انواع ستاره شناسی

برخلاف امواج رادیویی, امواج مایکروویو نمی توانند به لایه های تحتانی جو نفوذ کنند همانند ماهواره ها, تلسکوپ های مستقر در قلل کوهستانی نظیر مائوناکیا در هاوایی و لاسیا در شیلی می توانند آنها را شناسایی کنند

● ستاره شناسی با مایکروویو

برخلاف امواج رادیویی، امواج مایکروویو نمی توانند به لایه های تحتانی جو نفوذ کنند. همانند ماهواره ها، تلسکوپ های مستقر در قلل کوهستانی نظیر مائوناکیا در هاوایی و لاسیا در شیلی می توانند آنها را شناسایی کنند. امواج مایکروویو می توانند به ستاره شناسان بگویند چه مواردی در ابرهای غباری و گازی در بین ستارگان وجود دارد.

کوبه کاوشگر تشعشع زمینه کیهانی (کوبه) از تشعشع زمینه مایکروویو کیهانی نقشه برداری کرد.

آسمان پوشیده از مایکروویو این نقشه مایکروویو آسمان را ماهواره کوبه گرفته است. نتایج این مطالعه در سال ۱۹۹۲ صحت نظریه انفجار بزرگ را تقویت کردند.

● ستاره شناسی با اشعه مادون قرمز

همه اجرام آسمانی مقداری اشعه مادون قرمز ساطع می کنند. بخار آب بخشهای تحتانی جو این اشعه را جذب می کند، بنابراین برای یافتن آن، باید تلسکوپها در ارتفاعات یا روی ماهواره ها نصب شوند. ستاره شناسان می توانند با سنجش اشعه مادون قرمز ، اجرامی را مشاهده کنند که ابرهای متراکم غبار ، نظیر سحابی جبار که محل تولد ستارگان است، آنها را احاطه کرده اند. آنها همچنین می توانند حلقه های گازی پیرامون ستارگان که محل تشکیل سیارات هستند را رصد کنند.

تولد ستارگان این تصویر اشعه مادون قرمز ، بخشی از سحابی حمال را نشان میدهدکه تعدادی ستاره تازه در آن متولد شده اند.

مشاهده اشعه مادو قرمز ماهواره ستاره شناسی با استفاده از اشعه مادون قرمز (ایراس) در سال ۱۹۸۳ پرتاب شد و بیش از ۲۰۰ هزار منبع را برای این اشعه کشف نمود.

● ستاره شناسی با اشعه ماوراء بنفش

ستارگان گرم از خود تشعشع ماوراء بنفش ساطع میکنند که معمولا جو زمین مانع رسیدن آن به زمین میشود. بنابراین همیشه تلسکوپ های ماوراء بنفش بر روی ماهواره ها نصب میشوند. بجای شیشه که این نوع تشعشع را جذب میکند با یک کانی به نام کوارتز آیینه های تلسکوپ را می سازند. این آیینه ها پوشش مخصوصی دارند که متوانند اشعه ماوراء بنفش را منعکس کنند.

▪ مشاهده اشعه ماوراء بنفش :

کاوشگر بین المللی ماوراء بنفش در سال ۱۹۷۸ پرتاب شد، که تاکنون بسیار موفق بوده و امکان مطالعه اجرامی نظیر ابرنواخترها را فراهم نموده است.

▪ سوختن خورشید:

این تصاویر ماوراء بنفشی یک شراره خورشیدی است. مناطق سفید نشانگر گرم ترین نقاطند.

● ستاره شناسی با اشعه ایکس

مطالعات فضایی درباره اشعه ایکس توسط ماهواره ها یا موشکها انجام میشود ، زیرا تشعشع این اشعه نمی تواند از جو زمین بگذرد. اشعه ایکس از گازهای فوق العاده گرم موجود در بقایای ابرنواختر و یا جفت ستارگانی که یکی از آنها کوتوله سفید و یا سیاهچاله است، حاصل میشود. بخاطر عبور اشعه ایکس از آیینه های معمولی ، تلسکوپهای جمع کننده آنها از مجموعه ای از آیینه های کنونی و استوانه ای استفاده می کنند که اشعه را با زاویه ای حاده منعکس می کنند.

▪ روست:

در سال ۱۹۹۰ یک رصدخانه بین المللی به نام ماهواره روست برای مشاهده منابع آسمانی اشعه ایکس به فضا پرتاب شد.

● ستاره شناسی با اشعه گاما

اشعه گاما که توسط ماهواره های مستقر در مدار زمین میباشند جمع آوری شده ، حاوی تشعشعات بسیار پر انرژی می باشند. این اشعه ، منابع کیهانی گوناگونی از جمله پالسار ها و هسته کهکشان راه شیری دارد. انتشار بسیار کوتاه اشعه شدید گاما معروف به فورانهای اشعه گاما، از هنگام کشفشان در سال ۱۹۶۷ ستاره شناسان را متحیر کرده اند، زیرا این تشعشعات پراکنده اند و منشا دقیقشان هنوز ناشناخته مانده است.

▪ رصد خانه اشعه گاما:

رصد خانه اشعه گاما کامپتون سنگین ترین ماهواره غیر نظامی است که تاکنون پرتاب شده است. وزن آن در زمین متجاوز از ۱۷ هزار کیلوگرم (۳۷۵۰۰ پوند) است. منطقه روشن نشانگر فعالیت اشعه های گاماست.

▪ کهکشان گاما:

مطالعه اشعه های گاما به ما امکان میدهد تا "ببینیم" متراکمترین گازهای کیهانی درکجا واقع اند.