سه شنبه, ۱۲ تیر, ۱۴۰۳ / 2 July, 2024
مجله ویستا

عشق و محبت را به فرزندان نشان دهید


عشق و محبت را به فرزندان نشان دهید

تربیت نوجوانان با توجه به پیچیدگی زندگی های امروزی برای والدین مشکل تر و سخت تر شده است

تربیت نوجوانان با توجه به پیچیدگی زندگی های امروزی برای والدین مشکل تر و سخت تر شده است. والدین همواره نگران دوره جوانی فرزندانشان هستند.

مهم ترین وظیفه والدین این است که عشق و محبت خود را به فرزندانشان نشان دهند. مورد محبت قرار گرفتن از سوی والدین به جوان احساس امنیت و تعلق خاطر می دهد. محبت بجا و مناسب به آنها باعث تعدیل در رفتارهای دشوار آنها می شود.

بررسی هایی که در مرکز رفتار سنجی نیویورک شده نشان می دهد والدین باید در مورد محبت کردن دو نکته را درنظر داشته باشند. اول این که محبت کردن به فرزند باید دائمی و بدون قید و شرط باشد.

حتی زمانی که آنها رفتار نامناسب نشان می دهند نباید به یکباره محبت والدین قطع شود.

نکته دیگر این که والدین باید محبت و عشق خود به فرزندانشان را بیان کنند و آن را به صورت آشکار و به شیوه های مختلف نشان دهند. به گونه ای که فرزندان در محبت و عشق والدین به خود تردیدی راه ندهند.

بعداز محبت کردن، دومین نکته مهم آن است که قوانین و دستورالعمل هایی را برای جوانان به وجود بیاورید و از رعایت آنها مطمئن شوید. رعایت انضباط و قوانین اعمال شده از سوی والدین، موجب می شود آنها راحت تر با قوانین دنیای بیرون کنار بیایند.

همچنین، این امر موجب تعدیل و سازگاری فرزندان با اطرافیان می شود. بهتر است برای این که از اجرای قوانین اعمال شده اطمینان حاصل کنید از عباراتی مانند «این کار را انجام بده» استفاده کنید به جای این که از واژه منفی و واکنش برانگیز «این کار را نکن» استفاده کنید.

وقتی تنبیهی را برای رفتار دشوار و تخطی از قوانین آنها درنظر می گیرید حتما آن کار را انجام دهید چرا که اگر مرتب از حرف خود سرپیچی کنید فرزندانتان به حرف شما اطمینان نخواهند داشت. اگر قرار است تنبیهی را برای کارهای نامناسب آنها اعمال کنید، این کار را بلافاصله پس از مرتکب شدن کار نادرست انجام دهید چرا که تاثیر آن بیشتر خواهد بود.

هرگز کودکان را درحضور دیگران تنبیه نکنید. تنبیه در جلوی دیگران حتی موجب تشدید رفتار بد و نابهنجار او خواهد شد. تنبیه شدن در حضور دیگران موجب خرد شدن شخصیت کودکان می شود و تنفر نسبت به والدین را به وجود می آورد.

کودکان نباید در مورد نوع قوانین و چگونگی رعایت آنها دچار ابهام شوند. قوانین باید ساده و قابل اجرا باشد. قوانین ایجاد شده باید منطقی و عقلانی باشد. فلسفه رعایت این قوانین باید از سوی والدین برای کودک توضیح داده شود. به کودکتان توضیح دهید که رعایت این قوانین به نفع خود اوست و رعایت نکردن آنها موجب پشیمانی او خواهد شد.

● درنگ نکنید و قاطع باشید

با فرزندانتان راجع به قوانین صحبت کنید. در صورت امکان، در مورد بعضی از قوانین به توافق برسید. ممکن است قوانین تاثیر مختلفی بر کودکان با توجه به نوع شخصیت آنها داشته باشد. دراین زمینه شخصیت کودک، عامل محوری است. باید با توجه به نوع شخصیت کودکان و علایق آنها قوانین تنظیم و اجرا شود.

