جنین های پولدار تربیت کنید

پول همه چیز نیست اما از آنجا که می تواند خیلی از مشکلات زندگی را حل کند و از همه مهم تر اطمینان خاطر و اعتماد به نفس به فرد دهد, اغلب افراد را به دنبال خود می کشد

پول همه چیز نیست‏‌ اما از آنجا که می‌تواند خیلی از مشکلات زندگی را حل کند و از همه مهم‌تر اطمینان خاطر و اعتماد به نفس به فرد دهد، اغلب افراد را به‌دنبال خود می‌کشد؛ تا جایی که پولدار‌بودن و فقیر‌بودن به یکی از ملاک‌های مهمی ‌‌تبدیل شده که افراد به‌واسطه آن نسبت به شخصیت یکدیگر قضاوت می‌کنند. مردم افراد پولدار را از جمله افراد موفق می‌دانند و افراد فقیر را‏، افراد ناموفق. روان‌شناسان معتقدند موفقیت افراد در زمینه‌های اقتصادی تا حد زیادی به قابلیت‌ها و الگوهای اقتصادی خانوادگی بستگی دارد به همین دلیل است که دکتر حسن اسدزاده، روان‌شناس و استاد دانشگاه علامه طباطبایی اعتقاد دارد با تغییر الگو‌های خانوادگی می‌توان مقتصد بودن را به کودکان آموخت و با این کار آینده اقتصادی آن‌ها را تضمین کرد. این روان‌شناس می‌گوید داشتن شم اقتصادی یک استعداد ذاتی نیست بلکه مهارتی است که باید آموخته شود و به والدین توصیه می‌کند اگر خود نتوانستند پولدار شوند بهتر است این ظلم را در حق فرزندان‌شان نکنند و از دوران جنینی روی پرورش این مهارت در کودکان کار کنند. در ادامه دکتر اسد‌زاده به راهکارهایی که می‌تواند فهم و شم اقتصادی کودکان و حتی والدین آن‌ها را بالا ببرد اشاره می‌کند.

● چرا بعضی از خانواده‌ها نسل اندرنسل پولدارند و برخی دیگر همیشه فقیرند؟ مگر مقتصد بودن هم مثل رنگ مو و رنگ چشم ارثی است؟

قطعا نه! این فقط معطوف به گروه خاصی از افراد نیست و همه می‌توانند فکر اقتصادی داشته باشند اما باید در نظر داشت که وجود فاکتورهایی مانند موقعیت اجتماعی، شغل و درآمد خانواده در میزان مقتصد بودن فرزندان خیلی موثر است. وجود این فاکتور‌ها باعث می‌شود فرزندان از مقطع کودکی با نحوه حساب و کتاب کردن والدین آشنا شوند و از نزدیک ببینند که والدین آن‌ها چگونه درباره مسائل مالی تصمیم می‌گیرند و حتی این فرصت را پیدا کنند که در تصمیم‌گیری‌های آن‌ها شرکت کنند. ضمن این‌که سرمایه‌ای که به عبارتی اندوخته کار و فکر والدین آن‌هاست، در اختیار آن‌ها قرار می‌گیرد و همین امر باعث می‌شود فرزندان ضمن برخورداری از مشاوران مجرب که همان والدین‌شان هستند، از قدرت مالی مناسبی برای ورود به بازار برخوردار باشند و سود بیشتری کسب کنند. در نهایت اندوخته آن‌ها نیز به نسل بعدی منتقل می‌شود و همین می‌شود که بعضی از خانواده‌ها نسل‌اندرنسل پولدار می‌شوند و برخی دیگر همیشه فقیر می‌مانند البته برخی از این افراد به معنای واقعی کلمه مقتصد نیستند و شم اقتصادی ندارند، گروهی از این افراد به لحاظ اقتصادی فردی عادی هستند که تنها به دلیل موقعیت خانوادگی‌شان مقتصد و ثروتمند به حساب ‌می‌آیند، این‌ها در واقع افرادی هستند که ممکن است بعدها با برخی از بی فکری‌های خود سرمایه اجداد خود را به یکباره زمین بزنند. این افراد به‌اجبار خانواده وارد چرخه اقتصادی شده و در حالی‌که از شم اقتصادی بهره‌ای نبرده‌اند، مقتصد به‌نظر می‌آیند در حالی که فقط عادت کرده‌اند دیگران تلاش کرده و آن‌ها استفاده کنند. در مقابل این افراد گروهی هستند که چون در خانواده فقیری زندگی می‌کنند برای پولدار شدن انگیزه خوبی دارند؛ آن‌ها با استفاده از استعداد ذاتی خودشان یک طرح و برنامه اقتصادی دراز مدت تهیه کرده و با زحمتی بی‌پایان، اوضاع اقتصادی خود و خانواده‌شان را دگرگون می‌کنند. این گروه والدینی ندارند که به آن‌ها ایده بدهند اما جالب این است که همین افراد در اغلب موارد پیشرفت اقتصادی خوبی دارند.

