تلویزیون‌های LED را بیشتر بشناسیم

راستش را بخواهید تلویزیونی به نام LED نداریم و اگر در تبلیغات محیطی در این‌باره صحبت می‌شود، به تلویزیون‌هایی اشاره دارد که از دیودهای نوری (LED) برای ایجاد نور پس‌زمینه سلول‌های …

راستش را بخواهید تلویزیونی به نام LED نداریم و اگر در تبلیغات محیطی در این‌باره صحبت می‌شود، به تلویزیون‌هایی اشاره دارد که از دیودهای نوری (LED) برای ایجاد نور پس‌زمینه سلول‌های کریستال مایع تکنولوژی LCD استفاده می‌کنند. پیش‌تر درباره تکنولوژی رایج CCFL و تکنولوژی جدیدتر LED صحبت کرده‌ام. در هفته‌های اخیر درباره تکنولوژی جدیدتر OLED نیز صحبت شده است و گفته شد که این تکنولوژی طی چهار، پنج ماه آینده طلایه‌دار میدان خواهد شد. اما بد ندیدم درباره دیگر اجزا اصلی نمایشگرها نیز قدری صحبت کنم.

تمامی تلویزیون یا نمایشگر کامپیوتری که در مقابل دارید در پانل تصویری آن خلاصه نمی‌شود. این موجودات شامل اجزا متعددی هستند که توسط چندین کارخانه و شرکت مختلف ساخته شده‌اند و در انتها توسط یک شرکت دیگر جمع و جور شده و وارد بازار می‌شوند. اگر تلویزیونی با برند Sony در بازار دیدید شک نکنید که کمتر از یک‌پنجم آن در کارخانجات این شرکت تولید شده و مابقی محصول شرکت‌هایی است که حفظ کردن نام آن‌ها یکی دو روز زمان می‌خواهد. اوضاع برای شرکت‌های دیگر مانند Samsung، Philips، Sharp و Chi Mei قدری متفاوت است، زیرا این شرکت‌ها علاوه بر تولید پانل اصلی، در طراحی برد الکترونیکی و تکنولوژی‌های مختلف تصویری نیز دست دارند. Sharp و Samsung قطعات داخلی بسیاری از نمایشگرها و بیش از نیمی از اجزا نمایشگرهای خود را تولید می‌کنند. به ‌همین دلیل نیز جدیدترین تکنولوژی‌ها را در بازار عرضه می‌کنند و انعطاف بالایی در بازی با قیمت‌ها دارند و البته بیشترین سود را نصیب خود خواهند کرد.

بیشتر درباره LED

نکته مهم دیگری که قصد گفتنش را دارم به جوگیر شدن ایرانی‌جماعت مربوط می‌شود. این‌گونه مطرح شده است که نور پس‌زمینه‌ای که دیودهای نوری (LED) تولید می‌کنند تفاوت فاحشی با لامپ‌های شبه‌مهتابی (CCFL) دارد و خرید نمایشگرها و تلویزیون‌‌هایی که از تکنولوژی LED بهره می‌برند در تمامی حالات بهتر است. راستش داستان تکنولوژی LED خیلی هم بی‌عیب و نقص نیست. زودتر باید می‌گفتم که تکنولوژی LED انواع گوناگونی دارد. در نمایشگرهای فاخر از سه گونه LED رنگی استفاده می‌شود، اما در نمایشگرهای معمولی و اقتصادی از یک‌گونه استفاده شده و طبیعی است که کیفیت رنگ‌هایی که توسط نمایشگر تولید می‌شود متفاوت خواهد بود. در واقع پیکسل‌های رنگی (قرمز، سبز و آبی) پانل‌های کریستال مایع (Liquid Crystal) قادر به تولید رنگ نیستند، بلکه نور سفید رنگی که توسط تکنولوژی‌های LED یا CCFL تولید می‌شود را جذب می‌کنند و به بخشی از طیف رنگی آن اجازه عبور می‌دهند. اکنون هرچند رنگ سفید تولید شده شامل طیف‌های مختلف قرمز تا بنفش است، اما کیفیت رنگ‌هایی که توسط پیکسل‌های رنگی فیلتر می‌شوند بالاتر خواهند بود. از آنجایی ‌که لامپ‌های شبه‌مهتابی (CCFL) کنونی در تولید طیف کامل رنگی قرمز تا بنفش نقصان دارند، طبیعی است که برخی از رنگ‌ها آن‌گونه که باید تولید نمی‌شوند. دیودهای نوری طیف کامل‌تری یا بهتر است بگویم یک‌دست‌تری از رنگ‌های قرمز تا سفید را تولید می‌کنند و به‌ همین دلیل کیفیت رنگ‌های تصویری را بالاتر می‌برند. اما این را نیز بیافزایم که ما دیودی نداریم که قادر به تولید نور سفید باشد. در نمایشگرهای اقتصادی برای ایجاد نور سفید از یک دیود رنگی خاص استفاده می‌شود که توسط رنگ زرد پوشانده شده است. نور سفید از ترکیب نور تولید شده توسط دیود و رنگ زرد ایجاد می‌شود. در مدل‌های فاخر از سه دیود رنگی قرمز، سبز و آبی استفاده می‌شود.

از این‌رو همیشه کیفیت رنگ‌های نمایشگرهایی که از تکنولوژی LED استفاده می‌کنند بالاتر از CCFL نخواهد بود، هر چند دیودهای نوری مزایایی دارند که استفاده از لامپ‌های شبه‌مهتابی (CCFL) را غیر منطقی جلوه می‌دهند. اینها را گفتم تا بدانید که آیا صرف هزینه برای کسب تکنولوژی‌های جدید اقتصادی است یا خیر؟!

و آخر اینکه!

تکنولوژی‌های مورد استفاده در تلویزیون‌ها طی یکی دو سال آینده با تغییرات بسیاری همراه خواهند بود. به‌ همین دلیل آشفتگی مختصری در این بازار نمایان خواهد شد. موج اصلی تغییرات در بازار تلویزیون‌های LCD از هفت، هشت ماه دیگر آغاز می‌شود. البته این تغییرات بیشتر در بازار مدل‌های فاخر رخ می‌دهد و به مرور به بازار مدل‌های اقتصادی رسوخ پیدا خواهد کرد. از این‌رو اگر قصد خرید دارید،‌ صبر را جایز ندانید که تغییر شگرفی در قیمت‌ها رخ نخواهد داد.