بنیادین بازیکن ها ، روحیه تاکتیکی نیز کمال ضرورت را دارد ، زیرا که در جا گیری ها و جا به جا یی ها تاثیر دارد . زمانی که تیم به بازی مسلط می شود یا تحت تسلط حریف قرار می گیرد ، این تاکتیک تیم است که او را هدایت می کند .

متناسب با شرایط بازی ، تاکتیک تیم به توانائی فوتبالیستی نیاز دارد که در خدمت تیم باشد . چند نوع بازی وجود دارد که نیاز به تعداد معینی بازیکن دارد.