معماری امروز؛ معماری چشم نوازی‌ها

معماری امروز نیز لاجرم معماری تصویر شده‌ی صرف است: معماری ِ انسان های "چشمی"، معماری "چشم‌ها". معماری‌هایی که فقط دیده می شوند. ساختمان‌هایی که نه بویی دارند، نه صدایی، نه …

معماری امروز نیز لاجرم معماری تصویر شده‌ی صرف است: معماری ِ انسان های "چشمی"، معماری "چشم‌ها". معماری‌هایی که فقط دیده می شوند. ساختمان‌هایی که نه بویی دارند، نه صدایی، نه بافتی، نه پستی و بلندی‌ای، نه خاطره و یادی.

هر که چشم بزرگتری است، لذت بیشتری می برد و مجذوب اثر می شود. معماری‌هایی که فقط چشم را مخاطب قرار می‌دهند و می طلبند و راضی می کنند. معماری های "از دور". معماری‌های خوش منظر، خوش ترکیب، خوش آرایش، خوش ساخت و هر خوشی ِ دیدی و بصری ِ دیگر. معماری امروز، معماری خوش باشی بصری است، معماری "چشم نوازی"‌ها. "چشم نوازی" الهه‌ی هنر معماری معاصر ما است.

و معماران، که خود انسان‌های چشم شده‌ی آموزش دیده و مجرب‌اند، و در محضر عظیم این "متافیزیک بینایی" شاگردی می کنند، تصویرگران و تصویرپردازان ِ این خوش باشی ِ بصری اند....

و داستان ِ مجله‌های معماری نیز داستانی همانند است. مجله هایی که آن‌ها را تنها باید دید! مجله‌هایی که تنها "چشم ها" قادر به خواندن آن‌هایند. مجله‌هایی بی بو و بی خاصیت. مجله هایی که نمی توان آن ها را بویید، یا چشید، یا لمس کرد، یا شنید. مجله هایی که "تصویر" می پراکنند و "چشم" می نوازند و "دروغ" می بافند. مجله هایی "تصویر" شده، که جهان ِ تصویر شده ی ما را تصدیق می کنند.

http://thirdlayout.persianblog.ir/