به خاطر داشته باشید که شما سال ها تجربه دارید بنابراین در اجرای دستورالعمل ها و قوانین خود درنگ نکنید و قاطع باشید. هرگز اجازه ندهید فرزندتان نظر شما را راجع به قوانین و تنبیهی که از نظر شما حتماً باید اجرا شود تغییر دهد.

برای مثال اگر فرزندتان عمداً به کسی یا چیزی آسیبی رساند باید حتماً عذرخواهی کند و تنبیه لازم برای مثال محروم شدن از فعالیت های مورد علاقه اش اعمال شود. البته در این مورد نباید زیاد افراط شود و حتماً از تنبیه های بدنی پرهیز شود.

با فرزندانتان راجع به مسائل واقعی زمانی صحبت کنید که مطمئن هستید آنها حوصله دارند و به حرف شما گوش می دهند.

به جوانتان نحوه انجام امور مختلف را آموزش دهید. برای مثال می توانید به آنها نحوه آشپزی کردن و حتی تعمیر لوازم منزل را یاد بدهید. این کار موجب می شود تا آنها احساس کنند مفیدند.

آنها را تشویق کنید تا در انجام امور منزل با شما همکاری کنند. روح تعلق و دلبستگی به خانواده در حین همکاری در منزل به وجود می آید و تقویت می شود. تعطیلات را با هم سپری کنید. با هم به رستوران بروید و در فعالیت های اجتماعی، ورزشی شرکت کنید.

آموختن ارزش های درست و مورد قبول همگان موجب سازگاری و پذیرفته شدن فرزندتان در جامعه می شود. به فرزندانتان یاد دهید تا با دیگران با مهربانی، احترام و درستکاری و همان گونه که دوست دارند با آنها رفتار شود، رفتار کنند. بر رفتارهای درست در خانه تأکید کنید. در خانه درست رفتار کنید تا کودکانتان رفتار درست را از آشما بیاموزند.

برای تقویت و رشد احترام در بچه ها، باید در خانواده بین اعضا احترام متقابل وجود داشته باشد. والدین باید با احترام با کودکان رفتار کنند. و در صورتی که اشتباهی انجام داده اند باید از فرزندان خود عذرخواهی کنند. همچنین والدین باید کودکان را وادار کنند تا همواره با رعایت ادب و احترام با آنها رفتار کنند. اگر فرزندان با والدین با احترام برخورد نکنند، آن رفتار در آنها درونی می شود.

● به حرف فرزندتان گوش کنید

والدین باید حتی با وجود مشغله زیاد از همان اوایل دوران کودکی به حرف های کودکانشان گوش بسپارند. گوش کردن به حرف های فرزندانتان موجب می شود تا آنها حرف های درون خود را بدون ترس از دست دادن محبت والدین بیان و خشم و عصبانیت خود را در حضور شما تخلیه کنند.

ابراز محبت به کودکی که پیوسته بی تربیت، ناسازگار و بدخلق است، همچون گروهی از کودکانی که دوران بلوغ را سپری می کنند، سخت است. جالب است بدانیم در این زمان است که او به محبت بیشتری نیاز دارد. والدینی که هم در دوران سرکشی و ستیز کودکان و هم در دورانی که کودکان نوپا هستند و از شیرینی خاصی برخوردارند، به آنان توجه می کنند، در واقع پایه عزت نفس کودکانشان را می سازند.وقتی که با فرزندتان می گذرانید، یکی دیگر از مواردی است که برای تقویت عزت نفس او مهم است. کودکان به زمان با کیفیت نیاز دارند. آنان به شما نیاز دارند تا در هنگام بازی و حتی در برخی زمان ها بدون هیچ علتی در کنارشان باشید. این بدین معنا نیست که شما باید کاملا در همه احوال مراقب کودکانتان باشید.

اغلب برای بیشتر کودکان فقط حضور والدین در خانواده کافی است. گاهی اوقات مشغله کاری در بیرون از خانه به قدری زیاد است که مجبوریم زمان خیلی کمی را با کودکانمان بگذرانیم. هیچ چیز مشکل تر از این نیست که برای بودن با کودک زمان کافی پیدا کنیم، ولی باید بدانیم که این زمان برای رشد کودک اهمیت دارد.

