باگوجه فرنگی دو نوع بیماری را درمان کنید

گوجه فرنگی به علّت دارا بودن ویتامین های A , B, C, K و مواد معدنی مانند کلسیم , فسفر و آهن در تأمین انرژی و تقویت بدن نقش موثری ایفاء می کند

گوجه فرنگی به علّت دارا بودن ویتامین‌های A ، B، C، K و مواد معدنی مانند کلسیم ، فسفر و آهن در تأمین انرژی و تقویت بدن نقش موثری ایفاء می ‌کند.

گوجه ‌فرنگی یکی از مهم ترین منابع ویتامین A می ‌باشد. لذا در تقویت بینایی، تقویت و سلامتی پوست و مخاط‌ ها (دهان و بینی)، رشد و نمو استخوان‌ها ضروری است.

گوجه ‌فرنگی سرشار از ویتامین‌های B۱ و B۲ می ‌باشد؛ از این رو در تسکین دردهای عصبی، رفع بی ‌اشتهایی و درمان یبوست، نقصان ترشح شیر مادر و تورم‌ دهان تجویز می‌شود.

گوجه ‌فرنگی، بدن را در برابر امراض و بیماری‌های عفونی حفظ کرده و مصرف آن نیرو و نشاط می‌بخشد. پوست و دانه‌های آن نیز به هضم غذا کمک ‌کرده و روده‌ها را پاک می‌کند.

آب گوجه ‌فرنگی ادرار‌آور و مفید است. برای تمیز کردن خون باید از آب گوجه فرنگی و کرفس به نسبت مساوی و به مقدار ۳ فنجان در روز، قبل از غذا و به مدت ۳ هفته استفاده کرد.

گوجه ‌فرنگی هضم مواد نشاسته‌ای را آسان می ‌کند. به همین جهت از آن سس درست کرده و با حبوبات پخته مصرف می ‌کنند.

مصرف گوجه ‌فرنگی برای اشخاصی که مبتلا به سنگ کلیه و مثانه و کبد هستند، تجویز می‌شود.

گوجه ‌فرنگی بعد از لیموترش، بیش از سایر میوه‌ها ویتامین C و مقدار زیادی فسفر، آهن، سیلیس و کلسیم دارد.

بررسی ترکیبات و مواد موجود در گوجه فرنگی نشان می دهد که درمیوه‌ی گوجه فرنگی رسیده، گلوکز، فروکتوز، ساکاروز و تقریبا تمام آمینواسیدهای اصلی به استثنای ترپتوفان وجود دارد.

اسید آلی اصلی و عمده‌ی موجود در گوجه فرنگی، اسید سیتریک است. اسیدیته‌ی میوه به تدریج از مرحله ی سبزی به طرف قرمز شدن افزایش می‌یابد و حداکثر آن، موقعی است که قرمز شدن و رنگ عوض کردن آن آغاز می‌شود و پس از آن رو به کاهش می گذارد. ماده‌ی رنگی اصلی و عمده‌ی گوجه فرنگی کاروتنوئید، بتاکاروتن و لیکوپن می باشد. حداکثر مقدار کاروتنوئیدها در حالتی است که گوجه فرنگی در زیر تابش مستقیم نور رشد می کند.

ماده‌ای سمّی به نام سولانین در گوجه‌فرنگی سبز و نارس وجود دارد که خوردن آن موجب مسمومیت ‌شده و دل پیچه، اسهال و باز شدن مردمک چشم ایجاد را می‌ کند. به علاوه خوردن برگ آن که به عنوان دارو در مواردی تجویزمی شود، باید در حد اعتدال و به مقدار مجاز و محدود، در حدی که پزشک تعیین کرده مصرف شود، زیرا برگ آن هم سمی است.

در هند و چین از میوه‌ی گوجه فرنگی به عنوان ملین استفاده می شود و برای تقویت مسلولین (مبتلایان به بیماری سل )، تب‌های حصبه‌ای، رفع ورم ملتحمه‌ی چشم، آماس گوش(اوتیت) و دفع سنگ کلیه تجویز می شود.

مصرف گوجه ‌فرنگی برای مبتلایان به درد مفاصل تجویز شده و برای مبتلایان به نقرس و روماتیسم مفید است.

گوجه ‌فرنگی، خنک و اشتها ‌آور است و آب آن برای رشد و نمو بهتر اطفال موثر است.

اگر در محل مورچه‌ها چند عدد برگ گوجه ‌فرنگی بگذارید، بوی این گیاه مورچه‌ها را فراری می ‌دهد.

برای تمیز کردن لکه‌ی جوهر بر روی لباس، یک تکه پنبه را در آب گوجه فرنگی فرو برده و روی لکه‌ی جوهر بمالید. سپس آن را بشویید.