عوامل موثر در ناشنوایی حسی-عصبی كودكان

تشخیص سریع ناشنوایی كودكان در ماه های اول زندگی امكان پذیر بوده و از ناتوانی های گفتاری، عاطفی و اجتماعی آنها جلوگیری می كند. چنین امكانی فقط با شناخت گروه های پرخطر و برنامه …

تشخیص سریع ناشنوایی كودكان در ماه های اول زندگی امكان پذیر بوده و از ناتوانی های گفتاری، عاطفی و اجتماعی آنها جلوگیری می كند. چنین امكانی فقط با شناخت گروه های پرخطر و برنامه ریزی مناسب جهت غربالگری و ارجاع به موقع آنها مقدور است. طبق یك مطالعه مورد-شاهد، ارتباط بعضی از عوامل خطر با ناشنوایی حسی-عصبی در ۳۹۶ كودك زیر ۶ سال بررسی شد. گروه مورد شامل ۲۰۰ كودك با تشخیص ناشنوایی حسی-عصبی مستقر در مراكز آموزشی ناشنوایان بودند كه با گروه شاهد شامل ۱۹۶ كودك انتخاب شده از مهد كودك ها مورد مقایسه قرار گرفتند.

جمع آوری اطلاعات مربوط به كودك و مادر توسط مصاحبه با والدین و تكمیل پرسشنامه انجام شد. تجزیه و تحلیل چند متغیره لجستیك رگرسیون نشان داد كه عوامل زیر به طور مستقل خطر ناشنوایی حسی-عصبی در كودكان را افزایش داده اند: سابقه فامیلی ناشنوایی (۲۷/۲-۵/۳=CI ۹۵%, ۱۱/۹=Odds ratio)، نسبت فامیلی والدین (۷/۴-۲/۲=CI ۹۵%, ۴/۱=Odds ratio)، مصرف داروهای اتوتوكسیك (۶/۸-۱/۴=CI ۹۵%, ۳/۱=Odds ratio)، تشنج (۲۰/۸-۲/۲=CI ۹۵%, ۶/۸=Odds ratio)، زردی نوزادی منجر به تعویض خون (۱۰/۷-۱/۰۵=CI ۹۵%, ۳/۳=Odds ratio)، ضربه به سر (۹/۱-۱/۰۰۱= CI ۹۵%, ۳=Odds ratio)، تروما به مادر در دوران بارداری (۱۶۴/۴-۱/۵=CI ۹۵%, ۱۵/۹=Odds ratio)، بیماری بثوری مادر در دوران بارداری (۱۳۶-۱/۴= CI ۹۵%, ۱۳/۸=Odds ratio) و زایمان مشكل مادر (۴-۱/۰۰۳= CI ۹۵%, ۱/۹=Odds ratio). نتایج این مطالعه كه موید میزان خطر بالای عوامل مورد بررسی در ناشنوایی كودكان است, ضرورت ابقای یك سیستم غربالگری مناسب برای كودكان ناشنوا را مطرح می كند و در راستای آن باید برنامه پیشگیری اولیه از ابتلای كودكان به ناشنوایی نیز مدنظر قرار گیرد.