حکمفرما کردن انضباط در خانواده، کاری بس مشکل است. تنظیم قوانین منصفانه و به کار بستن آنها به طور منطقی می تواند مهارت های هر پدر و مادری را آزمایش کند.

مهم نیست که شما چه حد و حدودی را درباره کودکانتان به کار می برید زیرا آنان همواره در جست وجوی راه هایی برای شکستن این حد و حدود هستند. این امر طبیعی است. ولی کودکانی که تابع قوانین و حد و حدود آن هستند، احساس مهم بودن می کنند و مهم نیست که تا چه اندازه ممکن است از خود مقاومت نشان دهند.

● در لحظه های مهم زندگی فرزندانتان حاضر باشید

برای والدین طبیعی است که نسبت به کودکانشان امیدواری زیادی داشته باشند. همه ما دوست داریم که کودکانمان بهترین شاگرد در کلاس درس باشند. ما از کودکانمان انتظارات زیادی داریم ولی آنان بیشتر انتظارات ما را برآورده نمی کنند.

یکی از روش های مهم تقویت عزت نفس، پذیرش کودکان در همه شرایط است. هر کودکی مشخصه منحصر به فرد خود را دارد و از نقاط ضعف و قوت برخوردار است. به یقین ما باید انتظار داشته باشیم که کودکانمان تا آنجا که می توانند تلاش کنند. در هر صورت چه آنان در کاری به راحتی موفق شوند یا به سختی از آن عبور کنند، تشویق کارهایشان و تصدیق قوه خود ارزشی برای آنان بسیار ضروری است.

همیشه سعی کنید در لحظه های مهم زندگی فرزندانتان حاضر باشید حضور در بازی های مدرسه ای، مراسم اعطای جوایز و جشن ها، لحظات مهمی است که کودکان دوست دارند با شما سهیم شوند. قوانین روشنی را تنظیم کرده و آنها را اجرا کنید. سعی نکنید در اجرای آن از تنبیه های مختلف استفاده کنید.

جوانان هم اشتباه خواهند کرد و هیچ کس همیشه از تمام قوانین پیروی نخواهد کرد. محدودیت ها را استوار ولی دوستانه اجراکنید. به فرزند خود امیدوار باشید. به جای نصیحت کردن آنان برای انتخاب های بد، انتخاب خوب آنان را مورد تمجید قرار دهید. همه دچار اشتباه می شوند. به جوانان کمک کنید که از اشتباهات خود پلی برای موفقیت بسازند. به احساسات آنها احترام بگذارید. هرگز نسبت به تردیدها، ترس ها عقاید و افکار آنان بی اهمیت نباشید.

پیشرفت جوانانتان را ارج نهید. آنها باید بدانند که شما از آنان انتظار تلاش فراوان دارید ولی ظرفیت های آنان را هم می شناسید، از پیشرفت های آنان تمجید می کنید و هرگز آنها را به خاطر اشتباهاتشان شرمسار نمی کنید. عقاید و ارزش های خود را با آنها در میان بگذارید. با آنان صحبت کنید و به صحبت هایشان گوش دهید تا به این ترتیب به آنها اعتماد به نفس بدهید.

وقتی آنها به مشکل برمی خورند راهنمایی های لازم را به آنها ارائه دهید. در این مورد سعی نکنید که عقاید خود رابه زور به آنها تحمیل کنید.

به تدریج به فرزندانتان آزادی و استقلال دهید و کنترل خود بر زندگی آنها را کم کنید. با استقلال منطقی دادن به آنها احترام و محبت خود را به آنها نشان می دهید. در ابتدا، فقط باید به جوان ها آزادی تصمیم گیری در موضوع ها و مسائل جزئی داده شود.بعدها به مرور زمان به آنها آزادی تصمیم گیری در امور بزرگ تر را می دهید. اما باید همیشه برای دادن مشاوره و راهنمایی به آنها آمادگی داشته باشید. فرزندان شما هرچقدر هم که بزرگ شده باشند به مشورت و استفاده از تجربیات شما نیاز دارند.