رجزخوانیِ سلطنت طلبانه باریتم و آهنگِ لس‌آنجلسی

دوباره می چاپمت وطن
اگرچه با کودتایِ خویش
به زورِ سر نیزه و تفنگ
به لشکرِ باوفای خویش
دوباره تاجِ شهنشهی
به لطف و همکاریِ سیا
بجای عمامه می نهم
به سر به رسمِ نیایِ خویش
دوباره …

دوباره می چاپمت وطن

اگرچه با کودتایِ خویش

به زورِ سر نیزه و تفنگ

به لشکرِ باوفای خویش

دوباره تاجِ شهنشهی

به لطف و همکاریِ سیا

بجای عمامه می نهم

به سر به رسمِ نیایِ خویش

دوباره می ریزم از تو خون

اگر در آید صدای تو

دوباره حمامِ خون کنم

روانه از دشمنای خویش

اگرچه سال ام زچل گذشت

رسم اگر من به سلطنت

گمان مبر که حکومتم

بود کم از مقتدای خویش

دوباره آماده شو وطن

برای فرمان بری ز من

بگو به پیر و جوانِ خود

و یا به نوباوه های خویش

خدای ناکرده هم اگر

برم به گور آرزوی خود

کفن به تن پاره می کنم

به قدرت نعره های خویش!

ز انقلابت نصیبِ من

نشد مگر بی وطن شدن

فغان زدستِ تو می کنم

چو بنگرم در قفای خویش.

۱۳۵۷-الی الا بد!

خدامراد فولادی