● پس برای پولدار شدن استعداد ذاتی لازم است؟

استعداد ذاتی یکی از ویژگی‌هایی است که افراد پولدار دارند ولی باید توجه داشت وجود استعداد ذاتی به تنهایی برای پولدارشدن کافی نیست؛ مهم‌ترین فاکتور در این بین میزان کارآفرینی افراد است که کاملا تحت تاثیر شیوه‌های تربیتی والدین قرار دارند. این‌که کودکان یاد بگیرند چگونه پول بسازند و چگونه پولدار شوند، مهارتی است که با کمترین سرمایه نیز قابل آموزش است و حتی فقیرترین خانواده‌ها نیز می‌توانند فکر اقتصادی فرزندان خود را پرورش دهند. همانطور که می‌دانید اقتصاد ما اقتصاد منسجمی نیست، از این‌رو نمی‌شود با یک شیوه در همه برهه‌های زمان پولدار شد. خانواده‌ها باید به جای ماهی به کودک ماهیگیری به او یاد بدهند تا آن‌ها بتوانند با استفاده از قدرت تجزیه و تحلیل خود در هر شرایطی یک‌شان را به ۱۰ تبدیل کنند.

● مناسب‌ترین زمان برای پرورش فکر اقتصادی کودکان چه زمانی است؟

این کار را باید از دوران جنینی آغاز کرد. از این گفته من تعجب نکنید، به عقیده من اگر مادر در دوران بارداری پرخوری کند کودک پرخور متولد شده و همین باعث می‌شود در تمام طول زندگی بخش زیادی از درآمد کودک و خانواده او برای سیر کردن کودک صرف شود؛ پس آموزش اقتصاد نیز مثل فرهنگ و اخلاق باید از دوران جنینی آغاز شود.

● این نحوه تربیت به دوران جنینی محدود می‌شود؟

بعد از دوران جنینی، دوران شیردهی است. در این دوران نیز رفتار مادر در نوع تربیت اقتصادی کودک موثر است. بعضی‌ها به زور به بچه شیر می‌دهند، این امر کودک را تنبل و حاضرخور بار می‌آورد، یعنی دیگر کودک برای شیر خوردن حتی نیاز به گریه کردن ندارد. در مقابل این گروه مادرانی هستند که دیر به دیر به کودک شیر می‌دهند که این امر نیز به نوبه‌خود باعث حریص‌شدن کودک می‌شود. این موارد به ظاهر پیش پا افتاده، آینده اقتصادی کودکان را رقم می‌زند.

● جامعه چه نقشی دارد؟ آیا طرز تفکر اقتصادی کودکان فقط تحت تاثیر رفتار والدین قراردارد؟

یکی از مسائلی که شخصیت ما را شکل می‌دهد جامعه و رسانه‌ها هستند. ما یک جامعه ۲قطبی داریم که در آن یک عده خیلی پولدارهستند و یک عده خیلی بی‌پول. به همین دلیل است که تفکر اقتصادی ما نیز ۲قطبی است یعنی برای بعضی از افراد یک تومان یعنی هزار تومان و برای برخی به معنای یک میلیون یا یک میلیارد است پس جامعه و طبقه اجتماعی می‌تواند تعاریف گوناگونی را به افراد تحمیل کند. از طرف دیگر افراد تحت تاثیر رسانه‌ها قرار دارند که مدام تبلیغ‌های بازرگانی پخش کرده و با این کار مصرف‌گرایی را در بین مردم رواج می‌دهند، به همین دلیل خانواده‌ها باید به فرزندان خود نسبت به این تهدیدها هشدار دهند.

● والدین چگونه به فرزندان‌شان یاد بدهند مقتصد باشند؟

این بستگی به این دارد که از چه سنی بخواهند این مهارت را پرورش بدهند؟ در سنین مختلف باید مسئولیت‌های اقتصادی متعددی را به فرزندان محول کرد. مثلا از ۷سالگی به بعد که کودک خواندن و نوشتن یاد می‌گیرد، به آن‌ها پول بدهیم و بخواهیم به خرید بروند و بقیه پول را حساب کنند. اسکناس و سکه‌های مختلف به آن‌ها بدهیم تا آن‌ها با شکل و ارزش اسکناس‌ها آشنا شوند و با این کار تحلیل اقتصادی کودکان را تقویت کنیم. به آن‌ها یاد بدهیم آینده آن‌ها و بخشی از خوشبختی‌شان بسته به این است که از همین ابتدا برای آینده‌شان برنامه داشته باشند تا موفق و پولدار شوند.

● چگونه می‌توان جوانان را به پول درآوردن تشویق کرد؟

باید به آن‌ها گفته شود اگر می‌خواهند استقلال شخصیتی داشته باشند باید از لحاظ مالی نیز استقلال پیدا کنند؛ مادامی‌ که آن‌ها از والدین خود پول بگیرند و در زمینه مالی به آن‌ها وابسته باشند در تمامی زمینه‌ها بدون شک باید از تصمیم آن‌ها تبعیت کنند. البته صرف گفتن کافی نیست و والدین باید در عمل نیز چنین چیزی را ثابت کنند. از آنجا که هیچ نوجوان و جوانی تبعیت بی‌چون و چرا را تحمل نمی‌کند پس سعی می‌کند تمام توان خود را به‌کار بگیرد تا درآمد داشته باشد و در مرحله بعدی نیز، برای اثبات خود سعی می‌کند که با استفاده از شم اقتصادی خود موقعیت مالی خود را بهبود ببخشد.