نقش زن در تاریخ ایران

بدون شک سرزمین ایران یکی از قدیمی ترین و کهن ترین مراکز زندگی بشر بوده است. انسان بعد از این که غارنشینی فاصله گرفت به یکجانشینی و ساختن خانه روی آورد.
در این دوران کانون خانواده …

بدون شک سرزمین ایران یکی از قدیمی ترین و کهن ترین مراکز زندگی بشر بوده است. انسان بعد از این که غارنشینی فاصله گرفت به یکجانشینی و ساختن خانه روی آورد.

در این دوران کانون خانواده مرکز قدرت قبیله بود. در این دوران زن در خانه و بیرون خانه با مرد در کار تولید و رفع حوائج زندگی همکاری داشت. اختلا ف بدنی که امروزه بین زن و مرد مشهود است در آن زمان قابل ملا حظه نبود. این اختلا ف جسمی بعدها از لحاظ شرایط زندگی و محیط زیست به وجود آمده. این تساوی تاحکومت هخامنشی ادامه داشت و مقام اجتماعی زن و حقوق او در خانواده همچنان محفوظ ماند و فقط تا حدی از اختیارات فوق العاده زن کاسته شد.

داریوش برای بناکردن کاخ های پارسه از زنان به عنوان مهمترین نیروهای کاری استفاده می کرد، به طوری که در چندین کتیبه به دست آمده از داریوش نوشته شده ( زنی در اینجا مسوول بیش از ۱۰۰ نفر کارگر مرد بود یا زنی به دلیل مهارت شغلی اش حقوقی معادل ۳ مرد دریافت می کرده است، نمونه دیگر در رابطه با برابری زنان و مردان می توان به گزارش سازمان میراث فرهنگی ایران اشاره کرد که پس از کاوش های طولا نی خود در شهر سوخته سیستان اعلا م کرد که چندین سال در این شهر زنان حکومت می کردند. در ایران باستان اهمیت بسیار زیادی برای مقام زن و مرد قائل شده اند، زن را بانوی خانه و مرد را مدیر خانه می دانستند.

پس از شکست هخامنشیان وضع اجتماعی زن ایرانی تغییر کرده و قوس نزولی را پیمود، چرا که در زمان سلوکی ها زنان و دختران زیادی از یونان در ایران زندگی می کردند. در یونان زن از تساوی حقوق با مردان برخوردار نبود. لذا در سرنوشت و وضعیت زن ایرانی تغییراتی به وجود آمد.

امروزه در قرن ۲۰ در بسیاری از کشورهای جهان برقراری حقوق زن و مرد را مایه مباهات و تمدن خود می دانند. در حالی که دهها قرن پیش زنها در ایران کهن به چنین مقامی رسیده بوده اند.

معروفترین زنان ایران باستان عبارتند از: آرتمیز(آرتیمس): نخستین و تنها زن دریا سالا ر در سال ۴۸۰ ق. م مقام دریا سالا ری ارتش خشایار شاه بوده

آرتادخت، وزیر خزانه داری و امور مالی دولت ایران در زمان اردوان چهارم اشکانی.

پرین که دختر کیقباد بود. بانوی دانشمند ایران که نسخه های اوستا را به زبان پهلوی برای آیندگان از گوشه و کنار ممالک آریایی گردآوری کرد.