درمان فاصله‌ بین دندان‌ها

فاصله‌های بین دندانی در بعضی افراد مشاهده می‌شود. مهم‌ترین علت درمان این حالت، تامین زیبایی است. البته گاهی ممکن است مشکل تکلم نیز وجود داشته باشد. ابتدا باید علت ایجاد فاصله …

فاصله‌های بین دندانی در بعضی افراد مشاهده می‌شود. مهم‌ترین علت درمان این حالت، تامین زیبایی است. البته گاهی ممکن است مشکل تکلم نیز وجود داشته باشد. ابتدا باید علت ایجاد فاصله مشخص شود که به‌طور معمول،‌این موارد است: بزرگی فک و کوچکی، یک یا چند دندان، وجود زبان بزرگ و قوی، وجود فرنوم (بند پشت لب بالا) قوی و بزرگ در ناحیه دندان‌های پیشین بالا....

برای درمان فاصله‌های بین دندانی ابتدا باید علت پیدا و تا حد امکان بر طرف شود زیرا با توجه به علت، طرح درمان متفاوت است. اگر علت رفع نشود فاصله‌ها دوباره ایجاد می شود. به‌طور معمول ۵ روش برای بستن فاصله‌ها استفاده می‌شود: ارتودنسی (گاهی همراه با جراحی)، ایمپلنت، پروتزهای ثابت، لامینیت (پوسته) چینی و ترمیم کامپوزیت (مواد هم‌رنگ دندان) مستقیم و غیرمستقیم. انتخاب هرکدام از روش‌ها ارتباط مستقیم با علت فاصله‌های موجود دارد. برای مثال، چنانچه وجود فاصله‌ها به علت از دست رفتن یک یا دو دندان و جابه‌جایی بقیه دندان‌ها و یا فقدان مادرزادی دندان باشد، باید ابتدا به وسیله درمان ارتودنسی دندان‌ها به هم نزدیک شود و سپس فاصله به وجود آمده به وسیله جایگرین کردن دندان مورد نظر اصلاح شود. مساله مهم دیگر، اندازه فاصله‌هاست. درصورت بزرگ بودن فاصله‌ها نمی‌توان از روش ترمیم استفاده کرد زیرا حاصل کار دندان‌های بزرگ و بدشکل خواهد بود. عامل سوم، شیوه جفت شدن دندان‌هاست که باید به‌طور دقیق ارزیابی شود. هنگامی که پس از مطالعات اولیه تصمیم به ترمیم دندان‌ها گرفته شد، از راه‌های متعددی می‌توان این درمان را انجام داد. در استفاده از لامینیت چنانچه بیمار به طور مناسب انتخاب شده باشد، از لحاظ زیبایی نتایج بسیار خوبی خواهد داشت. از مزایای این روش تامین عالی زیبایی و ثبات رنگ است. از معایب این روش، تراش خوردن دندان‌ها و صرف وقت و هزینه بیشتر است.

در روش دوم (ترمیم کامپوزیتی)، دندان‌ها به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم به وسیله کامپوزیت ترمیم شده و فاصله‌ها بسته می‌شود. در نوع غیرمستقیم به علت اینکه ترمیم‌ها در لابراتور ساخته می‌شود، ممکن است از لحاظ شکل ترمیم‌های زیباتری حاصل شود. این روش معایبی نیز دارد که طولانی‌تر شدن زمان درمان و همچنین هزینه بالاتر از آن جمله است. استفاده از کامپوزیت در مقایسه با پوشش‌های چینی ممکن است معایبی مانند تغییر رنگ‌های ترمیم‌های کامپوزیتی در طول زمان (به طور متوسط سه تا چهار سال) داشته باشد که بیشتر به دلیل خواص ذاتی ماده است. امروزه کامپوزیت‌های جدید در دسترس است که نتایج کار با آنها بسیار مطلوب است. از این کامپوزیت‌ها می‌توان برای ترمیم مستقیم استفاده کرد. در این روش علاوه بر اینکه نیاز به تراش دندان وجود ندارد، زمان کمتری برای ترمیم مورد نیاز است و به این ترتیب، می‌توان با صرف وقت و هزینه کمتر نتایج رضایت‌بخشی گرفت.

دکتر معصومه حسنی طباطبایی

متخصص دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران